|
Białostockie Muzeum Wsi gromadzi zbiory etnograficzne (głównie wyposażenie mieszkań, różnego typu narzędzia m.in. rolnicze, kowalskie, stolarskie, sprzęty gospodarstwa domowego, ceramikę ludową, tkaniny i stroje), artystyczno-historyczne (dokumenty, pocztówki i in.) oraz zabytki techniki rolnej i leśnej. Można tu obejrzeć zabytkowe budynki drewniane przeniesione z różnych okolic województwa podlaskiego. Już z daleka widoczny jest wiatrak - "koźlak". Nazwa typu wiatraka pochodzi od konstrukcji w przyziemiu zw. "kozłem", która umożliwia obrót całej bryły budynku przy pomocy drąga sterownego. Obok znajduje się kuźnia z 1914r., pochodząca z Gródka, oraz zespół budynków leśnych skupionych w dwu zagrodach.Budynki skansenu rozmieszczone są na tarasach rzeki Supraśl i wkomponowane w krajobraz o parkowym charakterze. Skansen położony jest przy szosie do Augustowa, tuż przy granicy Białegostoku. |
|
|
Zamek Lipowiec znajduje się około 8 km na południe od Chrzanowa, przy skrzyżowaniu dróg wojewódzkich nr 780 (Kraków - Chełmek) i 781 (Chrzanów-Zator). Góra zamkowa o wysokości 362 m n.p.m. piętrzy się nad wsią Babice i powstałym w roku 1973 w Wygiełzowie dawniej Lipowcu) Nadwiślańskim Parkiem Etnograficznym. Na I piętrze Zamku, w pomieszczeniach mieszkalno-reprezentacyjnych należących w połowie XVIII wieku do apartamentu frontowego, znajduje się obecnie ekspozycja obrazująca historię Lipowca. Można tutaj dokładnie zapoznać się z burzliwymi losami biskupiej warowni, obejrzeć przedmioty (głównie codziennego użytku) znalezione podczas prac archeologiczno - wykopaliskowych oraz zdjęcia i grafiki, przedstawiające wygląd budowli i życie jej mieszkańców. Wystawa udostępniona jest codziennie w godzinach otwarcia zamku, bez dodatkowej opłaty. |
|
|
Siedzibą Muzeum jest gotycki zamek – dawna rezydencja biskupów warmińskich z wystawami historycznymi, sztuki gotyckiej, nowożytnej i współczesnej. Zamek położony jest w rozwidleniu rzeki Łyny i jej dopływu Symsarny. Przez długie lata pełnił funkcję rezydencji biskupów warmińskich i strażnicy osłaniającej wschodnią granicę Warmii. Zespół składający się z zamku właściwego, założonego na planie kwadratu o wymiarach 48,5 m x 46,5 m. Zamek posiada piwnice, które służyły jako magazyny żywności, więzienie oraz w ich w części znajdowały się piece do ogrzewania zamku ciepłym powietrzem. Obecnie część piwnic pod skrzydłem wschodnim zamku przeznaczona jest na sale ekspozycyjne (elementy architektury ogrodowej i armaty z herbami biskupów). |
|
|
Początki Muzeum sięgają 1909 roku. Obecnie Muzeum posiada ok. 90 ha ziemi, przy czym na 35 ha znajdują się: 1 stanowisko archeologiczne, 1 grób kurhanowy oraz 66 obiektów dużej i małej architektury, reprezentujących zróżnicowaną zabudowę wsi powstałą na przestrzeni XVIII - XX wieku na terenach Warmii, Mazur, Powiśla i Litwy. Wyposażenie budynków stanowią zebrane po 1945r. eksponaty pokazujące tradycyjne metody pracy i obrzędy na wsi w XIX i XX wieku. Najstarszy, występujący w chałupach Muzeum sposób gotowania posiłków pokazano na przykładzie czarnej kuchni. Zebrane w olsztyneckim Skansenie przykłady, poszczególnych typów wiatraków, dają świadectwo myśli technicznej, której tradycje sięgają średniowiecza. Zachowane jako eksponaty muzealne, pełnią rolę dydaktyczną. Za pomocą wiatraka wykorzystywano siłę wiatru do mielenia zboża, do nawadniania i melioracji pól. |
|
|
Skansen został utworzony w 1982 roku w wydzielonym Dziale Etnograficznym Muzeum w Koszalinie. W obrębie zbiorów można wydzielić następujące kolekcje: zabytki kultury pomorskiej, zabytki kultury jamneńskiej, zabytki grup przesiedleńczych oraz wytwory współczesnej sztuki ludowej i rękodzieła. W 1983 r. muzeum zakupiło i przeniosło na posesję muzealną zabytkową (z 1869 r.), szachulcową zagrodę rybacką ze wsi Dąbki. Służy ona działowi jako miejsce ekspozycji stałych; początkowo eksponowano w niej zabytki Pomorza i grup przesiedleńczych, od maja 2001 r. można w niej oglądać wystawę "Wyspa kulturowa. Wieś Jamno pod Koszalinem" w całości poświęconą kulturze jamneńskiej. Dział jest organizatorem dwóch konkursów: Rzeźba regionalna Pomorza Zachodniego, Ludowa i nieprofesjonalna twórczość plastyczna Pomorza Środkowego, którym towarzyszą wystawy pokonkursowe, a nagrodzone prace wzbogacają kolekcję współczesnej sztuki ludowej działu. |
|
|
