Dom wzniesiono w roku 1936 dla wybitnej pisarki i jej męża - prawnika, literata oraz polityka, według projektu architekta Karola Sicińskiego, którego twórczość wywarła silny wpływ na przedwojenny i powojenny kształt Kazimierza Dolnego. Wybudowany z drewna. Konstrukcja ścian zrębowa, zwęgłowana na jaskółczy ogon z ostatkami. Piwnice z opoki wapiennej wyrównujące poziom terenu, tworzące od strony wschodniej dodatkową kondygnację. Założona na planie nieregularnym, zbliżonym do litery Z. Budynek skomponowany z trzech brył, z których wschodnia jest piętrowa, pozostałe parterowe z użytkowymi poddaszami. Dachy głównie czterospadowe z lukarnami – powiekami, szczytami i dymnikami. Od południa taras z pergolą, murowany z opoki wapiennej. Układ pomieszczeń nieregularny, z częścią reprezentacyjną składającą się z hallu i dwóch salonów przykrytych stropami belkowanymi.
Po wybuchu II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku, gospodarze udali się na wygnanie wraz z grupą uciekinierów ze stolicy, którzy w Kazimierzu, "Pod Wiewiórką", szukali schronienia. Wśród nich znaleźli się Julian Tuwim, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński, Mieczysław Grydzewski i Stanisław Baliński.
Ekspozycja w Kuncewiczówce / 11 - otwarta (2195, 0.42) Stała ekspozycja w Kuncewiczówce odtwarza wygląd wnętrz z roku 1982. Prezentowane są wnętrza: sień, pokój kominkowy, gabinet Kuncewicza, salon, mała klatka schodowa, sypialnia z garderobą, kuchnia, pogój Witolda. Latarnia jest jednym z dwóch przedmiotów z pierwotnego wyposażenia domu. Drugi, piec huculski, znajduje się w salonie. Balustrada z motywem wiewiórki została zaprojektowana przez Karola Sicińskiego. Przedwojenny projekt zrealizowano dopiero po wojnie.
Większość mebli znajdujących się w Domu Kuncewiczów została zakupiona po II wojnie w Radomiu od antykwariuszy braci Szuszczykiewiczów. Są to dość wysokiej klasy przedmioty (biedermeier, chippendale, Ludwik Filip), wymagające konserwacji, której będą sukcesywnie poddawane. Dywany są także w złym stanie zachowania: niektóre na razie wycofano z ekspozycji. Stół należał do Leona Wyczółkowskiego. Stoi na nim portret Jana Pawła II z odręczną dedykacją dla Kuncewiczów. Po obu stronach okna, na ścianie zachodniej, znajdują się projekty kostiumów teatralnych wykonane przez Irenę Lorentowiczównę, przyjaciółkę pisarki. Wisi tam również fotografia babki Marii Kuncewiczowej - Zofii z Góreckich Dziubińskiej. Nad serwantką umieszczono portret Jerzego Kuncewicza, wykonany sangwiną w roku 1962 przez Antoniego Michalaka.
Nad oszklonymi drzwiami dzielącymi salon znajdują się portrety sangwiną autorstwa Antoniego Michalaka. Przedstawiają Dorotę i Witolda Kuncewiczów. Przy oknie wiszą fotograficzne portrety Marii i Jerzego Kuncewiczów wykonane przez Zofię Nasierowską.
Tuż obok możemy zobaczyć jedyny przedmiot, który zachował się w ze spalonego w czasie II wojny światowej mieszkania Kuncewiczów w Warszawie. Jest to makata z Chun Czumu zwana turkiestańską. Między oknami wisi "Podw... |
Strony użytkowników
(brak)
Dodaj stronę - zaproponuj stronę zawierającą realację ze zwiedzania, galerię lub bloga.
Źródła, więcej informacji
Grafika, tekst: Strona internetowa muzeum |