Wystawa ma charakter popularno-naukowy. Obszar, którego dotyczy wystawa obejmuje okolice Krakowa położone na północ od Karpat. Wystawa składa się z 3 uzupełniających się części: stratygraficzno-litologicznej, paleontologicznej oraz z części poświęconej tektonice, rzeźbie i historii poznania budowy geologicznej obszaru. We wstępie do wystawy znajdują się ogólne informacje o budowie geologicznej obszaru krakowskiego oraz informacje wprowadzające i objaśnienia do zasadniczych jej części.
|
W gablotach części stratygraficzno-litologicznej, ułożonych zgodnie z chronologią okresów geologicznych, omówione są najważniejsze skały występujące w obszarze krakowskim. W każdej gablocie, oprócz okazów, znajduje się ogólny profil skał omawianego okresu z zaznaczeniem pochodzenia (osady morskie lub kontynentalne, skały magmowe). Pokrótce omówione są warunki powstania tych skał w obszarze krakowskim, a charakterystyczne dla danego okresu procesy geologiczne są dodatkowo objaśnione kolorowymi rysunkami w postaci blokdiagramów, map, przekrojów lub fotografii.
W gablotach poświęcych dewonowi i karbonowi dolnemu można zapoznać się z problematyką powstawania płytkomorskich osadów węglanowych dużej miąższości na platformie dewońsko - karbońskiej. W dwóch gablotach karbońskich, oraz w gablotach: permskiej i górnojuralskiej, zobaczyć można modele paleośrodowiskowe. W gablocie kredowej zilustrowano genezę powierzchni abrazyjnych.
W części paleontologicznej znajdują się okazy najważniejszych skamieniałości - fauny, flory, skamieniałości śladowych - występujących w skałach obszaru krakowskiego. Zostały one wybrane z bogatych zbiorów archiwalnych naszego Muzeum pod kątem ich reprezentacyjności. Są one przedstawione w chronologicznym ciągu gablot, ze szczegółowymi opisami.
|
|