|
Muzeum etnograficzne na wolnym powietrzu popularnie nazywane „dużym skansenem”, które gromadzi, zabezpiecza i eksponuje przedmioty związane z życiem i działalnością mieszkańców wsi i miasteczek z obszaru Wielkopolski historycznej. Położone w przepięknym plenerze nad jeziorem Lednica prezentuje 53 obiekty tradycyjnego budownictwa chłopskiego, dworskiego, sakralnego i folwarcznego, przeniesione z różnych stron Wielkopolski. W większości tych obiektów eksponowane są wystroje dawnych wnętrz i obejść. Można wspiąć się na wzgórze, na którym stoją różne typy wiatraków i skąd widać wspaniałą panoramę jeziora Lednica, a dalej zatrzymać się na wiejskim cmentarzu, zajrzeć do wnętrza osiemnastowiecznej kaplicy, by w końcu, zaczerpnąwszy nieco atmosfery dworu, odpocząć w otaczającym go parku.
Siedziba Oddziału mieści się w zespole dworskim, którego układ przestrzenny nawiązuje do barokowej kompozycji założeń dworskich z miejscowości Łomnica pod Zbąszyniem (woj. wielkopolskie). Zasadniczo składa się z trzech budynków: kopii dworu ze Studzieńca pod Rogoźnem oraz kopii dwóch oficyn z Łomnicy wkomponowanych w strefę zieleni parkowej.
 Rekonstrukcja wsi wielkopolskiej
 / 1 - otwarta (2844, 0.55)
Stałą wystawę muzeum stanowią obecnie 53 (docelowo 70) obiekty architektury wiejskiej: głównie chałupy, budynki inwentarskie i stodoły zestawione wokół owalnego placu w różnej wielkości zagrody, które wraz z zespołem dworsko-folwarcznym tworzą układ przestrzenny zbliżony do naturalnej wsi wielkopolskiej z połowy XIX wieku. Na dzień dzisiejszy jest to jeden z najbardziej czytelnych układów tradycyjnej wsi nie tylko wśród skansenów polskich, ale i europejskich.
Prezentowane obiekty przeniesiono do muzeum z różnych stron Wielkopolski (m. in. okolic Chodzieży, Gniezna, Kalisza, Krotoszyna, Leszna, Nowego Tomyśla, Poznania, Trzemeszna, Uniejowa, Witkowa). Każdy z nich przybył tu ze swoją własną historią udokumentowaną zazwyczaj krótkim zapisem (data powstania i nazwisko fundatora) umieszczonym na którymś z jego elementów konstrukcyjnych. Najstarszy taki zapis pochodzi z 1602 r., najmłodszy zaś z 1935 r.
Poszczególne budynki i zagrody tworzące muzealną wieś wyposażone są w sprzęty, naczynia, narzędzia i odzież, które ilustrują warunki i sposób życia rodzin nie tylko utrzymujących się z pracy na roli, ale też i rzemieślników wiejskich: szewca, kołodzieja, garncarza. Wszystko to stanowi zaś wspaniałą atmosferę przeszłości pozwalającą bezpośrednio zapoznać się z tym jak dawniej budowano, mieszkano i mimo trudów pracy odpoczywano. |
1. Dodane przez Iza, w dniu - 18-05-2009 06:18
Miałam okazję zwiedzić ten skansen 2 lata temu podczas wycieczki do Torunia. Cudowna atmosfera i w niesamowity sposób uchwycone piękno polskiej wsi. Można było odczuć, że czas zatrzymał się w miejscu, odetchnąć od cywilizacji i życia w pośpiechu, zatłoczonych ulic i współczesnego pędu niewiadomą dokąd. Będąc tam zapragnęłam choć kilka dni spędzić w tej sielskiej ciszy i malowniczym krajobrazie, posłuchać cykania świerszcza, usiąść na ławce przed cudną, maleńką chatką, pachnącą naftą i naftaliną, krytą strzechą i obsadzoną królową polskich kwiatów-malwą. Bez telewizji, komputera, radia, telefonu. Chyba wytrzymałabym, ten widok i atmosfera zrekompensowałyby wszystko. Kiedyś koniecznie muszę tam wrócić i polecam wszystkim ta przepiękną wędrówkę w czasie. |
