Mieszkalno-reprezentacyjna willa miejska została wybudowana w latach 1882-1885 na zamówienie śląskiego przemysłowca Oscara Caro. Willa należy do unikatowych przykładów dziewiętnastowiecznych obiektów z niemal całkowicie zachowanym wystrojem wnętrz. Wyposażenie pomieszczeń (zabytki ruchome) jest wtórne i pochodzi ze zbiorów własnych Muzeum. Autentyczny dom sięga pierwszego piętra. Drugie, pozbawione elementów stylowych, piętro zostało dobudowane w latach 20. XX w.
|
Hol na parterze pełni funkcję reprezentacyjną i jest wizytówką pana domu. Na piętro wiodą główne, paradne schody. Zachowały się w całości: oryginalna boazeria, strop oraz drzwi z elementami snycerki - dzieło rzemieślników z Berlina. Rzeźba gryfa przy schodach przedstawia fantastyczne zwierzę, podtrzymujące tarczę z monogramem OC (Oscar Caro).
Jadalnia - jedno z dwóch największych i najbardziej reprezentacyjnych pomieszczeń parteru willi, położone jest na lewo od wejścia głównego. W sali zachował się w całości eklektyczny wystrój o cechach neobaroku i neorenesansu włoskiego. Boazerie, strop zdobiony sztukateriami i malowidłem na płótnie, stolarka drzwiowa i okienna są oryginalne. Pod jadalnią, w piwnicy znajdowała się kuchnia. Posiłki transportowano windą do pomieszczenia obok jadalni, tak zwanego kredensu, w którym ostatecznie przygotowywano je przed podaniem na stół. Obecnie sala ma charakter użytkowy - odbywają się tutaj koncerty i konferencje.
Duży Salon umieszczony jest na osi głównego wejścia do budynku. Obok Jadalni jest najbogatszym pomieszczeniem przeznaczonym niegdyś na oficjalne spotkania towarzyskie. Zachowały się: oryginalny, kasetonowy, neorenesansowy strop oraz stolarka drzwiowa i okienna. Boazerie (i parkiet są rekonstruowane. Ściany, jak w większości sal na parterze, pokryto tkaniną o historycznym wzorze. Wnętrze zostało wyposażone w empirowe meble - kanapę, stół, komódkę, fotele i krzesła oraz okrągły stół o blacie z różnokolorowych kawałków...
|
|