|
Skansen w Kadzidle prezentuje tradycyjne budownictwo ludowe z terenu Puszczy Kurpiowskiej. Jest to zagroda typu samotniczego, zwana też kolonijną, która ma kształt wydłużonego prostokąta, w jej skład wchodzą obiekty z końca XIX i początku XX wieku. Odpowiednio zaaranżowane wnętrza budynków pozwalają przybliżyć obraz życia i pracy minionych pokoleń. W skład ekspozycji wchodzą: chaty kurpiowskie, spichlerz, stodoła szerokofrontowa z wozownią, drwalnia, kapliczka przydrożna z figurą św. Jana Nepomucena, studnia z żurawiem, maneż - pomieszczenie do młocki kieratowej, kierat, ule kłodowe, ule skrzynkowe, wozy, bryczki, sanie, sieczkarnie, młocarnie, żarna, krosna, sprzęty gospodarcze. Zdecydowana większość obiektów posiada wystrój zgodny z funkcjami pomieszczeń. Zalesiony, ogrodzony teren skansenu o powierzchni ok. 1,5 ha znakomicie nadaje się do połączenia zwiedzania z odpoczynkiem na świeżym powietrzu. |
|
|
Muzeum powstało w 1999 roku na terenie istniejącego od 1963 roku skansenu pszczelarskiego. Skansen stanowi unikatowy w skali europejskiej zbiór uli ilustrujący na ekspozycji plenerowej historię bartnictwa i pszczelarstwa na ziemiach polskich. Zbiory znajdujące się w muzeum dotyczą bartnictwa, pszczelarstwa i jedwabnictwa oraz zagadnień związanych z pszczołami samotnicami i trzmielami. Muzeum posiada bogatą kolekcję uli prezentowanych na wolnym powietrzu. Są to: ule kłodowe, wśród których znajduje się pochodząca z XV wieku dębowa barć, koszki – czyli ule słomiane oraz ule architektoniczne i figuralne. W pomieszczeniu budynku pofolwarcznego znajduje się ekspozycja dotycząca owadów użytkowych. Dużą atrakcję stanowi ul demonstracyjny umożliwiający obserwację życia intymnego pszczół. |
|
|
Baszta Zamku Książąt Mazowieckich jest Oddziałem Muzeum Ziemi Rawskiej. Zamek wybudowany w latach 1355-1370, był rezydencją Książąt Mazowieckich, po włączeniu ziemi rawskiej do Korony - siedzibą starosty rawskiego, sądów grodzkich i archiwum, a po 1563 r. – miejscem przechowywania skarbu kwarcianego i więzieniem. W latach „potopu” szwedzkiego zamek uległ znacznemu zniszczeniu, został częściowo odbudowany w 1789 r. Po III rozbiorze władze pruskie , dla uzyskania taniego materiału budowlanego, rozebrały część murów. W latach 1954-58 zrekonstruowano ośmioboczną basztę, fragment murów kurtynowych i odsłonięto zarys fundamentów. W baszcie prezentowane są ekspozycje: „Sala rycerska”, „Zamki obronne na Mazowszu Zachodnim”, „Zamek Książąt Mazowieckich w Rawie”, Wystawy fotografii Jerzego Koprowskiego. |
|
|
Białostockie Muzeum Wsi gromadzi zbiory etnograficzne (głównie wyposażenie mieszkań, różnego typu narzędzia m.in. rolnicze, kowalskie, stolarskie, sprzęty gospodarstwa domowego, ceramikę ludową, tkaniny i stroje), artystyczno-historyczne (dokumenty, pocztówki i in.) oraz zabytki techniki rolnej i leśnej. Można tu obejrzeć zabytkowe budynki drewniane przeniesione z różnych okolic województwa podlaskiego. Już z daleka widoczny jest wiatrak - "koźlak". Nazwa typu wiatraka pochodzi od konstrukcji w przyziemiu zw. "kozłem", która umożliwia obrót całej bryły budynku przy pomocy drąga sterownego. Obok znajduje się kuźnia z 1914r., pochodząca z Gródka, oraz zespół budynków leśnych skupionych w dwu zagrodach.Budynki skansenu rozmieszczone są na tarasach rzeki Supraśl i wkomponowane w krajobraz o parkowym charakterze. Skansen położony jest przy szosie do Augustowa, tuż przy granicy Białegostoku. |
|
|
Obiekty zagrody, tworzące siedlisko nr 8 w Swołowie stanowią przykład typowej czworobocznej zagrody zamożnego chłopa, jakie występowały m.in. na Pomorzu w XIX i XX w. Wjazd na zamknięte podwórze odbywa się przez budynek bramny, w głębi stoi szerokofrontowa chałupa a całość po bokach spinają stodoła i budynek inwentarski. W pierwszej połowie XIX wieku była tu chłopska zagroda należąca do Joachima Albrechta I. W drugiej połowie XIX wieku właścicielem był Michael Albrecht, posiadający 195,62 morgi ziemi (50 ha). Po zachodniej stronie podwórza stoi najstarszy w zagrodzie budynek - ryglowa stodoła, zbudowana - jak oznaczono na belce na wrotami - w 1858 roku. W głębi podwórza stoi piętrowy ryglowy dom, którego architektura wskazuje, że wybudowany został w połowie XIX wieku. Za domem jest ogród. W ogrodzie zachował się ryglowy, piętrowy dom z piwnicą – pełniący funkcję pralni, magazynu na zboże a także budynku dla robotników. |
|
|
