Wystawę rozpoczyna dział archeologii prezentujący najdawniejsze dzieje Ziemi Kutnowskiej. Jest to zarówno krótka charakterystyka pradziejów Kutnowskiego, jak i eksponaty właściwe dla danej epoki archeologicznej, począwszy od tych związanych z epoką kamienia poprzez epoki metali, średniowiecze, na nowożytnych skończywszy. Przyrodnicza część ekspozycji prezentuje środowiska naturalne Kutna - łączy elementy fantazyjne z naturalnymi (preparaty z żywych zwierząt).
|
Część etnograficzna wystawy reprezentowana jest przez informację słowną dotyczącą folkloru regionu kutnowskiego, języka, jakim posługiwała się wieś kutnowska. Uzupełnieniem jej jest zaprezentowanie charakterystycznej dla polskiej wsi kapliczki z tzw. świętym obrazkiem i wyrosłej na tym podłożu nieprofesjonalnej rzeźbie kutnowskiej, a także z prezentacją odświętnego stroju ludowego.
Ekspozycję historyczną poprzedza sala poświęcona koegzystencji na Ziemi Kutnowskiej czterech wyznań - w kolejności napływania, katolickiego, mojżeszowego, protestanckiego i prawosławnego. W tej części wystawy zobaczyć można przedmioty codziennego użytku, przedmioty przynależne sferze sacrum, dokumenty, fotografie typowe dla reprezentantów "kutnowskiego wątku czterech kultur".
Swoistym wstępem do części historycznej wystawy jest tablica przedstawiająca kolejnych właścicieli miasta i opis jego dziejów. Historyczna część ekspozycji, ze względu na wielość wątków i tematów, została podzielona na cztery grupy. Grupę chwały stanowi galeria postaci, dzięki którym miasto ma swój kształt. Grupę walki stanowi wszystko, co związane jest z 37 pułkiem piechoty. Grupa zarządzania prezentowana jest przez artefakty związane z tym, co stanowiło niegdyś istotę władania miastem przez jego prywatnych właścicieli a także tym, co wiązało się z lokalnym handlem, rzemiosłem i nowopowstającym przemysłem.
|
|