Prezentowane na wystawie wnętrza mieszkalne są próbą rekonstrukcji wystroju domów przedwojennego Oświęcimia. Większość eksponatów ofiarowana została muzeum przez mieszkańców miasta i najbliższej okolicy. Na ekspozycji prezentowane są pomieszczenia: salon - jadlania - miejsce uroczystych spotkań i obiadów towarzyskich, mieszkanie żydowskie, mieszkanie katolickie, gabinet Aleksandra Orłowskiego oraz kuchnia.
|
Prezentacja tuż obok siebie pokoju katolickiego i żydowskiego ma na celu podkreślenie faktu iż przedwojenny Oświęcim to miejsce współegzystowania i często bliskich relacji tych dwóch narodów.
MIESZKANIE ŻYDOWSKIE W pokoju umieszczono symbole religii judaistycznej, które odróżniają to wnętrze od pokoju katolickiego. Tuż obok kominka stoi menora- siedmioramienny świecznik, a powyżej lampka chanukowa, używana podczas święta Chanuki - "żydowskiej gwiazdki. Innymi elementami związanymi z religią mojżeszową w tym pokoju są stojące na bieliźniarce balsaminki- puszki na wonności w kształcie wieżyczek, które podczas hawdali - modlitwy kończącej szabat, napełnia się ziołami . Świeczniki szabasowe oraz metalowy kubek kiduszowy, talerz z sześcioma wgłębieniami używany w trakcie uczty.
MIESZKANIE KATOLICKIE Charakter tego wnętrza podkreślają symbole związane z religią katolicką. Tak jak dawniej w domu na framudze drzwi zawieszona jest kropielniczka gdzie każdy wchodzący do domu mógł zaczerpnąć święconej wody i przeżegnać się. Znajduje się tu również wełniana kapa z Kosowa okrywająca łóżko, obraz Matki Boskiej Dzikowskiej, na stoliku nocnym dwa porcelanowe świeczniki, krzyż, który został znaleziony po zakończeniu II wojny światowej w zamku oświęcimskim, Nowy Testament z 1923 r., różaniec z początku XX w., kilka przedwojennych obrazków oraz rękopis "Sen Najświętszy Panny Maryi". W pokoju przyciąga wzrok niewielki kącik dziecięcy z przedwojennymi zabawkami.
|
|