Zabytki śląskiej sztuki średniowiecznej pochodzą głównie z przedwojennych muzeów wrocławskich, przede wszystkim z Museum Schlesischer Altertümer (Muzeum Starożytności Śląskich), którego zbiory znalazły się później w kolekcji założonego w 1899 r. Schlesisches Museum für Kunstgewerbe und Altertümer (Śląskiego Muzeum Rzemiosła Artystycznego i Starożytności), oraz w znacznie mniejszym stopniu ze Schlesisches Museum der bildenden Künste (Śląskiego Muzeum Sztuk Pięknych, założonego w 1880 roku).

Pozostałe dzieła to m.in. depozyty muzealne i przekazy konserwatorskie z nieużytkowanych po wojnie świątyń protestanckich i katolickich. Tylko nieliczne zostały zakupione lub podarowane. Część kolekcji, szczególnie zabytki kamienne, wydobyto ze zrujnowanych lub uszkodzonych podczas ostatniej wojny budynków wrocławskich.

Po II wojnie światowej zapadła decyzja o stworzeniu kolekcji śląskiej sztuki średniowiecznej w powstającym wówczas muzeum. Najcenniejsze eksponaty trafiły na wystawy stałe. Pierwszą po wojnie była otwarta w 1948 r. ekspozycja Śląskiej Sztuki Średniowiecznej. Najlepiej zachowane zabytki najwyższej klasy trafiły na dwie stałe wystawy: Śląska Sztuka Cechowa XIV-XVI wieku (otwarta została w 1964) oraz Śląska Rzeźba Kamienna XII-XVI wieku (udostępniona w 1966). Pierwsza z prezentacji obejmowała ok. 90 zabytków rzeźby drewnianej i malarstwa tablicowego z lat 1350-1520. Druga ukazywała prawie 40 eksponatów, w tym nagrobki, dzieła romańskiej i gotyckiej plastyki architektonicznej i ołtarzowej. Kolejną stałą wystawę sztuki średniowiecznej zorganizowano w roku 1987 i zatytułowano Sztuka Śląska XIV-XVI w.

O wyjątkowej wartości kolekcji wrocławskiej świadczą zarówno krajowe, jak i zagraniczne wystawy sztuki średniowiecznej, na których prezentowane są cenne zespoły śląskich zabytków średniowiecznych z Muzeum Narodowego we Wrocławiu.

Organizator: Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Miejsce: I piętro