Wystawę rozpoczyna dział archeologii prezentujący najdawniejsze dzieje Ziemi Kutnowskiej. Jest to zarówno krótka charakterystyka pradziejów Kutnowskiego, jak i eksponaty właściwe dla danej epoki archeologicznej, począwszy od tych związanych z epoką kamienia poprzez epoki metali, średniowiecze, na nowożytnych skończywszy. Przyrodnicza część ekspozycji prezentuje środowiska naturalne Kutna - łączy elementy fantazyjne z naturalnymi (preparaty z żywych zwierząt).

Kolekcja ceramiki secesyjnej jest jedną z największych kolekcji rzemiosła artystycznego Działu Sztuki. Wystawa prezentuje wyroby z fajansu, porcelany, biskwitu, kamionki, porcelitu, terakoty, glinek ceramicznych - będące formami użytkowymi i dekoracyjnymi. Do użytkowych należą: serwisy do kawy, herbaty, serwisy obiadowe, wazy, patery, talerze, komplety deserowe, półmiski dekoracyjne, tace, puzderka, żardiniery, wazony, naczynia kuchenne, serwisy toaletowe, cache-pot i inne.

Kolekcja szkła secesyjnego jest zbiorem wiodącym w dziale rzemiosła artystycznego. Od lat uzupełniana nowymi obiektami - prezentuje wyroby czołowych firm i hut europejskich, których import na rynek polski w latach 1895-1914 był płynny i zaspakajał gusty potencjalnych nabywców. Zbiór szkła to wyroby form dekoracyjnych i użytkowych, których wzornictwo, zdobnictwo i technologie przeszły do historii szklarstwa artystycznego.Kolekcji liczy ponad 540 obiektów.

Kolekcja dzieł Biegasa została przekazana muzeum w depozyt przez Polskie Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu w roku 1997. Własnością muzeum są trzy obiekty: dwa brązy Zagadka (z 1902) i Matka (z 1903) oraz terakotowy akt męski Siła myśli (z 1920). Biegas żył w latach 1877-1954. Naukę rzeźby rozpoczął w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Alfreda Dauna oraz Konstantego Laszczki. Duży wpływ na twórczość artysty miał posąg słowiańskiego boga Światowida ze Zbrucza (VIII w.).

Zgromadzone dzieła należą głównie do artystów, będących przedstawicielami malarstwa pejzażowego, częściowo rekrutujących się spośród uczniów Jana Stanisławskiego, profesora klasy pejzażu w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Malarstwo pejzażowe uzupełniają rzeźby czołowych artystów polskich tego gatunku: Konstantego Laszczki (1865-1956), Ksawerego Dunikowskiego, Henryka Kuny (1879-1945) oraz projekt pomnika Fryderyka Chopina Wacława Szymanowskiego (1859-1930).

Jedną z inspiracji malarzy Młodej Polski było odwołanie się do natury. Postawa ta znalazła swój język wyrazu w pejzażu modernistycznym, który wykorzystując zdobycze techniczne impresjonistów, niósł za sobą głębokie znaczenie symboliczne (K. Sichulski, J. Chełmoński, W. Wankie, B. Rychter - Janowska, W. Betley, H. Uziembło). Malarze kierując swą uwagę na człowieka jako jednostkę na tle otaczającego go wszechświata, dążyli do ukazania walki pomiędzy zmysłowością i duchowością natury ludzkiej.

W muzeum można obejrzeć wnętrza mieszczańskie przełomu XIX i XX wieku: Jadalnia, Pokój stołowy, Biblioteka, Sypialnia (1 piętro ekspozycji), Sypialnia (2 piętro ekspozycji), Salon (1 piętro ekspozycji), Salon (2 piętro ekspozycji), Buduar, Gabinet, Pokój dziecka. W jadalni eksponowane są wyroby porcelanowe pochodzące z królewskich manufaktur w Miśni, Berlinie oraz firmy Rosenthal. Prezentowane meble belgijskie o formie dość ascetycznej, zaprojektowane zostały wg wzorów Henry'ego van de Veldeo.