Ekspozycję otwiera portret króla Kazimierza Wielskiego, który w 1345 roku Przemyśl i Ziemia Przemyska przyłączył do Królestwa Polskiego. W dowód wdzięczności i pamięci Władysławowi Jagielle, który nadał miastu przywilej lokacyjny na prawie magdeburskim, mieszkańcy miasta w 1910 roku ufundowali tzw. tablicę grunwaldzką, której oryginał znajduje się w przemyskiej katedrze a kopia na wystawie. Rozkwit Przemyśla przypadł na wiek XV i XVI, kiedy miasto stało się ważnym ośrodkiem handlu i rzemiosła.

Z miastem związany jest słynny rękopis z ok. 1500 roku, znany jako "Rozmyślanie przemyskie", najobszerniejszy polski apokryf. Dopełnieniem ekspozycji są XVIII- i XIX-wieczne druki z najstarszych polskich oficyn oraz fryz z obrazami Tadeusza Nowiny-Studnickiego, Józefa Wilka i Marii Artwińskiej, obrazujące sakralne i świeckie zabytki architektury Przemyśla.

Na okres porozbiorowy przypadł intensywny rozwój życia kulturalnego i społecznego a także szkolnictwa w Przemyślu. Na wystawie prezentowane są statuty Towarzystw, dyplomy, sztandary, dokumenty szkolne. Uzupełnieniem ekspozycji poświęconej ochotniczej straży pożarnej jest wóz strażacki z wyposażeniem z początku XX wieku.

Istotnym dopełnieniem wystawy historii miasta są kopie grafik W. Brochockiego i A. Brzozowskiego ukazujące Przemyśl w latach 60. XIX wieku oraz materiał ikonograficzny obejmujący lata do 1939 roku.

Dwudziestolecie międzywojenne, a zwłaszcza okres walk polsko-ukraińskich, reprezentują dokumenty, nekrologii, prośby o przyznanie honorowego odznaczenia "Gwiazda Przemyśla", fotografie uczestników walk o Przemyśl. W okresie 20-lecia obok rozwoju rzemiosła, handlu i usług nastąpił rozwój kultury, nauki i oświaty. Na wystawie prezentowane są obrazy, rzeźby artystów, którzy tworzyli w Przemyślu we wspomnianym okresie: Mariana Strońskiego, Stefanii Jacyszynówny, Marii Artwińskiej, Wandy Zabokrzyckiej, Józefa Wilka, ponadto pamiątki po Arturze Malawskim i Rudolfie Weiglu (aktualnie ekspozycja nieczynna).

Organizator: Muzeum Historii Miasta Przemyśla