W czterech niewielkich pomieszczeniach barokowego pałacu w Morągu urządzono ekspozycje o charakterze wnętrz mieszkalnych: komnatę barokową z przełomu XVII i XVIII wieku, salonik biedermeierowski z lat 1815 -1850, gabinet w typie II empire z lat 1852-l870, salonik secesyjny z przełomu XIX i XX wieku. W każdej epoce istniała korelacja między wyposażeniem wnętrza a architekturą i detalami architektonicznymi.

Wystawa prezentuje najcenniejsze kolekcje w zbiorach Muzeum Warmii i Mazur. Zgromadzone na niej dzieła - przede wszystkim malarstwo epitafijne i portretowe - ilustrują główne zagadnienia stylowe i treściowe kultury artystycznej w Prusach Książęcych, jej specyfikę i zróżnicowanie. Z bogatego liczebnie i niezwykle wartościowego zespołu dzieł sztuki luterańskiej, którego szczególną zaletą jest pochodzenie bez wyjątku z terenu dawnych Prus Książęcych, wybrano przykłady kilku nurtów stylowych.

Wystawa dworskiego portretu reprezentacyjnego, tworzonego do rodowych galerii. Podobizny członków pruskiej arystokracji z rodzin: Dohnów - panów na Gładyszach i Markowie, Denhoff'ów z Drogosz, Lehndorf'ów ze Sztynortu, Groeben'ów z Ponar, Kunheim'ów z Judyt, Tettau'ów w Inflantach, także Schwerin'ów, Podewils'ów i Auerswald'ów.

Wystawa prezentuje jedną z najcenniejszych kolekcji Muzeum Warmii i Mazur. Autorami obrazów są czołowi portreciści niderlandzcy, związani z haskim dworem rodu van Oranje-Nassau: bracia Gerrit i Willem Honthorstowie, Pieter Nason, Jan Mytens, Caspar Netscher i mniej znany Lucas van Kaey. Oprócz sygnowanych portretów kolekcja zawiera też znakomite dzieła przypisywane innym portrecistom niderlandzkim, działającym w kręgu mecenatu Orańskich i tamtejszej arystokracji.

Wystawę przygotowały Nationale Forschungs- und Gedenkstätten der Klassischen Deutschen Literatur w Weimarze, obecnie Stiftung Weimar Klassik. Zasadniczą jej osnowę stanowią główne etapy i miejsca dłuższego pobytu humanisty. Etapy rozwoju myśli Herdera ilustrowane są eksponatami przedstawiającym cały dorobek pisarski, uzupełnione obiektami artystycznymi. Przedstawiono kilka portretów Herdera, wize­runki małżonki, ważniejszych osób, mających osobisty bądź duchowy związek z filozofem.

W olsztyńskim zamku, pochodzącym z połowy XIV wieku, znajduje się niezwykła pamiątka po Mikołaju Koperniku. Jest to tablica astronomiczna służąca do przedstawienia pozornego ruchu słońca w dniach bliskich równonocy wiosennej i jesiennej. Mikołaj Kopernik wykonał ją podczas swojego pobytu na zamku, kiedy - jako kanonik warmiński - sprawował urząd administratora dóbr kapitulnych (1516 - 1521).

Wystawa łączy dwie cenne kolekcje Muzeum: zespół XVII i XVIII-wiecznych kartuszy herbowych oraz portrety - w większości właśnie z herbem w tle - przedstawicieli najważniejszych rodów szlacheckich żyjących na terytorium obecnego regionu Warmii i Mazur. Portrety pochodzą z końca XVI do XIX wieku. Obie kolekcje łączy element herbu, znaku rodziny i własności, a zarazem jej godła i pieczęci. Znaku, świadczącym o przynależności do stanu szlacheckiego.