Muzeum posiada największe zbiory szkła artystycznego w Polsce, liczące ponad 7000 obiektów wystawienniczych. W rankingu europejskim kolekcja zalicza się do czołówki dziesięciu najlepszych zbiorów. Na stałej wystawie, ułożonej chronologicznie prezentowanych jest 1500 wybranych obiektów, ciekawych ze względu na sposób wykonania, jak i zdobienia. Na 350 m kw powierzchni wystawienniczej, w pięciu salach ekspozycyjnych, podzielono zbiór wg epok stylowych.
|
Sala 1 - szkła barokowe - w sali ekspozycyjnej zgromadzono szkła użytkowe: bezbarwne szklanice, puchary i karały, szlifowane, bogato rzeźbione i rytowane, niekiedy malowane złotem. Najciekawsze obiekty w tej grupie to dwie szklanice na stopie z reliefem wypukłym i wklęsłym, pochodzące z warsztatów cieplickich.
Sala 2 - barok i klasycyzm - po lewej stronie podziwiać można całą kolekcję eleganckich kufli cechowych, bądź pamiątkowych, rytowanych na zamówienie bogatego odbiorcy. W tej grupie najcenniejsze, ogromnie rzadkie są dwa obiekty: dzbanek i miecznik; rzeźbione i złocone.
Sala 3 - biedermeier - eksponowane są szkła różowe, barwione czystym złotem dodanym do masy szklanej, albo zdobione tlenkami: kobaltu (niebieski), miedzi (czerwony), żelaza (zieleń oliwkowa), dodatkiem uranu (złocista zieleń), chlorkiem srebra (żółte).
Sala 4 - szkła z epoki historyzmu i secesyjne - wazony huty hr. Harracha w Novym Svete (obecnie Harrachoy), następnie ukazujemy szkła iryzowane i malowane emaliami z hut śląskich: Josephine i Fritza Hekerta w Piechowicach. Idąc dalej widzimy tzw. Jodhpury, szkła malowane transparentną emalią, naśladujące naczynia z prowincji indyjskich Bidhri i Jodhpur.
Sala 5 - szkła unikatowe współczesne - unikatowe kompozycje najlepszych polskich twórców współczesnych, około 40 prac, w tym najnowsze zakupy wraz z projektami autorskimi. Twórcy są głównie reprezentantami tzw. Szkoły Wrocławskiej w większości pedagodzy na Akademii Sztuk PIęknych.
|
|