Wystawę otwiera w korytarzu ekspozycja XIX - wiecznych miedziorytów reprintów W.Hogartha, angielskiego XVIII - wiecznego rytownika, moralizatora. W kolejnych salach prezentujemy chronologicznie materiał związany z historią miasta Lęborka i Ziemi Lęborskiej od wczesnego średniowiecza po okres lokacji miasta przez Zakon Krzyżacki oraz rozwój miasta jako ośrodka administracji i władzy lokalnej. Wiek XVII i XVIII reprezentują zabytki meblarstwa tego okresu i zbiór naczyń cynowych.
|
Część ikonograficzną wzbogacają XVIII i XIX wieczne mapy i fotografie miasta z lat 30. XX wieku.
I piętro ekspozycji historycznej zamyka aranżacja wnętrza kuchenno-jadalnego, które łączy tradycję kultury niemieckiej z kulturą powojennej ludności napływowej z Kresów Polskich. Ekspozycja łączy tradycję kultury niemieckiej i kultury ludności napływowej z Kresów Polskich po 1945 roku. Meble, wyposażenie i drobne przedmioty sugerują nawarstwianie się wielu elementów różnych kultur, które współistnieją, przenikają się. Stąd obok siebie egzystują życiem przedmiotu kilimy wileńskie, ale i typowy pomorski kredens.
Na III piętrze znajduje się wystawa numizmatyczna z zabytkami monet od okresu starożytności poprzez średniowiecze ze wskazaniem na teren miasta Lęborka, okres nowożytny, mennictwo państw rozbiorowych dla ziem polskich oraz monety z początku XX wieku i okresu międzywojennego polskie i obce.
Na tym piętrze znajduje się również gabinet Paula Nipkowa z aranżacją wnętrza z epoki i informacjami o znanym Lęborczaninie i jego badaniach nad przesyłaniem obrazu na odległość oraz schemat tzw. tarczy Nipkowa, który to element posłużył do skonstruowania odbiornika telewizyjnego.
Zabytkami reprezentującymi militaria są - począwszy od okresu wczesnego średniowiecza - siekierki, topory aż po przykłady broni białej, XVIII w. oraz, XIX i XX wiecznej broni palnej (pistolet kapiszonowy, sztucery myśliwskie, pistolety bębenkowe). Kolekcję uzupełniają elementy XIX wiecznej zbroi ozdobnej.
|
|