W 750. rocznicę bitwy w 1991r. uroczyście otwarto akutalną wystawę stałą zbudowaną w oparciu o relacje źródłowe i przekazy ikonograqficzne, uwzględniającą także najnowsze wyniki badań. Zaprezentowano na niej między innymi broń obu walczących stron, najstarsze przedstawienia i opisy bitwy. 9 kwietnia 1241r. doszło tu do słynnej bitwy z Mongołami, podczas której armia śląska zostałą pokonana a jej wódz, książę Henryk II stracił życie. Opiekowali się nim benedyktyni sprowadzeniu tu w XIVw.

Reformacja i toczące się wojny nie oszczędziły go. Sopustoszony przez Szwedów przeszedł ostatecznie w ręce ewagnelików i pozostał w ich użytkowaniu do końca II wojny światowej. w 1961r., po adaptacji zdewastowanej świątyni, otwarto w niej Muzeum Bitwy Legnickiej.

Według legendy, w miejscu, gdzie znaleziono ciało Henryka II Pobożnego i pogrzebano jego rycerzy wystawiono kaplicę a później gotycki kościółek pod wezwaniem Św. Trójcy i Najświętszej Marii Panny. Stał się on miejscem kultu, do którego przybywały pielgrzymki.

Nazwa, dzieje i sława Legnickiego Pola wiążą się z wydarzeniami sprzed 750 lat.

W 750. rocznicę bitwy w 1991r. uroczyście otwarto akutalną wystawę stałą zbudowaną w oparciu o relacje źródłowe i przekazy ikonograqficzne, uwzględniającą także najnowsze wyniki badań. Zaprezentowano na niej między innymi broń obu walczących stron, najstarsze przedstawienia i opisy bitwy. W bezpośrednim sąsiedztwie Muzeum wznosi się monumentalny zespół pobenedyktyński z lat 1727 - 1733. Pierwotny wygląd i oryginalny wystrój zachował kościół poklasztorny pw. Św. Jadwigi zaprojektowany przez Kiliana Ignacego Dientzenhofera. Wewnątrz freski Cosmy Damiana Asama. Jeden z najwspanialszych przykładów architektury barokowej na Śląsku.

Organizator: Muzeum Bitwy Legnickiej