Na pierwszej kondygnacji, na planszach z fotografiami wykonanymi w obu przemyskich i w taciszowskiej ludwisarni Felczyńskich przedstawiono cykl produkcyjny dzwonu. Cykl ten nie zmienił się od średniowiecza. Produkcje rozpoczyna się od lepienia glinianego rdzenia, który nadaje formę wnętrzu dzwonu. Ostateczny kształt rdzenia formuje obrotowy wzornik-szablon. Potem na rdzeniu, również za pomocą obrotowego szablonu, kształtuje się gliniany pierwowzór przyszłego dzwonu tzw. "dzwon fałszywy".

Na trzech kolejnych kondygnacjach Wieży Zegarowej, na specjalnej konstrukcji zawieszone są większe dzwony. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują dwa przemyskie dzwony z elementami herbu miasta i datami 1740 i 1864, dzwony z warsztatów gdańskich i toruńskich z XVII i XVIII wieku oraz trzy dzwony zegarowe o spłaszczonych czaszach z XVIII i XIX wieku.

Dźwięk z tych ostatnich był wydobywany poprzez uderzenie młoteczkiem od zewnątrz. W gablotach znajdują się małe ozdobne dzwonki i moździerze oraz gipsowe plakiety z ozdobami z dzwonów zarekwirowanych przez Austriaków w Galicji w czasie I wojny światowej, a w okiennych wnękach - napisy z dzwonów. Na ścianach i w gablotach kolejnej kondygnacji prezentowane są unikalne fotografie i pamiątki dotyczące ludwisarskiej rodziny Felczyńskich działającej w Przemyślu od 1915 roku.

Ostatnia część ekspozycji poświęcona jest dzwonom okrętowym, prezentowane jest tutaj dziesięć dzwonów z polskich statków i okrętów wojennych (m.in. dzwony z MS "Batory" i ORP "Burza") oraz plansze omawiające historię dzwonu jako urządzenia sygnalizacyjnego.

Organizator: Muzeum Dzwonów i Fajek

Miejsce: Wieża zegarowa