Na wystawie prezentowane są obrazy malarzy polskich od połowy XIX wieku do lat międzywojennych. Z okresu wcześniejszego jest tylko pejzaż Christiana Breslauera. Znaczna część ekspozycji poświęcono artystom związanym ze środowiskiem artystycznym Monachium: Romanowi Kochanowskiemu, Zygmuntowi Sidorowiczowi i Stanisławowi Masłowskiemu. Przyciąga uwagę rzetelne warsztatowo prace znanych twórców: Juliana Fałata, Józefa Chełmońskiego i Leona Wyczółkowskiego.

Wśród artystów, o wyraźnej indywidualności należy wymienić: Teodora Axentowicza, Włodzimierza Tetmajera, Jacka Malczewskiego, Józefa Rapackiego. Przyciągają uwagę dwa pejzaże wybitnego malarza Ludwika de Laveux.

Młodzi malarze urodzeni w ostatnich dekadach XIX wieku solidne podstawy swojej artystycznej edukacji zdobywali w zreformowanej przez Juliana Fałata krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie pracownię pejzażu prowadził wybitny malarz o wielkim talencie pedagogicznym oraz silnej osobowości, Jan Stanisławski. Jego maleńkich rozmiarów kompozycje otwierają prezentację swoistej szkoły pejzażystów, jego uczniów: Stanisława Kamockiego, Stefana Filipkiewicza, Henryka Szczyglińskiego, Józefa i Stanisława Czajkowskich.

Zafascynowany sztuką francuską był zarówno Józef Pankiewicz, jak i inni malarze. Nie poddająca się krótkiej charakterystyce jest twórczość Wojciecha Weissa, Ignacego Pieńkowskiego, czy Wacława Żaboklickiego.
Z wielości pojawiających się z początkiem XX wieku prądów artystycznych warto podkreślić kubizującą twórczość Michała Rauby oraz Mariana Kuleszy, malarz urodzonego w 1879 roku w Suwałkach.

Organizator: Muzeum Okręgowe w Suwałkach