|
W skansenie archeologicznym prezentowane są stałe elementy odtwarzanej zabudowy grodziska: brama, fragment wału, chaty, półziemianki i zagrody dla zwierząt. Zwiedzający mogą zapoznać się z wynikami prowadzonych tu przez Muzeum Archeologiczne w Gdańsku badań, dzięki którym możemy dziś wiele powiedzieć na temat historii sopockiego grodziska, warunków życia i codziennych zajęć zamieszkującej go ludności, dawnych rzemiosł, uzbrojenia oraz ówczesnych sposobów wznoszenia fortyfikacji i domostw. Z uwagi na położenie tego obiektu w centrum miasta - uzdrowiska, grodzisko jest nie tylko ciekawym miejsce rekreacji ale przede wszystkim doskonałym miejscem dla popularyzacji historii i zabytków kultury wczesnośredniowiecznych Pomorzan. To właśnie w tym miejscu odbywają się prezentacje rzemiosł, pokazy walk rycerskich na miecze i topory, strzelanie z łuku. |
|
 77-300 Człuchów, ul. Zamkowa 5, tel. 59 83 42 586, godziny otwarcia i ceny biletów,
Ten adres email do muzeum jest ukrywany
, wwwZamek został wybudowany w XIV wieku przez Zakon Krzyżacki, budowę zakończono ok. 1365 r. Zamek w czasach krzyżackich pełnił bardzo ważną rolę w systemie obronnym państwa zakonnego i był w owych czasach uznawany za warownię nie do zdobycia. Jednym z komturów na zamku człuchowskim był legendarny Konrad Wallenrod. Po wyparciu Krzyżaków z Pomorza Gdańskiego przez Polskę zmieniła się funkcja warowni, która będąc wcześniej również klasztorem, stała się rezydencją magnacką znaczących rodów polskich i litewskich. Do wieży, na fundamentach dawnej kaplicy zamkowej, dobudowano w latach 1826-1828 neogotycki kościół ewangelicki, do którego podziemi prowadził jeden ze śladów zaginionej „bursztynowej komnaty”, rzekomo ukrytej w tym miejscu przez hitlerowców. Ze względu na prowadzone badania archeologiczne i planowany remont. Zamek w Człuchowie nie jest obecnie udostępniony do zwiedzania. |
|
|
Zamek w Łańcucie jest jedną z najpiękniejszych rezydencji arystokratycznych w Polsce. Na tle innych magnackich rezydencji w Polsce zamek w Łańcucie wyróżnia się - mimo strat - bogactwem zbiorów i zachowanymi założeniami parkowo-pałacowymi, a więc ogrodami, budynkami mieszkalnymi i służebno-gospodarczymi. Zamkowe wnętrza zaliczane są do najpiękniejszych w Polsce. Do najstarszych szczęśliwie zachowanych należy: Wielka Sień, Sala pod Stropem oraz Sala pod Zodiakiem. Oryginalne jest ich wyposażenie, w tym znakomita kolekcja pojazdów konnych wraz z akcesoriami. Do najcenniejszych dzieł sztuki należą m.in. "Autoportret Sofonisby Anguissoli" z 1556 r. i rzeźba dłuta Antonia Canovy przedstawiająca Henryka Lubomirskiego jako Amora. W Łańcucie znajduje się obecnie również największy w Polsce i najlepiej zachowany przykład biblioteki magnackiej (liczącej 22 tys. woluminów). |
|
|
Muzeum w Szamotułach powstało w 1957 roku. Początkowo muzeum mieściło się w późnogotyckiej baszcie i miało charakter placówki regionalnej. Około 1976 roku rozpoczął się remont zamku, który zakończył się w 1989 roku. Budynek zamku przekazano muzeum w 1970 roku. W głównym budynku muzeum, dawnym zamku, prezentowane są wnętrza siedziby magnackiej. Wysokiej klasy meble, przedmioty dekoracyjne i codziennego użytku, bogate tkaniny, dywany, porcelana chińska i zachodnioeuropejska, zegary i rzeźby. W sieni drzewo genealogiczne Szamotulskich i Górków, a także tablica fundacyjna z 1518 roku. Na wystawie stałej prezentowane jest blisko 490 przedmiotów związanych ze sztuką cerkiewną, w tym około 200 ikon. W zamku organizowane są również wystawy czasowe, koncerty, wykłady, odczyty, uroczystości patriotyczne, uroczystości rocznicowe, spotkania poetyckie, które znajdują bardzo szeroki krąg odbiorców. |
|
|
Na terenie Muzeum utworzono 9 zagród z regionu oleskiego i opolskiego. Zdecydowana większość obiektów prezentuje zrębową konstrukcję ścian. Dodatkowa zagroda z regionu nyskiego prezentują konstrukcję słupowo-ryglową. Ponadto na terenie Muzeum posadowione są samodzielne budynki użyteczności publicznej takie jak: kościół, szkoła, wieża, karczma oraz wolnostojące domy, kuźnia, kapliczki oraz dwa wiatraki. Poszczególne zagrody i pojedyncze budynki łączy sieć dróg i ścieżek, którymi zwiedzający mogą spacerować od obiektu do obiektu. Na terenie Muzeum nie brakuje drzew i krzewów, które odpowiednio zakomponowane dopełniają całość ekspozycji muzealnej, podkreślając jej „autentyzm” i naturalność. W obrębie zagród odtworzone zostały ogródki warzywne i kwiatowe, ogrodzone plotami żerdziowymi i sztachetowymi. Na polu uprawia się dawne rośliny, takie jak len, pasternak, proso i gryka. |
|
|
