Zapis testamentowy kupca i kolekcjonera Jacoba Kabruna (1759 - 1814), przekazującego rodzinnemu Gdańskowi cenną kolekcję rysunków i grafik mistrzów europejskich od końca XV do początków XIX wieku, stał się wyzwaniem dla władz miasta i jedną z najistotniejszych przyczyn powołania w 1872 roku gdańskiego Muzeum Miejskiego. Mimo upływu niemal dwustu lat od śmierci kolekcjonera i 135 lat od powstania Muzeum, którego tradycje kontynuuje obecne Muzeum Narodowe.
|
Mimo drastycznych strat, poniesionych w okresie ostatniej wojny, choć znacznie uszczuplona, kolekcja Kabruna, zawierająca najznakomitsze nazwiska europejskich twórców parających się technikami graficznymi, wyznacza poziom zbiorów gdańskich, stanowiąc dla kolejnych pokoleń muzealników punkt odniesienia.
Przed wojną, jak można ostrożnie szacować (nie zachowały się inwentarze muzealne), Gabinet Rycin zawierał około 20 tysięcy prac. Obecnie jest ich około 4, 5 tysiąca, w tym 1543 ryciny z historycznej gdańskiej kolekcji kupieckiej. Zachowany fragment zbiorów przedwojennych pozwala stwierdzić, że w Muzeum Miejskim kontynuowano ambitne działania Kabruna poszerzając zbiory o kolejne prace wybitnych rytowników, i - co warte jest podkreślenia - wbrew oczywistym zaleceniom władzy przykładano wagę do gromadzenia prac artystów współczesnych. Świadczą o tym zachowane fragmenty zespołu skazanych na zagładę dzieł ekspresjonistów niemieckich, klasyfikowanych przez nazistów jako sztuka wynaturzona.
Po wojnie przyjęto ściśle określony kierunek odbudowy zbiorów i kreowania ich oblicza: ze szczególną starannością gromadzona jest sztuka północnej Europy, od wieków kształtującej oblicze artystyczne Gdańska, także dzieła twórców gdańskich bądź z miastem związanych, materiały o wartości ikonograficznej. Novum stanowi wprowadzenie do zbiorów dzieł artystów polskich, w tym istotnego dla Gdańska z powodów historycznych wileńskiego środowiska twórczego.
|
|