Chełmskie podziemia kredowe zostały odkryte dopiero w latach siedemdziesiątych XX wieku. Podziemia kredowe w Chełmie to pozostałość kilku wieków eksploatacji pod miastem kredy piszącej. Służyły one również mieszkańcom jako miejsce schronienia podczas napadów, wojen i grabieży. Pod staromiejską zabudową, na stokach kredowego pagóra, w ciągu setek lat powstawały wyrobiska, które swój początek brały w piwnicach mieszczańskich domów. Labirynt korytarzy i komór, zwanych też salami, na kilku poziomach wydobywczych, położonych na głębokości nawet poniżej 20 metrów od powierzchni, powstał w wyniku przypadkowego łączenia się pojedynczych wyrobisk. Trasa turystyczna ma ok. 2 km długości i położona jest pod centralną częścią starego miasta. Na jej szlaku można zobaczyć ekspozycję dotyczącą archeologii, górnictwa kredy i historii miasta, natknąć się na nietoperze. W podziemiach panuje stała temperatura, niezależna od pogody na zewnątrz i wynosi ona +9°C. Natomiast wilgotność waha się pomiędzy 70-85%.
Nieograniczone prace eksploatacyjne trwały do XIX wieku. Wydobycie kredy najpierw ograniczono, a na początku XX wieku zakazano całkowicie. Taką decyzję podjęły władze miejskie mające na względzie bezpieczeństwo mieszkańców Chełma. Szacuje się, że po zakończeniu eksploatacji, pod niewielkim obszarem Starego Miasta istniało kilkanaście kilometrów korytarzy. Chełmskie Podziemia Kredowe kryją do dzisiaj wiele zagadek, niespodzianek i tajemnic. Owiane są też licznymi, pięknymi legendami. Powszechnym jest przekonanie o skarbach ukrytych w podziemnych tunelach.
Komentarze
Relacje ze zwiedzania
Strony użytkowników
(brak)
Dodaj stronę - zaproponuj stronę zawierającą realację ze zwiedzania, galerię lub bloga.