Muzeum powstało w 1971 roku. W czerwcu 1985 roku zostały otwarte i udostępnione do zwiedzania pierwsze ekspozycje skansenowskie. Skansen jest mocno urozmaicony. Północna część położona jest w głębokiej, zalesionej dolinie Sierpienicy. Południowa część to równina ciągnąca się ponad jarem rzecznym. Zabudowa wiejska zlokalizowana została na powierzchni ok. 5 ha. Ok. 20 ha gruntów ornych przylegających do zagród podzielono na pola w układzie pasowym charakterystyczne dla rzędówki. W skład ekspozycji wchodzi: 11 zagród chłopskich (budynki mieszkalne, stodoły, obory, spichrza, chlewy), karczma-w której można kupić bardzo dobry chleb ze smalcem, wiatrak, kaplica. Zagrody są zróżnicowane. Prezentują budownictwo ludowe z II połowy XIX w. oraz pierwszego ćwierćwiecza XX w. Obok zabudowań urządzone zostały ogródki warzywne i kwiatowe oraz sady owocowe. |
|
Zamek położony jest przy trasie z Bochni do Limanowej na wziesieniu dominującym nad okolicą. Zbudowany w XIV w. przez Kmitów, od 1593 r. siedziba rodowa Lubomirskich. W XVIIw. został przebudowany, przybierając kształt pięciobocznej bastionowej warowni rezydencjonalnej w typie palazzo in fortezza. W okresie "potopu szwedzkiego" (1655-1660) budowla została zdewastowana. Mimo wielokrotnych prób odbudowy podejmowanych przez Lubomirskich, warownia nie odzyskała dawnej świetności. W XX w. zamek był gruntownie remontowany. Po długotrwałej renowacji udostępniony został do zwiedzania jako obiekt architektoniczny. We wnętrzach zamkowych znajduje się ekspozycja makiet zamków polskich, naczyń miedzianych, prezentowane są także wystawy czasowe z zakresu historii i sztuki. W 1616 r. Stanisław Lubomirski u podnóża zamku ufundował miasto Nowy Wiśnicz. Dotychczasowy Wiśnicz został przemianowany natomiast na Stary Wiśnicz.
|
|
Zamek - siedziba łęczyckiego muzeum - został zbudowany przez króla Polski Kazimierza Wielkiego najprawdopodobniej w latach 1357-1365. Jest jednym z typowych architektonicznych założeń kazimierzowskich. W dziale artystycznym prezentowane są portrety, meble gabinetowe oraz broń wschodnia i europejska. Galerię malarstwa otwiera obraz o tematyce alegorycznej włoskiego malarza z 1697 roku pt.: Jan III przekazujący synowi prawo do korony. Pozostałe portrety, przedstawiają osoby związane z regionem łęczyckim. W dziale historycznycm można zobaczyć kule gliniane do proc i kule armatnie, fragmenty gzymsu Domu Nowego. Są też kopie broni średniowiecznej: halabardy, pika, partyzana oraz kopia turniejowa. |
|
 Fot. Wojciech Pysz 37-120 Markowa, Markowa 1500, tel. 17 226 57 99, godziny otwarcia i ceny biletów, e-mail, www
Skansen został założony w 1979 r. Na terenie gminy Markowa zachowała się stosunkowo duża liczba drewnianych domów pochodzących z 4 ćw. XIX w. o 1 ćw. XX w. Aktualnie Muzeum Wsi Markowa udostępnia zwiedzającym siedem w pełni wyposażonych obiektów. W skład skansenu wchodzą: chałupa kmieca (konstrukcja przysłupowa, 1874 r.), stajnie z zagrody kmiecej o konstrukcji zrębowej (koniec XIXw.), stodoła z wozownią (konstrukcja słupowa, przełom XIX-XX w.), spichlerz, tzw. "sołek" (koniec XIXw.), wiatrak-koźlak (poł. XX w.), chałupa "biedniacka" z chlewikiem (1905 r.), ule skrzyniowe kryte strzechą, kierat i studnia z żurawiem (dziełóo współczesne, jednak faktycznie takich konstrukcji używali mieszkańcy Markowej) , kuźnia (zrekonstruowana) z zabytkowym wyposażeniem. We wnętrzu czynnego wiatraka kompletne urządzenia mielnicze, kamienie ścierające ziarno na tzw. "razówkę" (tj. z otrębami). |
|
W parku krajobrazowym obok zamku powstał skansen budownictwa drewnianego z kilkoma budynkami przeniesionymi z terenów Lubelszczyzny. Dom mieszkalny z lat 20. XX wieku i kilka budynków gospodarczych, jak stodoła czy lamus z wozownią, gdzie można obejrzeć kolekcję starych bryczek. Dworski spichlerz z Podlodowa mieści wystawę etnograficzną. Prawdziwą ozdobą skansenu jest piękny barokowy dwór z Moniaków uratowany przed całkowitą zagładą. Przewieziony w elementach został tu na nowo złożony i teraz możemy w nim podziwiać wnętrza typowego domu szlacheckiego. W barokowym dworze z XVIII wieku mieści się ekspozycja wnętrz domu szlacheckiego. Układ ekspozycji oddaje przeznaczenie pokoi - jest Sień, Jadalnia, Salon, Pokój Pani Domu, Pokój Pana Domu. W XIX wiecznym spichlerzu ekspozycja etnograficzna zaś w stodole organizowane są koncerty i spektakle teatralne. |
|
|