|
|
Wystawa stała - otwarta (3823, 0.73)militaria, broń ciężka
|
|
Na wystawie plenerowej prezentowane są pojazdy, czołgi, armaty, haubice z okresu II wojny światowej. Eksponowane są m.in.: 152 mm haubico - armata wz. 1937 (ML-20), 37 mm armata przeciwlotnicza wz. 1937, 85 mm armata przeciwlotnicza wz. 1939 (52-K), 76,2 mm armata dywizyjna wz. 1942 (ZIS-3), 100 mm armata polowa wz. 1944 (BS-3), Czołg T - 34-85 produkcji wojennej, Wyrzutnia rakietowa BM - 13 "Katiusza", Działo pancerne ISU-152, Niemiecka lekka haubica polowa 105 mm (le.F.H.18).
|
152 mm haubico - armata wz. 1937 (ML-20) W czasie wojny stanowiła uzbrojenie samodzielnych brygad artylerii ciężkiej. Była bardzo skuteczna w zwalczaniu artylerii przeciwnika, niszczeniu umocnień oraz ostrzale zgrupowań wojsk z dużej odległości. Pociski kalibru 152 m ważyły od 43,5 kg do 48,78 kg i można je było wystrzeliwać na odległość do 17 300 m. Działo to pozostawało w uzbrojeniu przez wiele lat po wojnie.
Czołg T - 34 wszedł na uzbrojenie armii sowieckiej na początku 1940 r. Pierwsze wersje uzbrojone były w armatę kalibru 76 mm, która okazała się niewystarczająca gdy w roku 1943 Niemcy rzucili do walki silnie opancerzone i uzbrojone czołgi "Tygrys" i "Pantera". W odpowiedzi dokonano modernizacji T - 34 poprzez wymianę wieży i zamontowanie w niej armaty kalibru 85 mm. Tak uzbrojone czołgi pod oznaczeniem T - 34-85 pojawiły się na polu walki w 1944 r. W latach 50-tych uruchomiono ich produkcję w Polsce - od wersji wojennej różniły się jedynie zmodernizowaną armatę tego samego kalibru.
Wyrzutnia rakietowa BM - 13 "Katiusza" Skonstruowana tuż przed wybuchem II wojny światowej została użyta bojowo po raz pierwszy w lipcu 1941 roku. Szybko zyskała uznanie jako skuteczny środek walki. Składa się z 16 prowadnic połączonych parami, z których wystrzeliwuje się pociski rakietowe M-13 o kalibrze 132 mm i ciężarze 42,5 kg. Wyrzutnie montowano na podwoziu samochodu ciężarowego Studebaker lub ZIS-6 (ta druga wersja znajduje się w naszym Muzeum)
|
|
| |
|
   |
|
|
|
|
|