23-400 Biłgoraj, Nadstawna 32, tel. 84 686-04-84, godziny otwarcia i ceny biletów, Ten adres email do muzeum jest ukrywany , www

W 1976 roku została otwarta Zagroda Sitarska, najlepiej zachowany zespół budynków reprezentujących tradycyjną zabudowę mieszczańską XIX wiecznego Biłgoraja. W oparciu o Zagrodę Sitarską prezentowane jest najbardziej charakterystyczne dla m. Biłgoraja - sitarstwo, będące w XVIII i XIX wieku głównym źródłem utrzymania jego mieszkańców. Zespół drewnianych zabudowań tworzących Zagrodę składa się z: domu mieszkalnego z roku 1810, o konstrukcji węgłowej przykrytego dachem gontowym, czterospadowym z gankiem od frontu o jednospadowym daszku wspartym na czterech słupach; budynków gospodarczych położonych w podwórzu; drewutni; spichlerza dwukomorowego; wozowni - wiaty; budynku inwentarskiego, z pomieszczeniami dla cieląt, koni, krów i trzody, w których aktualnie prezentowane są tradycyjne rzemiosła regionu biłgorajskiego (bednarstwo, kołodziejstwo, wyrów gontów, garncarstwo i olejarstwo).

98-200 Sieradz, ul. Grodzka 1, tel. 43 822 59 18, godziny otwarcia i ceny biletów, e-mail, www

Sieradzki Park Etnograficzny położony jest przy ul. Grodzkiej 1, między Żegliną a Zalewem Paradzianka, w pobliżu "Wzgórza Zamkowego". Na uwagę zasługuje zagroda z przełomu XIX i XX wieku, zrekonstruowana na bazie obiektów pochodzących z różnych miejscowości, z zachowaniem układu typowego dla wsi sieradzkiej. W jej skład wchodzą: chałupa szerokofrontowa z Sieradza - Męki z 2 poł. XIX wieku, stodoła z Rudy pochodząca z początku XX wieku, budynek inwentarsko - gospodarczy (obórka z wozownią) pochodzący ze wsi Wiertelaki gm. Brąszewice z przełomu XIX i XX wieku oraz sołek drewniany - "kumora" z około 1810 r. pochodzący z Brąszewic Zabrodzia. Kolejnym elementem architektonicznym, który znajduje się na terenie SPE jest wiata ekspozycyjna, w której prezentowane są narzędzia rolnicze.

05-252 Dąbrówka, ul. Kręta 4, tel. 29 758 01 82, godziny otwarcia i ceny biletów, e-mail, www

Kuligów to malownicza wieś położona nad rozlewiskami Bugu. Powstał tu Park Kultury Ludowej. Pierwsze obiekty zostały przeniesione do Kuligowa w 2000 roku. Obecnie w skansenie można obejrzeć przydrożną kuźnię, wiejską chatę, spichlerz, stodołę, oborę, dworek drobnoszlachecki oraz wozownię. Twórcą tego czarownego miejsca jest Wojciech Urmanowski. Przy budynkach stoją okazałe rzeźby Marka Gołaszewskiego z Marek – samouka, który sporych rozmiarów dzieła wykonuje w drewnie za pomogą piły spalinowej. Pierwsze obiekty zostały przeniesione do Kuligowa w 2000 roku. Pomysłodawca przedsięwzięcia zakupił już ponad 1000 eksponatów, jednak nie wszystkie zostały przewiezione do Kuligowa. Już wkrótce będzie można podziwiać tu budynki, z których każdy kryty będzie inną techniką.

Fot. gento3

17-230 Białowieża, ul. Zastawa 66b, tel. 85 683 36 28, godziny otwarcia i ceny biletów, e-mail, www

Skansen w Białowieży prezentuje drewniane budownictwo ludności ruskiej Podlasia, Położony jest na terenie dawnej wsi Kropiwnik, zniszczonej przez hitlerowców podczas II wojny światowej. W 1983 roku grupa studentów białostockich, dokonała zakupu gruntów pod przyszły skansen. Pierwszym eksponatem był wiatrak-koźlak, sprowadzony do Białowieży w roku 1978 ze wsi Kotły koło Bielska Podlaskiego. Pochodził z 1925 roku. Z czasem zaczęły przybywać następne obiekty, drewniany płot pleciony z tzw. balasów (1983–84 rok), wzorowany na starych ogrodzeniach. Skansen w obecnej postaci to zasługa przede wszystkim prof. Anatola Odzijewicza, który od samego początku inicjował, organizował i kierował pracami przy rekonstrukcji kolejnych obiektów. W 2004 roku postanowiono udostępniać skansen turystom. Skansen obejmuje obszar ponad pięciu hektarów łąk między rzeką Narewką i ulicą Zastawą. Za rzeką rozciąga się ściana obszaru ochrony ścisłej Białowieskiego Parku Narodowego.

11-520 Ryn, Plac Wolności 2, tel. 87 429 70 00, godziny otwarcia i ceny biletów, Ten adres email do muzeum jest ukrywany , www

Zwiedzanie rozpoczyna się na zewnątrz, od muru od strony tzw. "domu konwentu". Oryginalny zamkowy mur z dobrze zachowanym elementem zdobniczym w postaci ciemnej cegły oraz zarysów cegieł oryginalnych gotyckich łuków okiennych. Część Komturska to najstarsza część zamku, w której znajdował się między innymi Kapitularz (dawne miejsce spotkań i narad), Refektarz (jadalnia), zamieszkiwał tu Komtur oraz przebywali najbardziej znakomici goście. W czasie wizyt w zamku mieszkali Wielcy Mistrzowie Zakonu. Pierwszym, który gościł w Rynie w roku 1379 był Wielki Mistrz Winrich von Kniprode. Wśród zgromadzonych eksponatów znaleźć można takie niezwykłe przedmioty jak hełmy i szyszaki normańskie (X-XI w.), topory czekany (IX-X w.), topory rycerskie, włócznie na zwierza (VIII-XII w.), miecze półtoraręczne, które były na uzbrojeniu wojsk krzyżackich i polskich (XII-XIII w).