 Warszawa / Muzeum Narodowe w Warszawie wystawa stała - malarstwo europejskie Wśród eksponowanych dzieł są zakupy i dary włączone po II wojnie światowej, ocalałe obrazy z galerii Stanisława Augusta Poniatowskiego, przejęte z kolekcji i muzeów prywatnych oraz cenne depozyty Muzeum - Pałacu w Wilanowie. Skomponowany w ten sposób zespół dzieł jest reprezentatywny dla poszczególnych szkół malarskich w ich historycznym rozwoju od XIV do końca XIX w. Są wśród nich obrazy Bernardina Pinturicchia, Cornelisa van Haarlem, Jacoba Jordaensa, Gerbrandta van den Eeckhouta.
|
 Warszawa / Muzeum Narodowe w Warszawie wystawa stała - sztuka średnowieczna, złotnictwo Muzeum posiada jedną z największych na świecie kolekcję sztuki średniowiecznej, najcenniejsze z obiektów prezentowane są w Galerii. Pochodzą one ze wszystkich regionów związanych historycznie z Polską w epoce średniowiecza, a także z innych ważnych centrów artystycznych Europy. Galerię otwierają zabytki złotnictwa wczesnośredniowiecznego - fibule służące do ozdabiania szat, klamry, kolczyki, zausznice i pierścienie wykonane z różnych metali, zdobione kamieniami i szkłem.
|
 Warszawa / Muzeum Narodowe w Warszawie wystawa stała - archeologiczna, sztuka nubijska Największa w Europie ekspozycja zabytków kultury i sztuki nubijskiej z okresu chrześcijańskiego. Wszystkie prezentowane zabytki pochodzą z Sudanu, gdzie od wielu lat prowadzą badania polskie misje archeologiczne. Ekspozycja ukazuje w układzie chronologicznym rozwój malarstwa religijnego w północnej Nubii na przestrzeni ponad 700 lat, od malowideł najstarszych, pochodzących z VIII w., po najpóźniejsze, z XIII i XIV w.
|
 Warszawa / Muzeum Narodowe w Warszawie wystawa stała - archeologiczna, sztuka, rzemiosło starożytne Zbiory Sztuki Starożytnej MNW są największym i najbardziej kompletnym zespołem dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego starożytnych kultur śródziemnomorskich w Polsce. Jedynym, którego powstanie w 1938 r. i późniejszy rozwój zostały ściśle powiązane z rezultatami badań archeologicznych prowadzonych początkowo przez wicedyrektora Muzeum, prof. Kazimierza Michałowskiego w Egipcie (Edfu, Tell Atrib), Sudanie (Faras), na Cyprze (Nea Paphos) i Krymie (Mirmeki), a później przez jego uczniów (Nea Papho.
|