Wystawa przedstawia dzieła polskiej sztuki średniowiecznej i nowożytnej, pochodzące ze zbioru gromadzonego od XIX wieku, które prezentowane są w zabytkowych wnętrzach Pałacu Biskupa Erazma Ciołka. Najważniejszą częścią wystawy są obrazy i rzeźby gotyckie, od XIV do początku XVI wieku, wśród nich fascynująca rzeźba Madonny z Krużlowej (ok. 1410), jak również najstarsze polskie epitafium obrazowe upamiętniające rycerza Wierzbiętę z Branic.

Na ekspozycji można podziwiać zachowane fragmenty największych w ówczesnej Polsce nastaw ołtarzowych z krakowskich kościołów z lat 60. XV stulecia. Jedną z sal Galerii poświęcono twórczości słynnego rzeźbiarza Wita Stwosza i dziełom, które powstały pod wpływem jego osobowości artystycznej.

Unikatowy charakter mają malowane, drewniane stropy z nieistniejącego kościoła w Kozach k. Bielska-Białej. Okres renesansu reprezentowany jest zarówno przez północną (Hans Dürer, brat Albrechta), jak i włoską odmianę tego stylu (Giovanni Maria Padovano). Atrakcyjną częścią ekspozycji sztuki barokowej jest sala poświęcona staropolskim zwyczajom pogrzebowym - można tu obejrzeć m.in. portrety trumienne, które są wyjątkowo interesującym dokumentem epoki.

Ekspozycję zamyka pokaźny zbiór dawnego polskiego malarstwa portretowego.

Organizator: Pałac Biskupa Erazma Ciołka

Autorzy: Scenariusz: Barbara Szyper, Franciszek Stolot, realizacja: Wojciech Marcinkowski, Tomasz Zaucha, projekt aranżacji: Małgorzata i Maciej Radniccy, Piotr Turki