Paralaksa to inny rodzaj widzenia - efekt niezgodności różnych obrazów tego samego obiektu obserwowanego z różnych perspektyw. Rogalski tworzy od ponad dekady, zmieniają się tematy jego prac i perspektywy patrzenia. Niezmienny pozostaje sposób patrzenia - niezwykle przenikliwy, analizujący, pozostawiający rzadko dziś obecne w sztuce poczucie tajemnicy i niedopowiedzenia.
|
Niewiele dzieł artysty jest dostępnych w Polsce, większość znajduje się za granicą, często w prywatnych kolekcjach (m.in. w kolekcji rodziny Rubellów - najsławniejszych, opiniotwórczych amerykańskich kolekcjonerów z Florydy). Dlatego dużym wyzwaniem było zorganizowanie wystawy będącej kompletnym przeglądem jego prac - od wczesnych obrazów po najnowsze obiekty, od polemiki z ulubionymi mistrzami po śledzenie lustrzanych odbić.
Jednak wystawa Paralaksa. Spojrzenia Zbigniewa Rogalskiego to nie tyle retrospektywa, co wystawa tematyczna, skoncentrowana na głównym motywie artystycznej aktywności Rogalskiego - na transformacji spojrzenia. Posiadając wybitne techniczne zdolności oraz talent wynalazcy, Rogalski proponuje wizualne eksperymenty, które stanowią przekroczenie, a czasem nawet odwrócenie klasycznej malarskiej techniki perspektywy. Wynajduje nowy sposób widzenia, który można nazwać paralaksą, korespondującą z najnowszymi zjawiskami w nauce, technologii i kulturze. Dlatego wystawa jest nie tylko zgromadzeniem dzieł ilustrujących wizualne wynalazki - przez zestawienia prac tworzy wyjątkowe wzrokowe doświadczenie, w którym odsłoni się spojrzenie w jego relacjach z pragnieniem, z tęsknotą, fantazją i śmiercią. Unikalną cechą obrazów Rogalskiego jest także to, że spojrzenie ucieleśnione jest w nich jako prawdziwie malarska materia, można powiedzieć, że spojrzenie zostało w jego malarstwie zmaterializowane.
|
|