» Historyczne, Krakow (26528, 4.69)
|
Apteka Pod Orłem liczy sobie ponad sto lat. Pierwszym jej właścicielem był Józef Pankiewicz, a po nim jego syn Tadeusz. Gdy w marcu 1941 r. Niemcy utworzyli w Podgórzu getto dla krakowskich Żydów, apteka Pankiewicza była jedyną, która znalazła się w jego obrębie, a jej właściciel jedynym Polakiem mającym prawo do stałego w nim przebywania. Apteka stała się miejscem spotkań żydowskich intelektualistów, naukowców i artystów przebywających w getcie. W ekspozycji zaakcentowano historyczność miejsca, które znalazło się w samym centrum krakowskiego getta. Jest zaaranżowany fragment starej apteki, w miejscu, gdzie rzeczywiście się znajdowała. Ekspozycja obejmuje czas zagłady; zbudowana z fotografii, dokumentów, planów i eksponatów muzealnych. Dopełnieniem są krótkie filmy archiwalne na temat życia społeczności żydowskiej w międzywojennym Krakowie, w getcie i obozie koncentracyjnym w Płaszowie. |
Czytaj więcej...
|
|
» Historyczne, Szczecin (18604, 3.31)
|
Najokazalsza baszta miejska w Polsce. Powstała w końcu XV wieku. Przyziemie w rzucie kwadratowym, wyżej cylindryczna część środkowa dekorowana cegłą "zendrówką" w układy rombów. W 1869 roku przekuto w baszcie przejście dla pieszych. Jej wysokość wynosi 34 metry. Wewnątrz baszty znajduje się osiem poziomów, na których można zauważyć okienka – szczeliny, służące do obserwacji i obstrzału. Na szczycie znajduje się ceglany, ośmioboczny ostrosłup. Podstawa stanowiła kiedyś loch więzienny, którego kształt jest dobrze widoczny w przejściu, przebitym w 1860 roku, w podstawie baszty. Na wysokości murów, od strony zachodniej, widniała platforma do ustawiania dzieła. Baszta posiada trzy tarasy widokowe. Z górnego pomostu rozciąga się wspaniały widok panoramy Stargardu i okolic. |
Czytaj więcej...
|
|
» Historyczne, Krakow (21827, 3.86)
|
Siedziba Bractwa Kurkowego tradycyjnie zwana „Celestatem” (tj. strzelnicą, od niem. Zielstätte), zbudowana została w 1837 r. Na przełomie 1874 i 1875 r. dokonano rozbudowy „Celestatu”, dzięki czemu powstała imponująca Sala Strzelecka, przez wiele lat największa sala balowa w Krakowie. Wystawa Z dziejów Krakowskiego Bractwa Kurkowego prezentowana jest w czterech pomieszczeniach. W Zbrojowni eksponowana jest dawna broń, która używana była w minionych wiekach przez obrońców miasta. W Skarbczyku zgromadzono fragmenty dawnej brackiej zastawy, puchary, medale nagrodowe, dawne skrzynie na kura i dokumenty. Wystrój Sali Strzeleckiej w dużym stopniu odtwarzają XIX-wieczny wygląd tego pomieszczenia, z dominującym fryzem z portretów krakowskich królów kurkowych i srebrnym kurem pośrodku ekspozycji. Sala Bracka w kolejności pierwsza, a według chronologii – ostatnia, dokumentuje najnowsze dzieje strzeleckiej konfraterni, tj. od zakończenia II wojny światowej do dziś. |
Czytaj więcej...
|
|
» Historyczne, Krakow (17991, 3.18)
|
Pierwotnie dom był związany z klasztorem św. Ducha, w budynku mieścił się szpital ubogich scholarów. Z tego okresu pochodzi piętrowa, renesansowa oficyna, połączona przewiązką z gmachem głównym. Przebudowę tę upamiętnia zachowana w hallu tablica z 1594 r. Od roku 1790 właścicielem opuszczonego budynku stała się parafia kościoła Mariackiego; po drobnych adaptacjach budynek przeznaczono na przytułek dla ubogich. W latach 1917–1937 w salach I piętra swoją siedzibę miał Związek Artystów Plastyków. Wiosną 1933 r. otwarto tu eksperymentalny teatr Tadeusza Kantora „Cricot”. W 1969 r. otwarto Oddział Teatralny Muzeum Historycznego, nadając mu imię Stanisława Wyspiańskiego. W marcu 2008 roku została zamknięta wystawa stała Dzieje teatru krakowskiego. Zamknięcie wystawy stałej było podyktowane koniecznością wykonania niezbędnych prac remontowych obiektu. Obecnie trwają prace nad scenariuszem nowej wystawy stałej, która za kilka lat zostanie udostępniona zwiedzającym. |
Czytaj więcej...
|
|
» Historyczne, Gdynia (13860, 2.69)
|
Domek Abrahama jest częścią Muzeum Miasta Gdyni. Nazwa domu wywodzi się od lokalnego działacza i bojownika o polskość Kaszub Antoniego Abrahama, który w sierpniu 1920 przeniósł się do Gdyni i zamieszkał w wynajętym pokoju, w budynku należącym do rodziny Skwierczów. Tu spędził ostatnie 3 lata swojego zycia. Dom zbudowany jest z cegieł, tworzących dekoracyjne fryzy. Budynek powstał w 1902 roku, usytuowany został frontem do ówczesnej drogi. Obecne jego położenie, nieco na skos do drogi świadczy o zmianie przebiegu ulicy. Na frontowej ścianie domu wmurowana jest tablica pamiątkowa. Od 1968 roku budynek znajduje się w Wojewódzkim Rejestrze Zabytków. W 1970 r., po generalnym remoncie, budynek przejął nowopowstały Dział Historii Miasta Gdyni. W domu mieszczą się niewielkie sale ekspozycyjne. |
Czytaj więcej...
|
|
|