» Zamki, Bytów (26629, 4.34)
|
Muzeum zostało utworzone w styczniu 1972 roku, zajmuje północne, najstarsze skrzydło zamku zwane Domem Zakonnym oraz dwie przylegające do niego Baszty: Młyńską i Prochową jak również kurtynowy mur obronny. W muzeum funkcjonują dwa działy: etnograficzny i artystyczno-historyczny. Zbiory etnograficzne obejmują grupy narzędzi i sprzętów dokumentujących stan kultury materialnej południowo-zachodniej części Kaszub, od rolnictwa poprzez zajęcia pozarolnicze, rzemiosło i przedmioty codziennego użytku domowego. Są wśród nich także zbiory dawnej sztuki ludowej m. in. rzeźby św. Jana Nepomucena, Matki Boskiej, św. Barbary, Chrystusa itp. Zbiory artystyczno-historyczne stanowią następujące zwarte kolekcje eksponatów: kolekcja sztuki sakralnej, wśród której znalazły się elementy XVII wiecznego wyposażenia kościoła św. Jerzego w Bytowie (epitafia, chrzcielnica, ławy kolatorskie), kolekcja rzeźby, wśród której na szczególną uwagę zasługuje przedstawienie św. Anny. Muzeum posiada największą w Polsce kolekcję prac Józefa Chełmowskiego. |
Czytaj więcej...
|
|
» Zamki, Będzin (27295, 4.36)
|
Zamek będziński położony na wysokiej skarpie na lewym brzegu Czarnej Przemszy stanowi przykład budownictwa obronnego z połowy XIV w. Na pierwszym piętrze Zamku zaprezentowano broń palną, która wraz z akcesoriami strzeleckimi tworzy najliczniejszą grupę w zbiorze militariów. Kolekcja broni palnej, głównie zachodnioeuropejskiej, ilustruje rozwój myśli technologicznej w konstrukcji zamków - od zamka lontowego do iglicowego. Zobaczymy tu więc różne przykłady broni lontowej np. hakownicę lontową - jeden z najstarszych rodzajów broni palnej; kołowe arkebuzy i muszkiety a także broń skałkową i kapiszonową - długą i krótką. Z akcesoriów strzeleckich na wystawie pokazano prochownice muszkieterskie i myśliwskie (głównie rogowe) oraz ładownice - jedną turecką i dwie oficerskie kawalerii austriackiej. Na pierwszym piętrze zamku wyeksponowano także broń artyleryjską. Należą do niej moździerze i lufy armatnie małego kalibru. |
Czytaj więcej...
|
|
» Zamki, Jelenia Góra (33226, 5.47)
|
Muzeum w Bolkowie powstało na początku XX w. w odbudowanej renesansowej części zamku bolkowskiego. Na I piętrze znajdowały się stare meble, tablice genealogiczne Piastów, XVIIw. portrety Bolka II Świdnickiego oraz jego małżonki Agnieszki, naczynia cynowe i miedziane, mapy śląska. Ostatnie II piętro zajmował zbiór starej broni między innymi kolczugi, miecze, halabardy, hakownice, zbroje płytowe. Zbiory te powoli ubożały w wyniku czego w 1977r. w trakcie przekazywania zamku znajdowało się tu 119 eksponatów. Będąc jednak wpisane do inwentarza Muzeum Narodowego we Wrocławiu zostały one wywiezione stąd na początku lat 80-tych. Zostały jedynie dwie XVIw. armaty. Do 1994r. na parterze tzw. Domu Niewiast znajdowała się wystawa obrazująca historię zamku oraz miasta, natomiast na I piętrze wystawa XIXw. śląskich mebli ludowych. W następstwie rozpoczętych prac remontowych na zamku oraz modernizacji muzeum zaistniała konieczność zamknięcia części wystawienniczej. |
Czytaj więcej...
|
|
» Zamki, Poznań (18588, 3.18)
|
Najstarsze relikty dzisiejszego zamku pochodzą z końca XIV wieku. Zamek wzniesiony został przez znany wielkopolski ród rycerski – Nałęczów. Obecny budynek stanowi zaledwie część dawnego założenia obronnego. W oryginalnych piwnicach znajduje się mauzoleum, gdzie mieszczą się sarkofagi. Unikatowe w skali europejskiej sarkofagi dawnych właścicieli zamku. Najstarszy z nich Piotra Opalińskiego (zm. 1624) wykonany został z cyny, ozdobiony na bokach ośmioma medalionami z alegorycznymi scenami odnoszącymi się do czynów zmarłego jest jednym z najpiękniejszych dzieł epoki. Sarkofagi zostały przeniesione z kościoła parafialnego, ze względu na niesprzyjające tam warunki w podziemiach. Po odrestaurowaniu, odpowiednio wyeksponowane i zabezpieczone w piwnicy dawnego zamku, zamienionej na kaplice, przypominają minioną świetność dawnego rodu Opalińskich. |
Czytaj więcej...
|
|
» Zamki, Nowy Targ (31130, 5.06)
|
Zamek Dunajec został wzniesiony ok. 1310 r. przez Kokosza Borzeviczy’ego stał się - obok innych węgierskich zamków umocnieniem północnej granicy królestwa węgierskiego. W posiadaniu kolejnych węgierskich rodów zamek przetrwał do 1945 r., chociaż już po I wojnie światowej, w 1920 r., wraz z częścią Zamagurza został włączony w obszar państwa polskiego. Muzeum gromadzi zabytki związane z zamkiem, relikty kamieniarskiego wystroju architektonicznego zamku, grafiki i ryciny z widokami zamku w różnych czasach oraz dokumentację historyczną. W zbiorach muzeum znajdują się także eksponaty etnograficzne z terenów Spisza, w tym ciekawa kolekcja zegarów. W 1996 r. zapoczątkowany został nowy zbiór. Zamek usytuowany jest na wzgórzu w odległości ok. 300 m w górę rzeki od osi zapory, ok. 30 m powyżej poziomu piętrzenia. Wzgórze zbudowane jest ze skałki wapiennej osadzonej na łupkach i marglach, znacznie poniżej obecnego dna Dunajca. |
Czytaj więcej...
|
|
|