Biblia Czterdziestodwuwierszowa lub Biblia Mazarina - pierwsze wydawnictwo dziełowe w Europie wykonane za pomocą druku (przy użyciu czcionki ruchomej). Jest kompletnym wydaniem Pisma Świętego. Została przygotowana do druku i wydrukowana w latach 1452-1455 w Moguncji przez Jana Gutenberga, który był również jej wydawcą. Biblia wydrukowana została prawdopodobnie w ok. 200 egzemplarzach - 165 na papierze i 35 na pergaminie.

Znaki wodne świadczą, że papier grubości od 0,21 do 0,29 mm pochodził z piemonckich papierni.

Trzecia popularna nazwa biblii związana jest z nazwiskiem kardynała Mazarina, z którego biblioteki pochodzi pierwszy opisany przez bibliografów egzemplarz.

Do naszych czasów przetrwało 48 egzemplarzy tej najcenniejszej książki świata, z czego tylko 20 kompletnych. Najwięcej w USA - 14..

Muzeum pelplińskie posiada dwutomową - jedyna w Polsce - wersję na papierze, mającą oryginalną XV-wieczną oprawę, wykonaną przez mistrza Henryka Costera z Lubeki. Całość obejmuje łącznie w dwóch tomach 641 kart zadrukowanych obustronnie w dwóch kolumnach o wymiarach 285 mm x 85 mm, zawierających 40-42 wierszy.

W 1929 r. księdze groziła sprzedaż za granicę, ale nie doszło do tego wyniku protestu prasy i towarzystw bibliofilskich. Wybuch II wojny światowej stworzył nowe zagrożenie. Biblię zamknięto w skórzanej walizie, wykonanej na zamówienie. Razem z nią schowano cenny Psałterz szkoły czeskiej z pocz. XVI w. i pracę ks. Antoniego Liedtkiego Biblia Gutenberga w Pelplinie.

Walizkę przewieziono do Warszawy, potem do Francji, Anglii i Kanady. Zdeponowana w oddziale Banku of Montreal w Ottawie przeleżała do 1958 r. Powróciła do kraju w 1959 r. razem z arrasami. Przekazano ją prawowitemu właścicielowi - bibliotece Seminarium Duchownego w Pelplinie.

Organizator: Muzeum Diecezjalne w Pelplinie