|
Muzeum zostało utworzone w styczniu 1972 roku, zajmuje północne, najstarsze skrzydło zamku zwane Domem Zakonnym oraz dwie przylegające do niego Baszty: Młyńską i Prochową jak również kurtynowy mur obronny. W muzeum funkcjonują dwa działy: etnograficzny i artystyczno-historyczny. Zbiory etnograficzne obejmują grupy narzędzi i sprzętów dokumentujących stan kultury materialnej południowo-zachodniej części Kaszub, od rolnictwa poprzez zajęcia pozarolnicze, rzemiosło i przedmioty codziennego użytku domowego. Są wśród nich także zbiory dawnej sztuki ludowej m. in. rzeźby św. Jana Nepomucena, Matki Boskiej, św. Barbary, Chrystusa itp. Zbiory artystyczno-historyczne stanowią następujące zwarte kolekcje eksponatów: kolekcja sztuki sakralnej, wśród której znalazły się elementy XVII wiecznego wyposażenia kościoła św. Jerzego w Bytowie (epitafia, chrzcielnica, ławy kolatorskie), kolekcja rzeźby, wśród której na szczególną uwagę zasługuje przedstawienie św. Anny. Muzeum posiada największą w Polsce kolekcję prac Józefa Chełmowskiego. |
|
 77-300 Człuchów, ul. Zamkowa 5, tel. 59 83 42 586, godziny otwarcia i ceny biletów,
Ten adres email do muzeum jest ukrywany
, www
Zamek został wybudowany w XIV wieku przez Zakon Krzyżacki, budowę zakończono ok. 1365 r. Zamek w czasach krzyżackich pełnił bardzo ważną rolę w systemie obronnym państwa zakonnego i był w owych czasach uznawany za warownię nie do zdobycia. Jednym z komturów na zamku człuchowskim był legendarny Konrad Wallenrod. Po wyparciu Krzyżaków z Pomorza Gdańskiego przez Polskę zmieniła się funkcja warowni, która będąc wcześniej również klasztorem, stała się rezydencją magnacką znaczących rodów polskich i litewskich. Do wieży, na fundamentach dawnej kaplicy zamkowej, dobudowano w latach 1826-1828 neogotycki kościół ewangelicki, do którego podziemi prowadził jeden ze śladów zaginionej „bursztynowej komnaty”, rzekomo ukrytej w tym miejscu przez hitlerowców. Ze względu na prowadzone badania archeologiczne i planowany remont. Zamek w Człuchowie nie jest obecnie udostępniony do zwiedzania. |
|
 Fot. Wojciech Pysz 37-120 Markowa, Markowa 1500, tel. 17 226 57 99, godziny otwarcia i ceny biletów, e-mail, www
Skansen został założony w 1979 r. Na terenie gminy Markowa zachowała się stosunkowo duża liczba drewnianych domów pochodzących z 4 ćw. XIX w. o 1 ćw. XX w. Aktualnie Muzeum Wsi Markowa udostępnia zwiedzającym siedem w pełni wyposażonych obiektów. W skład skansenu wchodzą: chałupa kmieca (konstrukcja przysłupowa, 1874 r.), stajnie z zagrody kmiecej o konstrukcji zrębowej (koniec XIXw.), stodoła z wozownią (konstrukcja słupowa, przełom XIX-XX w.), spichlerz, tzw. "sołek" (koniec XIXw.), wiatrak-koźlak (poł. XX w.), chałupa "biedniacka" z chlewikiem (1905 r.), ule skrzyniowe kryte strzechą, kierat i studnia z żurawiem (dziełóo współczesne, jednak faktycznie takich konstrukcji używali mieszkańcy Markowej) , kuźnia (zrekonstruowana) z zabytkowym wyposażeniem. We wnętrzu czynnego wiatraka kompletne urządzenia mielnicze, kamienie ścierające ziarno na tzw. "razówkę" (tj. z otrębami). |
|
|
Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie jest miejscem, w którym w znacznej części skupia się życie kulturalne Szczecina. W Zamku organizowane są liczne wystawy dawnej i współczesnej sztuki. Rocznie udostępnia się zwiedzającym około 40 wystaw, z czego 70% stanowią wystawy historyczne. Na wystawach gromadzone są dzieła sztuki, stanowiące ogromna wartość historyczną (obrazy, rzeźby, rzemiosło artystyczne). Pracownia Konserwacji Dzieł Sztuki świadczy usługi konserwatorskie dla innych instytucji państwowych oraz prywatnych właścicieli w zakresie konserwacji rzeźby kamiennej i drewnianej, metalu, ceramiki, malarstwa, sztukaterii, prac pozłotniczych. Pracownia Konserwacji Dzieł Sztuki pełni również pieczę nad zabytkami znajdującymi się w Zamku oraz obiektami znajdującymi się na zewnątrz: płyta erekcyjna Barnima XI z 1538 roku, płyta kommemoracyjna Barnima III z 1543 roku, zegar z XVIII wieku, płyta Filipa II i Franciszka I z XVII wieku, portal z XVIII wieku, figura Ottona z Bambergu z lat 30 XX wieku, detal architektoniczny na elewacjach. |
|
Zamek położony jest przy trasie z Bochni do Limanowej na wziesieniu dominującym nad okolicą. Zbudowany w XIV w. przez Kmitów, od 1593 r. siedziba rodowa Lubomirskich. W XVIIw. został przebudowany, przybierając kształt pięciobocznej bastionowej warowni rezydencjonalnej w typie palazzo in fortezza. W okresie "potopu szwedzkiego" (1655-1660) budowla została zdewastowana. Mimo wielokrotnych prób odbudowy podejmowanych przez Lubomirskich, warownia nie odzyskała dawnej świetności. W XX w. zamek był gruntownie remontowany. Po długotrwałej renowacji udostępniony został do zwiedzania jako obiekt architektoniczny. We wnętrzach zamkowych znajduje się ekspozycja makiet zamków polskich, naczyń miedzianych, prezentowane są także wystawy czasowe z zakresu historii i sztuki. W 1616 r. Stanisław Lubomirski u podnóża zamku ufundował miasto Nowy Wiśnicz. Dotychczasowy Wiśnicz został przemianowany natomiast na Stary Wiśnicz.
|
|
|