Na wystawę w Poznaniu wybrano specjalnie dzieła malarzy przede wszystkim szkoły weneckiej, a także lombardzkiej, ze szczególnym uwzględnieniem mistrzów lokalnej szkoły z Bergamo. Zaprezentowanych zostanie 36 obrazów, które powstały od końca XV do XVIII wieku, w okresie od renesansu do rokoka. Artystów szkoły weneckiej reprezentować będą obrazy jej słynnych prekursorów: Tycjana (1488-1576), Jacopa Palmy il Vecchio (ok. 1480-1528), Lorenza Lotta (1480-1556/1557), Paola Veronesa (ok. 1528-1588).
Zbiory Gabinetu liczą obecnie ponad 140 000 obiektów, w tym ok. 95 000 monet, ok. 10 000 medali, medalików, orderów, odznak, ponad 1700 plakiet i medalionów, blisko 20 000 papierowych znaków pieniężnych ( banknotów, bonów, akcji, cegiełek), ok. 3 500 zabytków sfragistycznych ( tłoków pieczętnych, pieczęci, odbitek) oraz odlewy gipsowe monet i medali i inne. Zbiory Gabinetu Numizmatycznego MNP posiadają podstawowe znaczenie dla numizmatyki polskiej. Gromadzenie go sięga roku 1857.
Zbiory plakatu, drugie tego typu w Polsce, zawierają obecnie 37.000 tytułów, w tym 15.800 plakatów polskich i 21.200 zagranicznych. Najstarszy plakat pochodzi z 1883 r., a wśród autorów zgromadzonych prac są nazwiska: T.T. Heinego, L. Hohlweina, J. Klingera, J.M. Olbricha i A.M. Cassandre'a. Od 1968 r. dbano o systematyczny dopływ najbardziej wartościowych pozycji spośród aktualnie wydawanych plakatów polskich, a w zakresie plakatu obcego podjęto starania o pozyskiwanie nowych obiektów.
Gabinecie Rycin znajduje się blisko 50.000 obiektów od XV w. do współczesności. Obok rysunków i prac graficznych są to albumy, książki z rycinami, faksymilia, ekslibrisy i płyty graficzne. Na tę całość składa się pięć kolekcji: tzw. kolekcja muzealna, kolekcja Towarzystwa Przyjaciół Nauk, kolekcja Fundacji Raczyńskich, tzw. kolekcja gołuchowska - Izabeli z Czartoryskich Działyńskiej oraz kolekcja portretów pochodząca z Czerniejewa. W zbiorze grafik liczy ponad 40.000 prac.
Kolekcja Atanazego hrabiego Raczyńskiego (1788-1874), stanowiąca własność Fundacji im. Raczyńskich, znajduje się w muzeum poznańskim od momentu jego otwarcia w 1904 roku. O jej randze świadczy głównie znakomity zbiór dzieł mistrzów włoskiego renesansu i hiszpańskiego baroku, ale także malarzy niemieckiego romantyzmu. Po wojnie w ekspozycji znalazły się także w części obrazy ze zbiorów Czartoryskich w Gołuchowie, jak również obiekty z zabezpieczonych kolekcji poziemiańskich z terenu Wielkopolski.
w kolekcji znajdują się prace najważniejszych artystów polskich reprezentujących różne kierunki i tendencje artystyczne drugiej połowy XX w. Wśród nich znalazły się ciekawe zespoły dzieł Henryka Stażewskiego i przedstawicieli młodszego pokolenia abstrakcjonistów geometrycznych: Ryszarda Winiarskiego, Zbigniewa Gostomskiego, Jerzego Kałuckiego, malarzy zaliczanych do kręgu figuracji lat 60. - m.in. Teresy Pągowskiej, członków Grupy "Wprost", artystów poznańskich (Jerzy Piotrowicz)
Galeria posiada dzieła wielu wybitnych europejskich twórców takich jak Marcello Bacciarelli, Bernardo Bellotto zw. Canalettem, Józef Grassi i Jan Piotr Norblin, zbiór ten pokazuje zarazem początki polskiego malarstwa - klasycyzującego środowiska Wilna i Warszawy początku XIX wieku - a także, poprzez dzieła, takie jak F.Smuglewicza "Przysięga Tadeusza Kościuszki", B. Plerscha, "Śmierć Tadeusza Kościuszki" czy K. Wojniakowskiego "Nadzieja", mówi o zaangażowaniu artystów w dylematy historii.
wystawa stała - portrety trumienne, zabytki sztuki sakralnej
Kolekcja Galerii liczy blisko 700 zabytków malarstwa i rzeźby. Na ekspozycji można zobaczyć jej najbardziej reprezentatywną część, obrazującą problematykę sztuki nowożytnej. Galerię współtworzą dzieła pochodzące ze zbiorów Historische Gesellschaft, Provinzial Museum, Kaiser Friedrich Museum, Muzeum Wielkopolskiego, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk oraz eksponaty należące do Fundacji Raczyńskich, dary, elementy mienia podworskiego, zakupy muzealne i wypożyczenia.
wystawa stała - sztuka średniowiecza, rzeźba, malarstwo sakralne
Galeria ukazuje bogactwo i różnorodność zjawisk artystycznych obecnych w plastyce europejskiej od schyłku epoki romańskiej po kres gotyku. Najstarszymi eksponatami w kolekcji są późnoromańskie relikty kamiennej rzeźby architektonicznej z klasztoru norbertanek w Strzelnie na Kujawach (ok. 1200). Jakością artystycznego opracowania wyróżniają się dwie monumentalne, kamienne Madonny (2 i 4 ćw. XIV w.) powstałe we Francji i inspirowane rzeźbą katedralną.