Jest to pierwsza tego rodzaju próba odtworzenia widoku Kazimierza Dolnego, dokonana przez arch. Tadeusza Michalaka na podstawie nie tylko ikonografii, ale też źródeł historycznych i dokumentów archiwalnych. W makietę dzięki temu wpisana jest historia miasta Kazimierza Dolnego. Makieta ukazuje Kazimierz Dolny wg jego stanu z ok. 1910 r. Był to czas największego nasycenia zabudowy miasta jeszcze z bardzo licznymi budowlami z lat jego najświetniejszego rozwoju (1600 - 1655 ).

Szlak to część otwartego muzeum tematycznego. Zakłada on prezentację zachowanych elementów dziedzictwa archeologicznego w miejscu ich występowania, w otoczeniu naturalnego krajobrazu kulturowego i przyrodniczego. Szlak połozony jest w zachodniej części Kotliny Chodelskiej, ok. 10-20 km na południe od Kazimierza Dolnego. Tereny te wchodzą w skład Chodelskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Ich największym walorem są krajobrazy kulturowe zachowane w swej bardzo tradycyjnej formie.

Na Grodzisku Żmijowiska zrekonstruowano: most, umocnienia grodu, domostwo półziemiankowe, oraz studnię. Dochodząc do Grodziska Żmijowiska przekraczamy rzeczką Janówkę po drewnianym moście. Tego typu obiektów archeologicznych na terenie Kotliny Chodelskiej nie odkryto, nie jest on więc rekonstrukcją konkretnego znaleziska, ale wybudowany został jako urządzenie techniczne, niezbędne do ułatwienia dostępu na teren grodziska. Jego konstrukcja wzorowana jest na typowych mostach słowiańskich.

Stała ekspozycja w Kuncewiczówce odtwarza wygląd wnętrz z roku 1982. Prezentowane są wnętrza: sień, pokój kominkowy, gabinet Kuncewicza, salon, mała klatka schodowa, sypialnia z garderobą, kuchnia, pogój Witolda. Latarnia jest jednym z dwóch przedmiotów z pierwotnego wyposażenia domu. Drugi, piec huculski, znajduje się w salonie. Balustrada z motywem wiewiórki została zaprojektowana przez Karola Sicińskiego. Przedwojenny projekt zrealizowano dopiero po wojnie.