Kolekcja dzieł Biegasa została przekazana muzeum w depozyt przez Polskie Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu w roku 1997. Własnością muzeum są trzy obiekty: dwa brązy Zagadka (z 1902) i Matka (z 1903) oraz terakotowy akt męski Siła myśli (z 1920). Biegas żył w latach 1877-1954. Naukę rzeźby rozpoczął w Krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Alfreda Dauna oraz Konstantego Laszczki. Duży wpływ na twórczość artysty miał posąg słowiańskiego boga Światowida ze Zbrucza (VIII w.).

Od niego właśnie wywodzi się kompozycyjne upotrójnienie. Artysta czerpał inspirację z twórczości norweskiego rzeźbiarza Gustawa Vigelanda (dynamiczne kształty o płomiennym zarysie, zdeformowane twarze-maski). Był pod wpływem filozofii Stanisława Przybyszewskiego, stąd w jego twórczości miejsce na symboliczno-alegoryczny świat dramatu ludzkiej egzystencji, mistycyzm, dążenie do poznania tajemnicy świata i zaświatów (wypukłorzeźba Wieczność/Wszechświat), uchwycenia chwili bezpośredniego kontaktu człowieka z Bogiem (wypukłorzeźba Spokój medytacji/Filozofia).

Od 1901 roku artysta przebywał w Paryżu, wówczas to jego mecenasami zostali baronowie Jadwiga i Henryk Trütschel. Malarstwo zaczął uprawiać za namową baronowej, początkowo był pod wpływem twórczości Stanisława Wyspiańskiego oraz fascynacji linią secesyjną. Inspiracje czerpał też ze sztuki symbolistycznej Gustave'a Moreau'a. Pomysły malarskie komponował cyklicznie. Powstały portrety sferyczne z wizerunkami ludzkimi wpisanymi w kolorowe, przenikające się koła, cykl Mistyka nieskończoności z teatralnym, dramatycznym sposobem eksponowania światłem postaci kochanków, mitologicznych bohaterów, aniołów (Orfeusz, Pałac wierzchołka skały), obrazy w konwencji satyry politycznej (Germania na koniu czerwonej propagandy) oraz cykl Wampiry wojny z przedstawieniami skrzydlatych chimer, harpii i sfinksów.

Organizator: Muzeum Mazowieckie w Płocku