 26-332 Sławno, Wincentynów 3, tel. 78 588 07 77, godziny otwarcia i ceny biletów,
Ten adres email do muzeum jest ukrywany
, wwwSkansen został otwarty 6 października 2007 roku. W jego skład wchodzi prawie stuletnia bielona chata, kryta strzechą, piwnica - ziemianka, murowana z głazów polnych, stodółka i wiata. W chacie odtworzone zostały wnętrza: izba biała, izba czarna, kuchnia i sień. W pomieszczeniach zgromadzono wyposażenie charakterystyczne dla regionu opoczyńskiego: kredensy, łóżka, krosno tkackie, masielnice, dzieże, meble i tkaniny. Przez cały rok w domu można spotkać „gospodarzy” - Rozalię i jej męża Eduarda oraz dzieci, Marysię i Kasię. Postacie ubrane są w stroje regionalne i chociaż wykonane są z papieru, mają prawdziwe dusze i prowadzą światowe życie: uczestniczą jako niemi świadkowie we wszystkich wydarzeniach i imprezach, są zapraszania na dożynki wojewódzkie i gminne. W kuchni można zobaczyć autentyczny piec chlebowy połączony z wędzarnią i zapieckiem. |
|
|
Kolbuszowski skansen zlokalizowano na granicy trzech sąsiadujących ze sobą miejscowości: Kolbuszowej, Kolbuszowej Górnej i Domatkowa. Ogólna jego powierzchnia wynosi 30 ha. Ekspozycja została podzielona na dwa główne sektory: lasowiacki i rzeszowiacki. W każdym z nich odtwarza się tradycyjną zabudowę wsi z elementami charakterystycznymi dla danej grupy etnograficznej. Całości dopełnia otoczenie krajobrazowe: ogródki przydomowe, pola uprawne i zieleń rozdzielająca poszczególne zagrody. Zabudowę skansenu wkomponowano w urozmaicony teren porośnięty lasem i zagajnikami, dzięki czemu udało się oddać naturalny krajobraz dawnej wsi puszczańskiej. Sektory dzieli w sposób naturalny duży staw hodowlany (ok. 4 ha) oraz przepływający przez skansen potok Brzezówka. |
|
|
Muzeum mieści się w zamku, wzniesionym w XIII wieku, wielokrotnie niszczonym, przebudowanym i rozbudowanym. W 1924 r. założono tu Muzeum Miejskie. W 1952 r. otwarto tu obecne muzeum. W latach 1966-90 budowlę odbudowano na wzór stanu z XVI wMuzeum specjalizuje się w gromadzeniu zabytków związanych z dziejami miasta i ziemi brzeskiej, Piastów Śląskich i tradycją piastowską na tych terenach. Ma bogate zbiory sztuki średniowiecznej (rzeźby i malarstwa ołtarzowego), śląskiego i obcego malarstwa z XVII-XVIII w., grafik z widokami miasta i zamku oraz innych miast śląskich, broni z XVI-XX w. (ale też niezwykłą rzadkość - wydobyty w czasie wykopalisk archeologicznych w Brzegu XIV-wieczny łuk prosty), przedmiotów wyrabianych przez miejscowych rzemieślników w XIII-XIX w., monet i medali śląskich z XIV-XX w., dokumentów i starodruków (w tym część słynnego księgozbioru Piastów brzeskich z ich autografami). |
|
|
Na obszarze 38 ha prezentowana jest kultura polsko-ukraińskiego pogranicza we wschodniej części polskich Karpat (Bieszczady, Beskid Niski) wraz z Podkarpaciem. Poszczególne grupy etnograficzne (Bojkowie, Łemkowie, Pogórzanie i Dolinianie) posiadają oddzielne sektory ekspozycyjne znakomicie dostosowane do fizjografii terenu. Na terenie Parku Etnograficznego urządzono wspaniałą stałą ekspozycję malarstwa ikonowego pt. Ikona karpacka, na której zaprezentowano ponad 220 ikon (od XV do XX w.), ukazujących pełny rozwój tego typu malarstwa w strefie polskich Karpat. Zarówno świątynie jak i większość budynków mieszkalnych oraz gospodarczych, posiadają w pełni urządzone i udostępnione do zwiedzania wnętrza m.in. warsztaty rzemieślnicze: tkackie, garncarza, kołodzieja, wytwórcy drewnianych łyżek, koszy wiklinowych itp. |
|
|
Skansen Kurpiowski w Nowogrodzie został otwarty 19.06.1927 r. jako Muzeum Kurpiowskie. Należy do dwóch najstarszych muzeów budownictwa ludowego w Polsce. Zbiory, w liczbie około 3000 eksponatów, pochodziły głównie z zasobów prywatnych Adama Chętnika i związane były z Kurpiowską Puszczą Zieloną. Obecnie na powierzchni około 3,5 ha znajdują się 23 budynki mieszkalne i gospodarcze z odpowiednim wyposażeniem oraz kilkadziesiąt obiektów tzw. małej architektury: barcie, kapliczki, studnie, bróg itp. Wszystkie budynki są konstrukcji zrębowej, z okresu od końca XVIII w. do I połowy XX w. z terenu Kurpiowskiej Puszczy Zielonej. Jest to obszar o specyficznej, tradycyjnej kulturze ludowej z charakterystycznym kurpiowskim ubiorem, rzeźbą, zdobnictwem i budownictwem drewnianym. Kurpiowskie chaty z ozdobnymi szczytami, śparogami, nadokiennikami, a także budynki gospodarcze m.in. spichlerze z podcieniami, ustawione na kamieniach reprezentują niemal klasyczne formy w drewnianym budownictwie ludowym. |
|
|
