W krużgankach Gmachu Głównego można oglądać wystawę malarstwa europejskiego, zatytułowaną Malarstwo włoskie. Wśród pokazanych dzieł z przełomu XVII, XVIII i XIX stulecia, przeważają obiekty pochodzące z Galerii Dąmbskich - głównej kolekcji muzealnej, mniejszą część stanowią prace pozyskane drogą zakupów bądź przekazów. Eksponowane płótna pochodzą z licznych szkół i ośrodków artystycznych, takich jak Bolonia, Rzym i Neapol.
|
Podziwiać można kopie czołowych mistrzów XVI i XVII wieku: Alloriego, Rafaela, Tycjana, Veronese, jak również kompozycje autorów nieco mniej znanych, takich jak: Giacomo Francesco Cipper, Salvatore Rosa, Rosa da Tivoli, których dorobek w swoich zbiorach posiadają największe muzea świata. Mamy tutaj przykłady malarstwa renesansowego, barokowego oraz klasycystycznego. Wystawa Malarstwa włoskiego, zachwyca i fascynuje różnorodną tematyką, bogatą ikonografią, najwyższym kunsztem i nowatorstwem warsztatowym. Na język malarski przełożone zostały sceny Biblijne, mitologiczne, alegoryczne i rodzajowe.
Załamanie korytarza zdobią obrazy osiemnastowiecznych mistrzów związanych ze środowiskiem wiedeńskim, uważanych za twórców nowożytnego pejzażu w sztuce austriackiej. Pokazanych zostało jedenaście pejzaży następujących autorów: Josepha Feistenbergera, Christiana Hilfgota Branda, Michaela Wutkyego i Lorenza Adolfa Schönbergera. Byli to specjaliści w dziedzinie malarstwa krajobrazowego, temat ten traktowali jako samodzielny gatunek. Kompozycje wzbogacali sztafażem czyli postaciami lub zwierzętami niewielkich rozmiarów, które stanowiły motyw drugorzędny. Z wielkim upodobaniem studiowali naturę, wschody słońca i efekty światła księżycowego. W sposób realistyczno-idealistyczny ukazywali przestrzenną rozległość, światło i powietrze, charakterystyczną atmosferę danej okolicy, pory roku lub doby.
|
|