2. Dodane przez Tamara, w dniu - 30-07-2011 18:16
Świetne miejsce na wyprawę całą rodziną. Nawet maluchy były zaciekawione dawnym, sielskim życiem. Miejsce godne polecenia, można zobaczyć nie tylko chaty, ale także dwór, kaplicę i cmentarz. Tu czas się zatrzymał. Bardzo polecam.  |
3. Dodane przez magdalencze, w dniu - 16-08-2011 17:46
 polecam zwiedzaliśmy w deszczowy dzień ale było warto, bardzo miłe panie zdradzają tajemnice chat i okolic |
4. Dodane przez Magda, w dniu - 09-06-2012 21:33
Dziś po raz pierwszy wybraliśmy się do Dziekanowic, ale napewno nie ostatni. Miejsce niesamowite, można naprawdę poczuć się jak w XVIII/XIX-wiecznej wsi. Bez wątpienia atrakcja nawet na cały dzień, zwłaszcza jeśli ludzi nie za dużo. Dla lubiących wybierać się na wycieczki z czworonogami - dobra informacja! Nie ma problemu z wprowadzeniem psa, byle by był na smyczy i nie podgryzał innych zwiedzających Tak więc obiekt na "europejskim" poziomie. Serdecznie polecam. |
Przewodnicy miejscy  Przemysław Kujawski - Licencjonowany przewodnik na Szlak Piastowski, pil...
Witam serdecznie! Nauczyciel historii zaprasza do wspólnego odkrywania początków państwa polskiego: - Gniezno - Ostrów Lednicki - Biskupin - Wenecja - Kruszwica - Strzelno -Poznań -Kórnik - Licheń i inne atrakcyjne miejsca ... Dla wymagających polecam bezprzewodowy system dla wycieczek tourguide, który znacznie poprawi komfort zwiedzania.Szczególnie przydatny w świątyniach o...
języki: polski |
 Henryk Karasiewicz - licencjonowany przewodnik i pilot turystyczny
Witam! Jako długoletni przewodnik i pilot wycieczek zapraszam do wspólnego zwiedzania Gniezna, Poznania, Szlaku Piastowskiego, Wielkopolski oraz całej Polski. Bardzo dobra znajomość Warszawy, Wrocławia, Trójmiasta oraz wielu regionów kraju. Pomagam w przygotowaniu dokładnych planów wycieczek. Zapraszam do współpracy!
języki: polski |
 - przewodnicy terenowi
Organizacja Turystyczna "Szlak Piastowski" zaprasza do zwiedzania Gniezna, powiatu gnieźnieńskiego i Szlaku Piastowskiego. Nasze Stowarzyszenie działa od 21 lat, zrzesza kilkudziesięciu wysoko wykwalifikowanych i doświadczonych przewodników (licencja przed deregulacją zawodu przewodnika). Biuro OT "Szlak Piastowski" opracowuje trasy dla wycieczek i turystów indywidualnych, reze...
języki: polski, angielski, niemiecki, francuski, włoski, rosyjski |
 Sławomir Ratajczak - wpis do Rejestru Organizatorów i Pośredników Turys...
Serdecznie witam! Zapraszam i namawiam Państwa do wędrówki po terenach gdzie tworzyły się zręby państwowości polskiej i fundamenty chrześcijaństwa, tam gdzie Mieszko I wstępuję w krąg chrześcijańskich władców Europy, gdzie odbywa się koronacja pięciu władców Polski, do Biskupina, który nazywany jest polskimi Pompejami, czy w końcu tam gdzie myszy zjadły Popiela... Dla każdej g...
języki: polski |
Źródła, więcej informacji
Tekst: Strona internetowa muzeum
|
