|
Skansen Kurpiowski w Nowogrodzie został otwarty 19.06.1927 r. jako Muzeum Kurpiowskie. Należy do dwóch najstarszych muzeów budownictwa ludowego w Polsce. Zbiory, w liczbie około 3000 eksponatów, pochodziły głównie z zasobów prywatnych Adama Chętnika i związane były z Kurpiowską Puszczą Zieloną. Obecnie na powierzchni około 3,5 ha znajdują się 23 budynki mieszkalne i gospodarcze z odpowiednim wyposażeniem oraz kilkadziesiąt obiektów tzw. małej architektury: barcie, kapliczki, studnie, bróg itp. Wszystkie budynki są konstrukcji zrębowej, z okresu od końca XVIII w. do I połowy XX w. z terenu Kurpiowskiej Puszczy Zielonej. Jest to obszar o specyficznej, tradycyjnej kulturze ludowej z charakterystycznym kurpiowskim ubiorem, rzeźbą, zdobnictwem i budownictwem drewnianym. Kurpiowskie chaty z ozdobnymi szczytami, śparogami, nadokiennikami, a także budynki gospodarcze m.in. spichlerze z podcieniami, ustawione na kamieniach reprezentują niemal klasyczne formy w drewnianym budownictwie ludowym. |
|
|
Kolbuszowski skansen zlokalizowano na granicy trzech sąsiadujących ze sobą miejscowości: Kolbuszowej, Kolbuszowej Górnej i Domatkowa. Ogólna jego powierzchnia wynosi 30 ha. Ekspozycja została podzielona na dwa główne sektory: lasowiacki i rzeszowiacki. W każdym z nich odtwarza się tradycyjną zabudowę wsi z elementami charakterystycznymi dla danej grupy etnograficznej. Całości dopełnia otoczenie krajobrazowe: ogródki przydomowe, pola uprawne i zieleń rozdzielająca poszczególne zagrody. Zabudowę skansenu wkomponowano w urozmaicony teren porośnięty lasem i zagajnikami, dzięki czemu udało się oddać naturalny krajobraz dawnej wsi puszczańskiej. Sektory dzieli w sposób naturalny duży staw hodowlany (ok. 4 ha) oraz przepływający przez skansen potok Brzezówka. |
|
|
Rekonstrukcja fragmentu zabudowy małomiasteczkowej obejmuje niewielki plac rynkowy i pierzeje z kilkunastoma domami. Obecnie można oglądać pięć budynków - starosądecki ratusz, remizę strażacką, dwór szlachecki z Łososiny Górnej i dwa domy mieszczańskie ze Starego Sącza. Rynek i okalające go od południa, wschodu i północy domy powstaną w ciągu najbliższych kliku lat. Miasteczko jako żywy organizm (funkcjonującego w codziennym rytmie sklepiki, pracownie, restauracje, kawiarnie) będzie przybliżać realia Galicji, dawnej prowincji monarchii austro-węgierskiej z przełomu XIX i XX wieku. Najdalej na zachód wysuniętym budynkiem jest dwór szlachecki z Łososiny Górnej. Od ratusza oddziela go zieleniec z kamiennymi alejkami ozdobionymi stylowymi latarniami. Klasycystyczna budowla jest rekonstrukcją oryginału, który uległ całkowitemu zniszczeniu w latach siedemdziesiątych XX wieku. |
|
|
Skansen regionalny, prezentujący architekturę drewnianą i tradycyjną kulturę ludową historycznej Sądecczyzny. Na ok. 20-hektarowym obszarze Parku znajduje się 75 obiektów, zgrupowanych w kilkunastu zespołach oraz amfiteatr leśny. Jest to 9 wielobudynkowych zagród chłopskich, 4 zagrody jednobudynkowe, XVII- wieczny dwór szlachecki (z unikalną polichromią we wnętrzach), folwark dworski, XVIII-wieczne obiekty sakralne: kościół rzymskokatolicki, cerkiew greckokatolicka (z XIX-wieczną plebanią), zbór protestancki, a ponadto szkoła ludowa, osada Cyganów Karpackich, sektor kolonostów józefińskich, budynki przemysłu wiejskiego (kuźnia, olejarnia, wiatraki itp.). W większości obiektów znajduje się stała ekspozycja wnętrz obejmująca łącznie 99 pomieszczeń mieszkalnych, gospodarczych i przemysłowych, a w świątyniach - sakralnych. Odtworzone zostały także stare wiejskie warsztaty rzemieślnicze. |
|
|
Zamek głogowski wzniesiono w poł. XIII w. Początkowo był budowlą drewnianą z wolnostojącą. W latach 1652-1657 rozpoczęto prace zmierzające do przebudowy zamku. Przebudowa zamku nadała mu charakter rezydencji pałacowej i wygląd zbliżony do dzisiejszego. Zbiory Muzeum liczą ponad 23.000 eksponatów. Dużą ich część stanowią zabytki związane z historią Głogowa i okolic (m.in. kolekcja kart pocztowych i widokówek Głogowa, kolekcja wydawnictw kartograficznych związanych z Głogowem i ziemią głogowską oraz kolekcja radio-odbiorników, gramofonów i urządzeń grających. Największą część zbiorów stanowią numizmaty. Dział Archeologiczny jest największym działem w głogowskim Muzeum. Zajmuje się on pozyskiwaniem, gromadzeniem i przechowywaniem ruchomych zabytków archeologicznych, dokumentacji naukowej i przypadkowych odkryć. Kolekcja sztuki w głogowskim Muzeum rozrasta się od 30 lat. Obecnie zbiory liczą 200 obrazów olejnych, grafik i rzeźb oraz 200 fotografii wykonanych przez 88 artystów. |
|
|
