|
Zamek położony jest nad rzeczką Trzemną, liczy sobie ponad 400 lat. Początkowo była to siedziba rodu Leszczyńskich. W roku 1853 dobra zakupił, dla swojego jedynego syna Jana, Tytus Działyński - właściciel dóbr kórnickich. Większość rzeźb zdobiących dziedziniec to, zakupione przez Działyńską w antykwariatach, to XVI i XVII wieczne oryginały francuskie i włoskie. Zamierzeniem Izabelli Działyńskiej było, aby Gołuchów stał się nie tylko rezydencją, ale i muzeum. W salach zamku eksponowane są między innymi cenne gobeliny, renesansowe malarstwo europejskie, rzadkie okazy mebli i rzemiosła artystycznego. Powoli powracają do Gołuchowa zabytki pochodzące ze zbiorów Izabelli i Jana Działyńskich - obecnie możemy oglądać wystawioną, w interesujących wnętrzach, część dawnej kolekcji waz antycznych. |
|
 23-400 Biłgoraj, Nadstawna 32, tel. 84 686-04-84, godziny otwarcia i ceny biletów,
Ten adres email do muzeum jest ukrywany
, www W 1976 roku została otwarta Zagroda Sitarska, najlepiej zachowany zespół budynków reprezentujących tradycyjną zabudowę mieszczańską XIX wiecznego Biłgoraja. W oparciu o Zagrodę Sitarską prezentowane jest najbardziej charakterystyczne dla m. Biłgoraja - sitarstwo, będące w XVIII i XIX wieku głównym źródłem utrzymania jego mieszkańców. Zespół drewnianych zabudowań tworzących Zagrodę składa się z: domu mieszkalnego z roku 1810, o konstrukcji węgłowej przykrytego dachem gontowym, czterospadowym z gankiem od frontu o jednospadowym daszku wspartym na czterech słupach; budynków gospodarczych położonych w podwórzu; drewutni; spichlerza dwukomorowego; wozowni - wiaty; budynku inwentarskiego, z pomieszczeniami dla cieląt, koni, krów i trzody, w których aktualnie prezentowane są tradycyjne rzemiosła regionu biłgorajskiego (bednarstwo, kołodziejstwo, wyrów gontów, garncarstwo i olejarstwo). |
|
|
Baszta Zamku Książąt Mazowieckich jest Oddziałem Muzeum Ziemi Rawskiej. Zamek wybudowany w latach 1355-1370, był rezydencją Książąt Mazowieckich, po włączeniu ziemi rawskiej do Korony - siedzibą starosty rawskiego, sądów grodzkich i archiwum, a po 1563 r. – miejscem przechowywania skarbu kwarcianego i więzieniem. W latach „potopu” szwedzkiego zamek uległ znacznemu zniszczeniu, został częściowo odbudowany w 1789 r. Po III rozbiorze władze pruskie , dla uzyskania taniego materiału budowlanego, rozebrały część murów. W latach 1954-58 zrekonstruowano ośmioboczną basztę, fragment murów kurtynowych i odsłonięto zarys fundamentów. W baszcie prezentowane są ekspozycje: „Sala rycerska”, „Zamki obronne na Mazowszu Zachodnim”, „Zamek Książąt Mazowieckich w Rawie”, Wystawy fotografii Jerzego Koprowskiego. |
|
|
Skansen w Kadzidle prezentuje tradycyjne budownictwo ludowe z terenu Puszczy Kurpiowskiej. Jest to zagroda typu samotniczego, zwana też kolonijną, która ma kształt wydłużonego prostokąta, w jej skład wchodzą obiekty z końca XIX i początku XX wieku. Odpowiednio zaaranżowane wnętrza budynków pozwalają przybliżyć obraz życia i pracy minionych pokoleń. W skład ekspozycji wchodzą: chaty kurpiowskie, spichlerz, stodoła szerokofrontowa z wozownią, drwalnia, kapliczka przydrożna z figurą św. Jana Nepomucena, studnia z żurawiem, maneż - pomieszczenie do młocki kieratowej, kierat, ule kłodowe, ule skrzynkowe, wozy, bryczki, sanie, sieczkarnie, młocarnie, żarna, krosna, sprzęty gospodarcze. Zdecydowana większość obiektów posiada wystrój zgodny z funkcjami pomieszczeń. Zalesiony, ogrodzony teren skansenu o powierzchni ok. 1,5 ha znakomicie nadaje się do połączenia zwiedzania z odpoczynkiem na świeżym powietrzu. |
|
|
Kolbuszowski skansen zlokalizowano na granicy trzech sąsiadujących ze sobą miejscowości: Kolbuszowej, Kolbuszowej Górnej i Domatkowa. Ogólna jego powierzchnia wynosi 30 ha. Ekspozycja została podzielona na dwa główne sektory: lasowiacki i rzeszowiacki. W każdym z nich odtwarza się tradycyjną zabudowę wsi z elementami charakterystycznymi dla danej grupy etnograficznej. Całości dopełnia otoczenie krajobrazowe: ogródki przydomowe, pola uprawne i zieleń rozdzielająca poszczególne zagrody. Zabudowę skansenu wkomponowano w urozmaicony teren porośnięty lasem i zagajnikami, dzięki czemu udało się oddać naturalny krajobraz dawnej wsi puszczańskiej. Sektory dzieli w sposób naturalny duży staw hodowlany (ok. 4 ha) oraz przepływający przez skansen potok Brzezówka. |
|
|
