Wystawa prezentuje największą w Europie kolekcję rekonstrukcji słynnych antycznych posągów z brązu, uzupełnioną dziełami ceramiki antycznej. Jej niezwykłość polega nie tylko na wielkości, lecz także na wyjątkowym związku dzieł z przestrzenią, w której są prezentowane. Tradycja szczecińskiej kolekcji antycznej sięga schyłku XIX wieku. Inicjatorem utworzenia zbioru dzieł sztuki antycznej był Heinrich Dohrn (1838-1913), wybitny przyrodnik, humanista i kolekcjoner.

Ideą, która mu przyświecała było pokazanie w Muzeum korzeni kultury europejskiej. W skład tak pomyślanej wystawy wchodziła znakomita kolekcja waz i drobnej plastyki, a także zbiór rekonstrukcji najsłynniejszych rzeźb antycznych, które zaginęły na przestrzeni wieków i znane są tylko z kopii. Wystawa umieszczona została w reprezentacyjnym holu Muzeum Miejskiego, projektowanym specjalnie z myślą o umieszczeniu w nim tej części kolekcji Dohrnów. Pierwotny wystrój holu, sieni i sali kopułowej Muzeum uległ zatarciu w latach 40. XX wieku, zaś kolekcja Dohrna została rozproszona w konsekwencji II wojny światowej.

Po 1945 ocalałe z pożogi wojennej obiekty wypożyczone zostały do Muzeum Narodowego w Warszawie, skąd wróciły w 1994. Projektując nową ekspozycję, postanowiono nawiązać do pierwotnej koncepcji wystawy sztuki antycznej. W latach 2002-2003 zespół konserwatorów Muzeum Narodowego w Szczecinie dokonał całkowitej rekonstrukcji polichromii reprezentacyjnego holu. Szczęśliwie wnętrze to zachowało większość dawnego wystroju architektonicznego - od marmurowych okładzin cokołów po oprawy lamp i kraty z polerowanego brązu. Wystawione w holu dzieła sztuki antycznej znakomicie korespondują z otaczającą je architekturą, dodając jej blasku, a zarazem zyskując godne otoczenie.

Organizator: Muzeum Narodowe w Szczecinie