wystawa stała - sztuka, malarstwo, rzeźba ludowa, rzemiosło artystyczne
Wystawa składa się z czterech części: Plastyka obrzędowa, Kowalstwo, Rzeźba ludowa, Malarstwo ludowe. W części wystawy poświęconej obrzędowości dorocznej można obejrzeć eksponaty związane ze świętami Bożego Narodzenia (szopki, kukiełki, stroje kolędnicze, gwiazdy i kozy kolędnicze, ozdoby na podłaźniczkę i choinkę) i Wielkiej Nocy (palmy, pisanki, ligawki i grzechotki wielkopostne, rzeźby ukazujące Mękę Chrystusa). Ich wykonawcami są w większości nieprofesjonaliści.
Wystawa prezentuje zarówno dzieje pieniądza, jak i historię sztuki medalierskiej w Polsce. Eksponowane są przede wszystkim oryginały ze zbiorów Gabinetu Numizmatycznego Muzeum. Umieszczono nieliczne kopie tylko w przypadku monet i medali bardzo rzadkich, niejednokrotnie zachowanych w pojedynczych egzemplarzach, a istotnych dla historii numizmatyki. Wystawa zaczyna się od prezentacji monet w 7 gablotach wiszących.
Celem ekspozycji jest ukazanie historii współczesnego malarstwa polskiego w oparciu o obrazy do tej pory nieznane lub rzadko prezentowane na czasowych wystawach tematycznych. Umożliwiaja ona przegląd najważniejszych zjawisk zachodzących w malarstwie polskim XX wieku w ujęciu chronologiczno-problemowym. Autorami eksponowanych prac są artyści czterech pokoleń, wywodzący się z różnych środowisk - krakowskiego, warszawskiego, lwowskiego, wileńskiego i łódzkiego.
Galeria zawiera blisko 140 obrazów. Wnętrze podzielone jest przestrzennie i kolorystycznie na trzy części odpowiadające kolejnym okresom historycznym. Prezentację rozpoczyna malarstwo polskiego baroku połączonego z okresem stanisławowskim - głównie portrety, z których najstarszy to XVII-wieczny portret królowej Bony. Odmiennością kształtu zwracają uwagę portrety trumienne - specyficznie polska odmiana wyrosła z kultury sarmackiej.
Galeria zawiera 40 obrazów holenderskich, flamandzkich, włoskich, niemieckich i francuskich powstałych w XVII i XVIII w. i reprezentujących sztukę europejskiego baroku. Chlubą ekspozycji jest Piłat umywający ręce Hendricka ter Brugghena, wybitnego malarza holenderskiego z początku XVII wieku. Obok niego oglądać można popularne w XVII-wiecznej Holandii martwe natury i obrazy animalistyczne, między innymi Walkę psów z lisami Abrahama Hondiusa i Ptactwo domowe warsztatu Melchiora Hondecoetera.
Prezentuje wytwory rzemiosła polskiego i obcego powstałe od XVI do XX wieku. W obrębie ekspozycji wydzielono cztery odrębne przestrzenie, w których prezentowane są meble z różnych epok W połączeniu z innymi przedmiotami dają one wyobrażenie o wnętrzach mieszkalnych od XVII do 2. poł. XIX w. Wśród mebli na szczególną uwagę zasługują holenderskie - kredens i skrzynia - z XVII wieku i wspaniała szafa gdańska powstała u schyłku tegoż stulecia.
Niewielka wystawa niespełna 30 obrazów wybranych pod kątem tematycznym i prezentowanych według chronologii wydarzeń. Pośród tych wydarzeń najważniejsze to: obrona Częstochowy (1655 r.), odsiecz wiedeńska (1683 r.), bitwa pod Raszynem (1809 r.), odwrót armii napoleońskiej spod Moskwy (1812 r.), bitwa pod Stoczkiem (1831 r.), sceny z wojny polsko-bolszewickiej (1919-21).
Podstawowa zawartością wystawy jest uzbrojenie zaczepne i ochronne z różnych okresów, pokazane w porządku chronologicznym i typologicznym. Wśród uzbrojenia zaczepnego w grupie broni siecznej na uwagę zasługują miecze średniowieczne z XIV - XV w. Różnych typów, późniejsze inne rodzaje broni z głownią prostą (rapiery, szpady, pałasze z XVII - XIX w.) oraz zbiór szabel polskich i obcych z wyróżniającą się karabelą zdobiona nazwiskiem, podobizną i herbem hetmana Stefana Czarnieckiego.