Fot. Agnieszka Kacprzyk

11-015 Olsztynek, ul. Sportowa 21, tel. 89 519 15 42, godziny otwarcia, ceny biletów, Ten adres email do muzeum jest ukrywany , www

Początki Muzeum sięgają 1909 roku. Obecnie Muzeum posiada ok. 90 ha ziemi, przy czym na 35 ha znajdują się: 1 stanowisko archeologiczne, 1 grób kurhanowy oraz 66 obiektów dużej i małej architektury, reprezentujących zróżnicowaną zabudowę wsi powstałą na przestrzeni XVIII - XX wieku na terenach Warmii, Mazur, Powiśla i Litwy. Wyposażenie budynków stanowią zebrane po 1945r. eksponaty pokazujące tradycyjne metody pracy i obrzędy na wsi w XIX i XX wieku. Najstarszy, występujący w chałupach Muzeum sposób gotowania posiłków pokazano na przykładzie czarnej kuchni. Zebrane w olsztyneckim Skansenie przykłady, poszczególnych typów wiatraków, dają świadectwo myśli technicznej, której tradycje sięgają średniowiecza. Zachowane jako eksponaty muzealne, pełnią rolę dydaktyczną. Za pomocą wiatraka wykorzystywano siłę wiatru do mielenia zboża, do nawadniania i melioracji pól.

Fot. Wojciech Pysz

37-120 Markowa, Markowa 1500, tel. 17 226 57 99, godziny otwarcia i ceny biletów, e-mail, www

Skansen został założony w 1979 r. Na terenie gminy Markowa zachowała się stosunkowo duża liczba drewnianych domów pochodzących z 4 ćw. XIX w. o 1 ćw. XX w. Aktualnie Muzeum Wsi Markowa udostępnia zwiedzającym siedem w pełni wyposażonych obiektów. W skład skansenu wchodzą: chałupa kmieca (konstrukcja przysłupowa, 1874 r.), stajnie z zagrody kmiecej o konstrukcji zrębowej (koniec XIXw.), stodoła z wozownią (konstrukcja słupowa, przełom XIX-XX w.), spichlerz, tzw. "sołek" (koniec XIXw.), wiatrak-koźlak (poł. XX w.), chałupa "biedniacka" z chlewikiem (1905 r.), ule skrzyniowe kryte strzechą, kierat i studnia z żurawiem (dziełóo współczesne, jednak faktycznie takich konstrukcji używali mieszkańcy Markowej) , kuźnia (zrekonstruowana) z zabytkowym wyposażeniem. We wnętrzu czynnego wiatraka kompletne urządzenia mielnicze, kamienie ścierające ziarno na tzw. "razówkę" (tj. z otrębami).

99-100 Łęczyca, ul. Zamkowa 1, tel. 24 721-89-97, godziny otwarcia i ceny biletów, Ten adres email do muzeum jest ukrywany , www

Zamek - siedziba łęczyckiego muzeum - został zbudowany przez króla Polski Kazimierza Wielkiego najprawdopodobniej w latach 1357-1365. Jest jednym z typowych architektonicznych założeń kazimierzowskich. W dziale artystycznym prezentowane są portrety, meble gabinetowe oraz broń wschodnia i europejska. Galerię malarstwa otwiera obraz o tematyce alegorycznej włoskiego malarza z 1697 roku pt.: Jan III przekazujący synowi prawo do korony. Pozostałe portrety, przedstawiają osoby związane z regionem łęczyckim. W dziale historycznycm można zobaczyć kule gliniane do proc i kule armatnie, fragmenty gzymsu Domu Nowego. Są też kopie broni średniowiecznej: halabardy, pika, partyzana oraz kopia turniejowa.

Fot. Maciej Latałło

20-824 Lublin, al. Warszawska 96, tel. 81 533-85-13, godziny otwarcia i ceny biletów, Ten adres email do muzeum jest ukrywany , www

Muzeum Wsi Lubelskiej obejmuje swoim zasięgiem działania w przybliżeniu obszar dawnego województwa lubelskiego. Ekspozycja skansenowska została podzielona na siedem sektorów - Wyżyny Lubelskiej, Roztocza, Powiśla, Podlasia, Nadbuża oraz sektor dworski i miasteczkowy. Dla publiczności udostępnione są: w całości sektor Wyżyny Lubelskiej, część sektora Roztocza z cerkwią greckokatolicką z Tarnoszyna, sektor dworski z otwartą w styczniu 2001 r. ekspozycją dworu średniozamożnego ziemianina we dworze z Żyrzyna z połowy XVIII wieku. Od czerwca 2001 r. można również odbyć spacer po niezwykle malowniczym sektorze Powiśla, gdzie wprawdzie nie są urządzone jeszcze wnętrza obiektów skansenowskich, ale można odbyć za to "rejs" po stawie dawnymi wiślanymi jednostkami pływającymi - pychówką, batem i promem. Na terenie MWL składowanych i oczekujących na posadowienie jest jeszcze ponad pięćdziesiąt obiektów architektonicznych, które ze względu na szczupłość środków finansowych jakimi dysponuje Muzeum, muszą jeszcze czekać na "lepsze czasy".

38-500 Sanok-Biała Góra, ul. Rybickiego 3, tel. 13 463 16 72, godziny otwarcia i ceny biletów, Ten adres email do muzeum jest ukrywany , www

Na obszarze 38 ha prezentowana jest kultura polsko-ukraińskiego pogranicza we wschodniej części polskich Karpat (Bieszczady, Beskid Niski) wraz z Podkarpaciem. Poszczególne grupy etnograficzne (Bojkowie, Łemkowie, Pogórzanie i Dolinianie) posiadają oddzielne sektory ekspozycyjne znakomicie dostosowane do fizjografii terenu. Na terenie Parku Etnograficznego urządzono wspaniałą stałą ekspozycję malarstwa ikonowego pt. Ikona karpacka, na której zaprezentowano ponad 220 ikon (od XV do XX w.), ukazujących pełny rozwój tego typu malarstwa w strefie polskich Karpat. Zarówno świątynie jak i większość budynków mieszkalnych oraz gospodarczych, posiadają w pełni urządzone i udostępnione do zwiedzania wnętrza m.in. warsztaty rzemieślnicze: tkackie, garncarza, kołodzieja, wytwórcy drewnianych łyżek, koszy wiklinowych itp.