Na parterze urządzone są cztery izby przecięte obszerną sienią, z której do najważniejszego pokoju na poddaszu prowadzą drewniane schody. Każda z izb ukazuje św. Maksymiliana w inny sposób. Jest tutaj pokój życia, pokój duchowości, kuchnia, pokój tradycji miasta oraz pokój narodzin. Pokój życia przedstawia całe życie i działalność świętego poprzez eksponaty związane z okresem dzieciństwa i młodości, z największym dziełem jego życia jakim był Niepokalanów, z misją w Japonii i męczeńską śmiercią.

Następne pomieszczenie - pokój myśli i duchowości ojca Kolbego. Specyfiką tego pokoju są liczne myśli i aforyzmy świętego wypisane na kolorowych sercach poustawianych na gablotach, przeplatanych pomiędzy rzeźbami, zawieszonych też przy suficie.

Kolejne pomieszczenie to kuchnia, która w przedwojennym domu była centrum życia każdej rodziny. Tak też było w rodzinie Kolbów. To tutaj znajdowało się "ognisko rodzinne" - tu było najcieplej, a przy stole gromadziła się cała rodzina. Tutaj oprócz gotowania wykonywało się większość prac domowych. W izbie tej można zobaczyć meble i sprzęty domowe używane przez rodziny zduńskowolskie pod koniec XIX wieku. Jest tutaj też kącik toaletowy z tego okresu. Liczne eksponaty zebrane w tym kuchennym pomieszczeniu tworzą rodzinną i niemal żywą atmosferę.

W pokoju tradycji miasta można obejrzeć liczne obrazy, widokówki, fotografie przedstawiające Zduńskę Wolę w tym okresie. W mieście dominował przemysł tkacki, tkactwem trudnili się też rodzice i dziadkowie św. Maksymiliana. Znajdują się tu więc liczne kołowrotki, fragment warsztatu tkackiego, krosno gotowe do pracy, maszyna żakardowa - sprzęty nie obce rodzinie Kolbów.

Organizator: Muzeum - Dom Urodzenia Św. Maksymiliana Kolbe