Część mebli zgromadzonych w jadalni to posag Marii z Szetkiewiczów. Pochodziły one z majątku jej rodziców, z Hanuszyszek w Trockiem. Są to: orzechowy bufecik oraz stół z krzesłami. Szafa biblioteczna, na której stoi zegar w stylu zakopiańskim, według rysunku syna pisarza - Henryka Józefa. Zegar to dar od zegarmistrza warszawskiego Ferdynanda Woronieckiego. Na jego tarczy znajdują się sceny z dzieł Sienkiewicza, a także inicjał imienia oraz nazwisko pisarza zamiast cyfr oznaczających godziny.

W rogu jadalni znajduje się niezwykle oryginalny portret Sienkiewicza, nie namalowany, lecz napisany przez łódzkiego kaligrafa Fermana. Zebrał on złote myśli twórcy Quo Vadis i za pomocą drobnego pisma gotyckiego i grubości linii stworzył to niezwykłe dzieło.

Obok wisi akwarela Jana Rosena - Dar Wołodyjowskiego. Malarz przedstawił autentyczne wydarzenie z życia Sienkiewicza, który to otrzymał od nieznanego wielbiciela 15 tysięcy rubli, z podpisem Pan Wołodyjowski". Na obrazie pisarz nie chce przyjąć kiesy z pieniędzmi. Tak było w rzeczywistości. Ostatecznie Sienkiewicz ufundował za nie stypendium imienia pierwszej żony, z którego mogli korzystać artyści zagrożeni gruźlicą.

W jadalni wisi wiele fotografii Sienkiewicza i jego bliskich. Mają one szczególną wartość historyczną. Z lewej strony orzechowego bufeciku fotografia z ostatniego szwajcarskiego okresu życia pisarza. Sienkiewicz przedstawiony jest na niej w towarzystwie córki. Zdjęcie zrobione zostało prawdopodobnie w dniu siedemdziesiątych urodzin pisarza (5.05.1916 r.).

Nad rozsuwanymi drzwiami prowadzącymi do następnego pomieszczenia znajdują się portrety rodzinne. Od lewej: podobizna Kazimierza Szetkiewicza, Emilii Mineyko (babki pierwszej żony) i Kacpra Cieciszowskiego - arcybiskupa mohylowskiego (krewnego ze strony matki pisarza). W rogu jadalni stoją meble ogrodowe, a nad nimi wisi litografia według obrazu Januarego Suchodolskiego Obrona Częstochowy.

Organizator: Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku