Obecny renesansowy zamek zbudowano na planie zbliżonym do prostokąta o wymiarach 30 x 26 m. W środku założenia znajdował się niewielki dziedziniec z centralnie usytuowaną studnią. Muzeum bazuje na zbiorach powstałych dzięki prowadzonym od 2001 roku przez Fundację "Zamek Chudów" badaniom archeologicznym i obejmuje: piwnicę wieży (wystawa archeologiczna: zrekonstruowane naczynia ceramiczne, fragmenty średniowiecznej studni); kodygnację wejściową (zrekonstruowany system ryglowania bramy); - I piętro wieży (zrekonstruowany kominek, model zamku); II piętro wieży (wystawa dawnych zdjęć zamku); III piętro wieży (rekonstrukcja pomieszczenia mieszkalnego, XVI-wieczna latryna); IV piętro wieży (wystawa muzealna prezentująca kafle piecowe); ekspozycję na dziedzińcu (relikty murów i filarów odkryte podczas wykopalisk, studnię); lapidarium, w którym zgromadzone są fragmenty detali architektonicznych. |
|
 17-100 Bielsk Podlaski, Sosnowa 56, tel. 85 85 730 77 35, godziny otwarcia i ceny biletów, e-mail, www
Muzeum-skansen o charakterze etnograficzno-historycznym zostało założone w 1993 roku przez Teodozjusza Fionika w Studziwodach, dzielnicy Bielska Podlaskiego. Stałą ekspozycję muzeum stanowią wnętrza zabytkowego domu Kondratiuków z 1925 r. oraz spichrz z 1935 r. Budynek posiada cztery duże, trzy szybowe okna z okiennicami. Na węgłach są zamocowane, charakterystyczne dla Studziwód, zdobienia o charakterze geometrycznym. Dach jest kryty gontem, z przyczółkiem od strony szczytowej. Chata (świtlicia) z ceglano-glinianym trzonem kuchennym stanowi naturalną ekspozycję części mieszkalnej zagrody z okresu międzywojennego. Jej wyposażenie stanowią zabytkowe przedmioty codziennego użytku: wyroby garncarskie, bednarskie, tkackie wraz z uruchomionym warsztatem. Centralne miejsce w izbie zajmuje pokut’ z rzędem ikon oraz stół, nakryty płóciennym obrusem. Eksponaty etnograficzne: stępa (stupa), żarna, kosze, beczki, narzędzia stolarskie, kołowrotki itp. zgromadzone są również w sieniach oraz w oddzielnie stojącym spichrzu. |
|
Wieża Rycerska w Siedlęcinie wzniesiona została w połowie XIV wieku. Pierwotnie była to przystosowana do obrony dwupiętrową wieża mieszkalną otoczoną murami oraz fosą. Wdowa po Bolku II Świdnickim sprzedała w 1368 roku wieżę swojemu dworzaninowi Jenschinowi von Redern, ten zaś w czasie przebudowy dodał trzecie piętro i nakrył obiekt dachem. Od 1732 roku do końca wojny właścicielami Siedlęcina była rodzina Schaffgotschów. Najcenniejszym elementem wieży są odkryte w XIX wieku, pełne symboli, niezwykłe malowidła opisujące historię Lancelota, Ginervy oraz Króla Artura. To jedyne na świecie zachowane freski z legendą Sir Lancelota z jeziora. W chwili obecnej Muzeum Wieży Książęcej w Siedlęcinie to przede wszystkim muzeum wyjątkowych średniowiecznych wnętrz, których najcenniejszym elementem są niepowtarzalne w skali Europy XIV-wieczne freski o tematyce arturiańskiej. |
|
Muzeum na wolnym powietrzu gromadzące obiekty architektury ludowej z północnej Wielkopolski - Krajny, Pałuk i Puszczy Nadnoteckiej. Na powierzchni ok. 13 ha odtwarzana jest typowa dla tych terenów wieś o układzie owalnicy. Skansen jest w ciągłej realizacji. Plan docelowy zakłada odtworzenie małej wsi z pogranicza wielkopolsko-pomorskiego. Na tę wieś składać się będzie 38 obiektów architektury ludowej, przy czym najstarsze pochodzą z poł.XVIII w. a najmłodszy z I ćwierci XX w. Obecnie jest to już jedno z bardziej znanych w kraju muzeów skansenowskich, z udostępnionymi 27 obiektam. Wnętrza obiektów są wyposażone meblami, sprzętami, dewocjonaliami, dekoracjami zgodnie z czasem, którego dotyczą, statusem społecznym i zamożnością mieszkańców oraz zajęciami pozarolniczymi wykonywanymi przez gospodarzy (szewc, cieśla, sklepikarz). |
|
Głównym obiektem Muzeum Wsi Kieleckiej jest skansen (Park Etnograficzny) w Tokarni koło Chęcin, położony przy drodze krajowej nr 7 z Kielc do Krakowa. Skansen zajmuje obszar 65 ha, obecnie (2006) na jego terenie znajduje się 30 obiektów, m.in.: dwór z Suchedniowa, kościół z Rogowa (w którym odprawiane są msze), organistówka z Bielin, dzwonnica z Kazimierzy Wielkiej, wiatrak z Grzmucina, spichlerz ze Złotej, kuźnia, liczne zagrody i chałupy. Wszystkie obiekty są wyposażone w typowe meble i narzędzia codziennego użytku, część prezentuje warsztaty rzemieślników wiejskich z wyposażeniem, jak szewca czy stolarza. Wnętrza obiektów udostępnione są do zwiedzania. We dworze z Suchedniowa prezentowane są wnętrza dworskie, a w organistówce – XIX-wieczna apteka i sklepik oraz pracownia krawiecka. |
|
|