|
|
Wystawa stała - otwarta (2925, 0.56)sztuka, malarstwo, historyczna
|
|
W Domu Jana Matejki znajdują się prace reprezentujące wszystkie fazy twórczości: od młodzieńczych realizacji (np. "Martwa natura", 1852; "Widok z Wieży Ratuszowej w Krakowie", 1857) po te ostatnie ("Carowie Szujscy na sejmie warszawskim", 1892). Wiele eksponatów wiąże się z kolejnymi etapami pracy twórczej artysty. Są tu niewielkie kompozycje historyczne, szkice do wielkich płócien, wizerunki postaci historycznych. Ważne miejsce zajmują portrety rodziny i przyjaciół.
|
Ważne miejsce zajmują portrety rodziny i przyjaciół m.in. pozyskane w ostatnich latach: "Portret Pauliny Giebułtowskiej" (1862)- teściowej artysty oraz jego siostry "Portret Marii Golichowskiej" (1882). Do najcenniejszych obrazów należą: "Wnętrze grobu Kazimierza Wielkiego" (1869), "Mikołaj Kopernik czyli rozmowa z Bogiem" (1871), "Jan II Sobieski wręcza kanonikowi Denhoffowi list do papieża z wiadomością o zwycięstwie nad Turkami pod Wiedniem w r. 1683" (1880), "Autoportret" (1887) i wiele innych.
Cenny zbiór rysunków został pogrupowany tematycznie na: szkice do kompozycji historycznych, studia portretowe, kostiumowe, architektoniczne, krajobrazowe oraz rzemiosła artystycznego. Szczególne miejsce zajmują karykatury rodzinne oraz akwarele o tematyce historycznej.
Przechowywane są także liczne kartony projektowe polichromii do kościoła Mariackiego w Krakowie, nad którą Matejko pracował w latach 1889-1891. Realizacja ta przyczyniła się do odnowienia zainteresowań malarstwem ściennym w twórczości jego uczniów: Stanisława Wyspiańskiego i Józefa Mehhofera.
Wyrazem uznania dla osiągnięć malarza są liczne polskie i zagraniczne medale, dyplomy, świadectwa przynależności do stowarzyszeń artystycznych i naukowych, różnego rodzaju akty hołdownicze sławiące wielkość Jana Matejki, a zwłaszcza "berło panowania w sztuce" wręczone mu przez Radę Miasta Krakowa w 1878 roku.
|
|
| |
|
   |
|
|
|
|
|