Na ścianach wiszą zdjęcia rodziców pisarza oraz ciotki Aleksandry Dmochowskiej z Cieciszowskich, dziedziczki Burca u której spędzał wakacje nastoletni Henryk. Księga parafialna z wzmianką o narodzinach i chrzcie Sienkiewicza Na uwagę zasługuje akwarela oficyny burzeckiej namalowanej przez Wandę Pankiewiczową. Poniżej zdjęcia: Rudy - majątku kuzyna Dmochowskiego, gdzie rozpoczął pisanie "Niewoli tatarskiej". Fotografia grobu żony pisarza Marii Babskiej. Zdjęcie lipy i stawów w Burcu...
|
Druga sala to kontynuacje rodzinnych tradycji. Ekspozycję rozpoczynają zdjęcia dzieci pisarza: Jadwgi (Dzini) i syna Henryka Józefa, ofiarowane w testamencie przez wnuczkę pisarza Marię Korniłowicz. Sala druga (fot.C.Cybulski) Prezentowane są oryginalne listy Marii do matki, babci, a także zdjęcia rodziny Korniłowiczów.
Trzecia sala wprowadza zwiedzających w tematykę twórczości pisarza. Ekspozycję rozpoczynają fotografie z okresu gimnazjalnego i współpracy z gazetami: "Gazeta Polska", "Słowo", "Niwa" "Kłos", "Wędrowiec", "Przegląd Tygodniowy". Sala trzecia (fot.C.Cybulski) Fotografie Heleny Modrzejewskiej, z którą pisarz przebywał w Ameryce i Rudolfa Piotrowskiego, który był pierwowzorem Zagłoby.
W sali z kominkiem szczególną uwagę zasługują obrazy wybitnych malarzy: Franciszka Kostrzewskiego - "Janko Muzykant" z 1904 roku, obraz Franciszka Pautscha - "Bohun" z 1927 roku oraz "Latarnik" Jana Molgi.
Piąta sala poświęcona jest ekranizacjom utworów pisarza. Uwagę przyciąga fortepian marki "Erard" z 1840 roku wykonany w Paryżu, własność matki pisarza. Grywał na nim mały Henryk i jego rodzeństwo. Największą atrakcją w tej sali są rekwizyty zekranizowanych powieści Sienkiewicza.
Salonik - to miejsce urodzenia Henryka Sienkiewicza. Znajdują się tu meble biedermajerowskie odkupione od rodziny pisarza. Salonik (fot.C.Cybulski) Najcenniejszym eksponatem znajdującym się w tej sali jest miedzioryt przedstawiający arcybiskupa krakowskiego Kajetana Sołtyka z 1776 roku.
|
|