Rzeźby w glinie powstały podczas plenerów rzeźbiarskich organizowanych przez Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym. Twórcy pracowali pod kierunkiem artystów rzeźbiarzy: Ryszarda Stryjeckiego - pomysłodawcy oraz kustosza plenerów i Mieczysława Syposia - wybitnego niesłyszącego artysty. Rzeźby, prezentowane w wielu miejscach w kraju i za granicą, są wymownym znakiem obecności osób niepełnosprawnych w życiu kulturalnym społeczeństwa.
Ta niezwykła wystawa powstała w Muzeum Przyrody w Drozdowie we
współpracy z Muzeum Niepodległości w Warszawie. Przygotowaliśmy
ekspozycję na temat działalności niepodległościowej Romana Dmowskiego w
okresie Konferencji Pokojowej w Paryżu. Wielką gratką są zaprezentowane,
oryginalne dokumenty oraz zdjęcia z lat 1918 i 1919 dokumentujące
działalność polityczną i życie prywatne R. Dmowskiego.
Spacer wśród dzikiej scenerii wykrotów, powalonych pni i ponad 100-
letnich topoli urozmaicony jest atrakcjami edukacyjnymi dla dzieci:
puzzlami, stemplami i odlewami tropów zwierząt, udźwiękowioną tablicą
"Ptasi zegar". Tu goście Ostoi aktywnie spędzą czas i zaczerpną wiedzy
przyrodniczej. Ścieżka udostępniona jest osobom korzystającym z wózków inwalidzkich i z problemami wzroku. Z myślą o nich wyposażenie edukacyjne wykonano z użyciem techniki reliefowej i pisma brajla.
Ostatnia część wystawy "biebrzańskiej" poświęcona jest łosiowi - ssakowi, który jest symbolem Kotliny Biebrzańskiej. Na ekspozycji zgromadzono oprócz spreparowanych okazów łosia (klępa, łoszak), bogatą kolekcję poroży (m.in. ilustrującą proces wykształcania się poroża). Celem wystawy "Przyroda Kotliny Biebrzańskiej" jest popularyzacja wiedzy na temat bogactwa flory i fauny Kotliny Biebrzańskiej. Środowisko to cechuje naturalność w stopniu niepowtarzalnym w przyrodzie Europy.
Wystawę akwarystyczną tworzy 26 akwariów o pojemności do 500 l, z przedstawicielami ichtiofauny Azji, Ameryki południowej, Australii, Afryki i Europy. Rozpoczynając zwiedzanie, zapoznajemy się z gatunkami ryb eksponowanymi w stosunkowo dużych zbiornikach. Są to głównie przedstawiciele pielęgnic afrykańskich i południowoamerykańskich oraz piranie. W drugiej sali, w nieco mniejszych akwariach, poznajemy drobnych przedstawicieli ichtiofauny Azji, Ameryki Południowej i Afryki.
Wystawa prezentuje bogactwo fauny terenu Bagien Biebrzańskich. Przedstawia losy zwierząt żyjących w plejstocenie (przyczyny ich wymarcia) oraz sytuację z ssaków w czasach współczesnych. Wystawa ma na celu uświadomienie zwiedzającym, że ewolucja jest procesem wciąż zachodzącym, ale to ludzie mają dziś największy wpływ na stan otaczającej nas przyrody. Wystawę rozpoczyna ekspozycja kości zwierząt żyjących w epoce lodowcowej (plejstocen) - mamuta i nosorożca włochatego.
Wystawa rozpoczyna się od niewielkiej ekspozycji poświęconej batalionowi, jednemu z najbardziej charakterystycznych dla Biebrzy ptaków. Ekspozycja bataliona składa się z dwóch uzupełniających się elementów: jeden to grupa 33 samców w różnobarwnych szatach godowych, a drugi to diorama ukazująca toki batalionów. Rozpoczynając oglądanie wystawy ptaków warto zatrzymać się na chwilę przed kilkumetrowej wielkości barwnym diapozytywem przedstawiającym rozlewiska Biebrzy w basenie południowym.
Centralnym eksponatem na wystawie jest schemat przedstawiający przekrój przez dolinę Biebrzy, i cztery główne strefy poprzeczne porastane przez różne zbiorowiska roślinne wykształcające się w ścisłej zależności od warunków hydrologicznych czyli sposobu uwodnienia podłoża. Strefa długotrwałych zalewów (immersyjna) z dużymi wahaniami poziomu wód gruntowych z szuwarami właściwymi (Phragmition). Porastają one najbliżej rzeki i starorzeczy w strefie głębokich i długotrwałych zalewów.
Ekspozycja jest łącznikiem między "Salonem dworskim" - wystawą historyczną, a wystawami typowo przyrodniczymi. Na ścianach obejrzeć można skóry, poroża i inne trofea przedstawione tak jak od wieków stanowiły ozdobę i powód do dumy w niejednym domu możnowładcy. Łowiectwem człowiek parał się od tysiącleci. Najwcześniejsze działania tego typu miały na celu uzyskanie pożywienia oraz materiałów, głównie skór i kości, do wyrobu przedmiotów codziennego użytku.
Dwór polski od wieków był synonimem naszej narodowej kultury, ostoją patriotyzmu. Przywilej posiadania ziemi i wykształcenia łączył się e elitach ziemiańskich z poczuciem obywatelskiego obowiązku. Dwór kierował zrywami narodowymi, a także codzienną pracą organiczną w środowisku wiejskim. Nie inaczej było w Drozdowie. Ekspozycja "Salon dworski" podejmuje wątek ziemiański na przykładzie rodziny Lutosławskich, szczególnie aktywnej na przełomie wieków XIX i XX.