|
Białostockie Muzeum Wsi gromadzi zbiory etnograficzne (głównie wyposażenie mieszkań, różnego typu narzędzia m.in. rolnicze, kowalskie, stolarskie, sprzęty gospodarstwa domowego, ceramikę ludową, tkaniny i stroje), artystyczno-historyczne (dokumenty, pocztówki i in.) oraz zabytki techniki rolnej i leśnej. Można tu obejrzeć zabytkowe budynki drewniane przeniesione z różnych okolic województwa podlaskiego. Już z daleka widoczny jest wiatrak - "koźlak". Nazwa typu wiatraka pochodzi od konstrukcji w przyziemiu zw. "kozłem", która umożliwia obrót całej bryły budynku przy pomocy drąga sterownego. Obok znajduje się kuźnia z 1914r., pochodząca z Gródka, oraz zespół budynków leśnych skupionych w dwu zagrodach.Budynki skansenu rozmieszczone są na tarasach rzeki Supraśl i wkomponowane w krajobraz o parkowym charakterze. Skansen położony jest przy szosie do Augustowa, tuż przy granicy Białegostoku. |
|
|
Dawna, średniowieczna rezydencja książąt mazowieckich do 1526, następnie siedziba królów polskich do 1795, miejsce obrad Sejmu Rzeczypospolitej od 1569 do 1795 roku, rezydencja monarsza i siedziba sejmu, zburzony przez hitlerowców w 1944, odbudowany w latach 1971-1984. Zwiedzanie Zamku Królewskiego odbywa się jedną trasą, która prowadzi przez Apartament Wielki i Królewski. W skład Apartamentu Wielkiego wchodzi Sala Balowa, będąca niegdyś miejscem dworskich ceremonii, uczt i balów, Sala Rycerska, Sala Tronowa z haftowanymi srebrną nicią orłami i Gabinet Konferencyjny, a w Apartamencie Królewskim obejrzeć można m.in. Garderobę, Sypialnię Króla, Pokój Audiencjonalny Stary i Salę Canaletta. Trasa zwiedzania obejmuje także Nową Izbę Poselską, Salę Senatorską, w której w 1791 roku uchwalono Konstytucję 3 maja oraz Pokoje Matejkowskie z obrazami słynnego malarza. |
|
|
Muzeum zostało utworzone w styczniu 1972 roku, zajmuje północne, najstarsze skrzydło zamku zwane Domem Zakonnym oraz dwie przylegające do niego Baszty: Młyńską i Prochową jak również kurtynowy mur obronny. W muzeum funkcjonują dwa działy: etnograficzny i artystyczno-historyczny. Zbiory etnograficzne obejmują grupy narzędzi i sprzętów dokumentujących stan kultury materialnej południowo-zachodniej części Kaszub, od rolnictwa poprzez zajęcia pozarolnicze, rzemiosło i przedmioty codziennego użytku domowego. Są wśród nich także zbiory dawnej sztuki ludowej m. in. rzeźby św. Jana Nepomucena, Matki Boskiej, św. Barbary, Chrystusa itp. Zbiory artystyczno-historyczne stanowią następujące zwarte kolekcje eksponatów: kolekcja sztuki sakralnej, wśród której znalazły się elementy XVII wiecznego wyposażenia kościoła św. Jerzego w Bytowie (epitafia, chrzcielnica, ławy kolatorskie), kolekcja rzeźby, wśród której na szczególną uwagę zasługuje przedstawienie św. Anny. Muzeum posiada największą w Polsce kolekcję prac Józefa Chełmowskiego. |
|
|
Muzeum jest obecnie jedną z bogatszych, wielodziałowych placówek w Polsce (ogółem ponad 157 tys. eksponatów). W siedzibie głównej gromadzi i eksponuje zabytki z zakresu archeologii, etnografii, militariów i sztuki. Unikatowe w skali europejskiej, mające około 5 tys. lat, plastyczne przedstawienie pary zwierząt w zaprzęgu odkryte w Krężnicy Jarej, skarb surowca i wyrobów bursztynowych z Basonii - jedno z największych znanych dotychczas z terenu Europy znalezisk z gotowymi wyrobami bursztyniarskimi datowany na 1 poł. V wieku n.e. Zbiór dworskiego malarstwa m.in. portret króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w stroju koronacyjnym i portret prymasa Michała Poniatowskiego z warsztatu M. Bacciarellego, XIX-wieczne pejzaże Józefa Chełmońskiego, płótna historyczne Jana Matejki, obrazy najwybitniejszych malarzy Młodej Polski. |
|
 36-100 Kolbuszowa, ul. Kościuszki 6, tel. 17 227 12 96, godziny otwarcia i ceny biletów,
Ten adres email do muzeum jest ukrywany
, wwwKolbuszowski skansen zlokalizowano na granicy trzech sąsiadujących ze sobą miejscowości: Brzezówka (Domatków), Kolbuszowej i Kolbuszowej Górnej. Ogólna jego powierzchnia wynosi 30 ha. Ekspozycja została podzielona na dwa główne sektory: lasowiacki i rzeszowiacki. W każdym z nich odtwarza się tradycyjną zabudowę wsi z elementami charakterystycznymi dla danej grupy etnograficznej. Całości dopełnia otoczenie krajobrazowe: ogródki przydomowe, pola uprawne i zieleń rozdzielająca poszczególne zagrody. Zabudowę skansenu wkomponowano w urozmaicony teren porośnięty lasem i zagajnikami, dzięki czemu udało się oddać naturalny krajobraz dawnej wsi puszczańskiej. Sektory dzieli w sposób naturalny duży staw hodowlany (ok. 4 ha) oraz przepływający przez skansen potok Brzezówka. |
|
|
