Wystawa rozpoczyna się od niewielkiej ekspozycji poświęconej batalionowi, jednemu z najbardziej charakterystycznych dla Biebrzy ptaków. Ekspozycja bataliona składa się z dwóch uzupełniających się elementów: jeden to grupa 33 samców w różnobarwnych szatach godowych, a drugi to diorama ukazująca toki batalionów. Rozpoczynając oglądanie wystawy ptaków warto zatrzymać się na chwilę przed kilkumetrowej wielkości barwnym diapozytywem przedstawiającym rozlewiska Biebrzy w basenie południowym.
|
Pierwsza grupa wystawowa przedstawia cztery gatunki ptaków, których tereny lęgowe rozpościerają się wokół koła podbiegunowego-w strefie tundry i tajgi, ale lęgną się także w Kotlinie Biebrzańskiej. Czynnikiem decydującym o występowaniu tych gatunków nad Biebrzą, zdala od swych zwartych zasięgów, jest obecność specyficznych siedlisk oraz znaczna naturalność środowiska. Niemożna też wykluczyć wpływu procesów wewnątrzpopulacyjnych, objawiających się rozszerzaniem granic ich zasięgów w kierunku południowym, jak również powracaniem na dawne lęgowiska. Kolejna grupa wystawowa pokazuje 7 gatunków ptaków, dla których Bagna Biebrzańskie na przestrzeni ostatniego ćwierćwiecza były najważniejszym środkowoeuropejskim obszarem lęgowym. Są to ptaki wodnobłotne, szczególnie narażone na skutki degradacji środowiska. Kotlina Biebrzańska nadal jest najważniejszym środkowoeuropejskim środowiskiem dla: błotniaka łąkowego, derkacza, kropiatki, bataliona, rybitwy białoskrzydłej, dubleta, mewy oraz małej wodniczki. Następna grupa wystawowa, prezentująca zespoły lęgowe ptaków charakterystycznych dla poszczególnych stref ekologicznych torfowisk niskiej Kotliny Biebrzańskiej, składa się z 6 gablot. Szczegółowe badania pozwoliły wyodrębnić 104 lęgowe gatunki ptaków związane ze specyficznymi strefami roślinności Kotliny. Charakterystyczna dla każdej strefy struktura roślinności, zdeterminowana głównie stosunkami wodnymi, duża zasobność pokarmowa i obecność odpowiednich miejsc na lęgi.
|
|