Portrety wykonane zostały w lokalnych warsztatach malarskich, jak również poza granicami Wielkopolski. Kolekcja liczy około 160 płócien. Wśród portretów dworskich wyróżnić należy najstarszy w zbiorach obraz Fryderyka V z I połowy XVII w. Późniejsze w czasie, ale równie interesujące są dwa płótna z warsztatu Louisa de Silvestre z II ćwierci XVIII w., wizerunki Aleksandra Józefa Sułkowskiego i Mężczyzny w zbroi. Dziecko jest szczególnie rzadkim tematem dla polskiej sztuki portretowej.

Oprócz wysublimowanego malarstwa dworskiego na wystawie oglądać można rodzime malarstwo portretowe o nieporównanie szerszym zasięgu społecznym (np. rodzina Morawskich).

Osoby portretowane są w strojach odświętnych, często w zbrojach współcześnie nie używanych, w narzuconych na ramiona i spiętych dekoracyjnymi zaponami płaszczach, w deliach podbitych futrem, później w kontuszach (portret Mikołaja Kalińskiego i Adama Myszki Chołoniewskiego). Na wystawę składa się kilka portretów osób duchownych, głównie pastorów.

Na XIX-wieczną sztukę portretową składa się głównie portret mieszczański oraz skromny zbiór miniatur, głównie prezentujący wizerunki mieszczan, arystokracji, duchownych, wojskowych i królów (m.in. takich malarzy, jak: J. I. Łukasiewicz, N. Palmié czy F. Winlerhorlitz).

Dzięki rozwojowi techniki drukarskiej na wystawie można oglądać portrety graficzne. Przeważają XVIII-wieczne wizerunki Stanisława Leszczyńskiego i jego córki Marii oraz innych przedstawicieli tego rodu, jak również widoki miast z terenu Wielkopolski.

Organizator: Muzeum Okręgowe w Lesznie