Wystawa mieści się w starannie odtworzonych wnętrzach XV - wiecznej kamienicy mieszczańskiej w typie tzw. domu - składu charakterystycznego dla średniowiecznych miast hanzeatyckich. Wnętrze kamienicy jest podzielone na dwa trakty. Na parterze od ulicy na szczególną uwagę zasługuje Wysoka Sień, zajmująca cały trakt, około 5 m. wysokości - główne pomieszczenie domu. Służyła ona celom mieszkalnym i handlowym.
|
W pomieszczeniu tym należy zwrócić uwagę na wielofunkcyjny węzeł komunikacyjny prowadzący do piwnic, na podwórze, do tylnej izby i na górne kondygnacje; na XV - wieczny belkowy strop pokryty XVIII - wieczną polichromią; i na znajdującą się we wschodniej ścianie dużą wnękę z obrzeżami z profilowanej cegły pomalowanymi na czerwono, tak charakterystyczną dla toruńskich sieni. W narożu południowo - zachodnim znajduje się częściowo zrekonstruowany fragment kuchni z kominem okapowym bez paleniska.
Z Wysokiej Sieni przechodzimy do izby w tylnym trakcie pochodzącej z II połowy XVI wieku, z płaskim stropem pokrytym XVIII - wieczną polichromią i wystrojem wnętrza (meble, rzemiosło, malarstwo), pochodzącym z XV, XVI i XVII stulecia. Do najciekawszych obiektów należą: gotycka szafa z dębowego drewna z XV/XVI wieku ozdobiona bogatą ażurową snycerką i polichromią, mosiężna misa do chrztu ze sceną zwiastowania NMP z początku XVI wieku, globus Ziemi z XVII wieku oraz dwa obrazy na drewnie: Św. Hieronim w celi, kopia z XVII wieku jednego z najwybitniejszych dzieł Albrechta Durera i Madonna z dzieciątkiem wśród róż ze szkoły Jana Petera Bruegla (1628 - 1642).
Z Wysokiej Sieni stromymi, XVII-wiecznymi schodami wspinamy się na galeryjkę, która prowadzi nas do "nadwieszonej izdebki" wbudowanej (wraz ze znajdującą się pod nią dolną izdebką) w Wysoką Sień w końcu XVII wieku - obecnie znajduje się w niej ekspozycja prezentująca kantorek kupca.
|
|