Człowiek zmaga się od wieków z odpowiedzią na pytanie, czym jest czas. Równolegle z tym, z pewną nadzieją, że to przybliży go do rozwiązania owej kwestii, próbuje rozwiązać problem jak go mierzyć. Obserwuje zjawiska zachodzące w otaczającym świecie, zagląda w niebo, bada cykliczność zmian. Jednak to wszystko tylko w pewnym stopniu zbliża nas do tajemnicy czasu. Może więc pomocne przy tych rozważaniach będą prezentowane, cenne i interesujące, urządzenia astronomiczne, zegary kalendarze, alegorie.

Muzeum przygotowało na kwiecień 2012r. kolejny pokaz prac Wojciecha Siudmaka (po pierwszej edycji w 2004), Nieskończone wszechświaty & Światowy Projekt Pokoju & Podróże po Diunie, tym razem jednocześnie w pałacu, salach przy Orlej i Oddziale-Muzeum Lat Szkolnych S. Żeromskiego. Na obecnej wystawie, której motywem przewodnim jest tematyka SF i fantastyka, w większym stopniu zostanie zaprezentowana różnorodność poczynań artystycznych artysty w szerokim kulturowym kontekście.

Po trwającym ponad rok gruntownym remoncie sal wystawowych dawnego Pałacu Biskupów Krakowskich, Muzeum Narodowe w Kielcach znów otwiera swe podwoje dla zwiedzających. Pierwszą ekspozycją jest wystawa malarstwa z kolekcji rodziny Mroczkowskich. Ekspozycja niezwykła nie tylko ze względu na prezentowane dzieła, ale także z uwagi na wyjątkową aranżację. Na całość prezentacji składa się blisko dwieście sześćdziesiąt obrazów ponad dwustu malarzy.

Ekspozycja obejmuje lata dziecięce Stefana Żeromskiego w Strawczynie i Ciekotach, naukę szkolną w Kielcach, twórczość Żeromskiego oraz wybrane dziedziny działalności społecznej i narodowej. Inscenizacja saloniku Żeromskich urządzona została na podstawie pamiątek zachowanych w Nałęczowie oraz opisów przez Stefana Żeromskiego dworków w Dziennikach (1883) i Syzyfowych pracach (1897). Znalazły się tu: sosręb z dworku w Ciekotach, zabytkowe meble, fotografie rodzinne, zegarek ojca i broszka matki.

Stojący na szafce nocnej kubek do picia wody mineralnej z kolorowym wizerunkiem Sienkiewicza jest dowodem ogromnej popularności pisarza oraz pomysłowości zarówno wielbicieli jak i rzemieślników. Nad szafką wisi fotografia ze Zjazdu Wychowanków Szkoły Głównej, który odbył się w Warszawie 6.VI.1903 r. Na zdjęciu pisarz znajduje się w towarzystwie m.in. Świętochowskiego, Boduena de Curtenay co dokumentują umieszczone pod fotografią autografy.

Wyposażenie palarni nie zachowało się do naszych czasów. Umeblowano ją zatem zgodnie z panującą za życia pisarza modą a wyglądem zbliżono do sal poprzednich. Użyto w tym celu kompletu mebli biedermeierowskich. Na wprost rozsuwanych drzwi wisi tkanina buczacka, przetykana złotą nitką, pochodząca z manufaktury Potockich. Nad nią ostatni malowany przez Pochwalskiego portret Sienkiewicza. Artysta rozpoczął pracę nad nim w 1915 roku w Wiedniu, ale ukończył swe dzieło dopiero po śmierci pisarza.

Część mebli zgromadzonych w jadalni to posag Marii z Szetkiewiczów. Pochodziły one z majątku jej rodziców, z Hanuszyszek w Trockiem. Są to: orzechowy bufecik oraz stół z krzesłami. Szafa biblioteczna, na której stoi zegar w stylu zakopiańskim, według rysunku syna pisarza - Henryka Józefa. Zegar to dar od zegarmistrza warszawskiego Ferdynanda Woronieckiego. Na jego tarczy znajdują się sceny z dzieł Sienkiewicza, a także inicjał imienia oraz nazwisko pisarza zamiast cyfr oznaczających godziny.

Znajdują się tutaj trzy obrazy namalowane przez przyjaciela Sienkiewicza Kazimierza Pochwalskiego. Pierwszy z nich to najbardziej znany portret pisarza, wykonany kiedy Sienkiewicz miał 44 lata. Po drugiej stronie drzwi wisi portret jego pierwszej żony - Marii z Szetkiewiczów, malowany już po jej śmierci, z fotografii. Kolejny obraz przedstawia Pochwalskiego z Sienkiewiczem podczas podróży do Turcji w 1886 r na statku Oleg. Pod nim Poczet królów polskich, 24 monety wykonane ze srebra i złota.

Wyposażenie gabinetu: meble, obrazy, książki oraz dary jubileuszowe Sienkiewicz przywiózł do Oblęgorka w 1902 r. z warszawskiego mieszkania. Stojące na pierwszym planie solidne dębowe biurko pisarz zakupił specjalnie do tego pomieszczenia i przy nim tworzył m. in. fragmenty W pustyni i w puszczy. Natomiast mahoniowe biureczko należało do pierwszej żony Sienkiewicza - Marii z Szetkiewiczów. Na tym biurku w owalnej, czarnej ramce stoi jej zdjęcie. Była to ukochana żona Sienkiewicza.

Kolekcja obejmuje prace artystów w przeważającej większości polskich (ponad 230 nazwisk, malarstwo, rzeźba, tech. miesz.), tworzących w XX i XXI wieku. Prezentowana jest w sali Art Deco - poświęcona głównie międzynarodowemu stylowi w sztukach wyższych i designie (nazwa od wystawy paryskiej w 1925 Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes) skierowanemu ku klasycznej tradycji w figuracji, sali formistów i niezależnych oraz w sali kolorystów & awangardy.