» Dwory, pałace, Zduńska Wola (12670, 2.12)
|
Muzeum Walewskich w Tubądzinie mieści się we dworze zbudowanym w 2 poł. XVIII w. przez Macieja Zbijewskiego h. Rola, kasztelana konarskiego sieradzkiego. Po kilku latach renowacji, dnia 25 października 1984 r. otwarto Muzeum Wnętrz Dworskich w Tubądzinie, gdzie prezentowane są charakterystyczne wnętrza dworskie - salon, bawialnia, biblioteka, sypialnia - gabinet z przełomu XIX-XX w. Na ekspozycję wróciły uratowane z zawieruchy wojennej, pozostałości dawnej kolekcji Kazimierza S. Walewskiego, z ponad stu portretami Walewskich, które także dzisiaj - stanowią prawdziwą ozdobę Muzeum. Dnia 29 czerwca 1999 r. Muzeum Wnętrz Dworskich w Tubądzinie otrzymało nową nazwę - Muzeum Walewskich w Tubądzinie. |
Czytaj więcej...
|
|
» Dwory i pałace, Rzemiosła, Olkusz (19739, 3.5)
|
32-300 Olkusz, Szpitalna 34, tel. 32 754 44 55, godziny otwarcia i ceny biletów, e-mail, www
Przy ulicy Szpitalnej 34 znajduje się zabytkowy Dworek, należący niegdyś do rodziny Machnickich. W Dworku można podziwiać meble z wikliny, drewna i sznurka. Wiklinowe portrety i pejzaże, postacie historyczne oraz literackie. O bogactwie wyobraźni artysty mówią "ołtarze historii", kompozycje poświęcone np. odsieczy wiedeńskiej czy powstaniu warszawskiemu. W zbiorach muzeum znajdują się także "strojeńce polskie". Wykonane ze sznura, nawiązują do tradycji barwnych makat i kilimów. "Zadaniem strojeńców jest stworzyć w otoczeniu człowieka nastrój poetycki. Szczególnie potrzebne jest to bogatej psychice polskiej, żądnej wzruszeń i urozmaiceń" - napisał kiedyś artysta. Prace zostały wyeksponowane w sposób nawiązujący do jednej z koncepcji artystycznych Wołkowskiego, nazwanej "mieszkaniem poetyckim". |
Czytaj więcej...
|
|
» Dwory i pałace, Wieluń (14159, 2.37)
|
Wnętrza dworu w Ożarowie bezpośrednio po jego rekonstrukcji w 1981 roku zostały zaadaptowane na potrzeby ekspozycji obrazującej kulturę ziemiańską, a w szczególności ideę rodzimości dworu polskiego. Na wystawie zgromadzone zostały pamiątki po wielu rodach ziemiańskich ziemi wieluńskiej, np. Nieszkowskich, Ciemniewskich, Daszkiewiczach, Trepkach. Gromadzone są zbiory głównie z zakresu kultury szlacheckiej, dokumentującej rzemiosło artystyczne, obyczajowość i preferencje estetyczne. W szczególności zabytki z dworów ziemi wieluńskiej, a także te, które mogłyby uzupełnić wystawę stałą w Muzeum. Zgromadzona została niewielka kolekcja prac głównie po wystawach plenerowych, pośród których znajdują się prace takich artystów, jak: J. Wasiołka, K. Farbisza, T. Romana, W. Śniadeckiego. |
Czytaj więcej...
|
|
» Dwory i pałace, Białystok (16026, 2.6)
|
Muzeum ma siedzibę w dawnym letnim pałacu hetmana Jana Klemensa Branickiego, zrekonstruowanym w latach 1962-73. W Muzeum mieści się stała ekspozycja wnętrz pałacowych z XVIII i XIX wieku. Muzeum gromadzi eksponaty i dokumenty związane z historią pałacu i jego właścicieli, oraz meble i wyroby rzemiosła artystycznego z XVIII i XIX wieku. W działalności edukacyjno-oświatowej poprzez różne formy zajęć interaktywnych w przystępny sposób przybliża sztukę, kulturę i obyczaje minionych epok. Muzeum mieści się w dawnym letnim pałacu hetmana Jana Klemensa Branickiego, zrekonstruowanym w latach 1962-73. Oryginalny pałac zbudowany w latach 20-tych XVIII wieku (na skutek zawilgocenia rozebrany do fundamentów i odbudowany w tym samym kształcie w latach 1757-59), znacznie przebudowany i rozbudowany w XIX wieku, został zniszczony podczas działań wojennych w 1915 roku. |
Czytaj więcej...
|
|
» Dwory i pałace, Warszawa (27115, 4.45)
|
Pałac w Otwocku Wielkim jest jedną z najcenniejszych rezydencji barokowych w Polsce, jest dawną siedzibą rodu Bielińskich, którzy pozostawali w ścisłych związkach z dworem Sasów. U Kazimierza Bielińskiego w Otwocku Wielkim z pewnością bywał król August II Mocny. W 1705 roku miał się tu spotkać ze swoim sojusznikiem Piotrem Wielkim - podobno właśnie wtedy wysunięty został pomysł rozbioru Rzeczypospolitej. W 1713 pałac odziedziczył syn Kazimierza Bielińskiego - Franciszek, późniejszy marszałek wielki koronny. Za jego czasów w 1757 roku rezydencja została rozbudowana o boczne wieże przez królewskiego architekta Jakuba Fontanę. W roku 1827 kupił go warszawski kupiec Józef Kurtz, który rozpoczął remont. Pod opieką rodu Kurtzów pałac pozostawał przez trzy pokolenia. Podczas pierwszej wojny światowej pałac został zdewastowany i stał opuszczony aż do zakończenia drugiej wojny światowej. W latach 1947-1958 obiekt odbudowano wg projektu Jana Koszczyc-Witkiewicza i stał się siedzibą domu poprawczego dla dziewcząt. |
Czytaj więcej...
|
|
|