Dzieje krajobrazów roślinnych Polski - Wystawa stała

Ekspozycja ma charakter stały i prezentuje część zbiorów Muzeum Paleobotanicznego IB PAN. Ma ona przede wszystkim cel edukacyjny. Całe wnętrze sali muzealnej zostało zaaranżowane aby zaprezentować ważniejsze etapy rozwoju roślinności na obszarze Polski na przestrzeni ok. 200 milionów lat, poczynając od ery mezozoicznej (jura), na współczesności kończąc. Poza salą wystawową eksponowane są górnokarbońskie skamieniałe pnie drzew sprzed ok. 295 mln lat (tzw. arkoza kwaczalska).

Podstawową konstrukcję wystawy tworzy 11 wielkoformatowych plansz prezentujących w porządku chronologicznym krajobrazy roślinne Polski, charakterystyczne dla danego okresu.
Uzupełnieniem plansz krajobrazowych są gabloty dolne i boczne oraz wolnostojące, z oryginalnymi eksponatami pochodzącymi ze zbiorów Muzeum oraz dodatkowymi informacjami przedstawionymi w formie graficznej (mapy, rysunki, diagramy, etc.) bądź krótkich obaśnień.

Można mieć nadzieję, ze taka konstrukcja wystawy czyni ją interesującą dla szerokiego kręgu odbiorców. Młodzież szkolna zobaczy tu efektowne, "jak żywe" krajobrazy minionych epok i działające na wyobraźnię okazy roślin dawno wymarłych, natomiast studenci i hobbyści znajdą na niej także wiele syntetycznych informacji - wynik długoletnich prac badawczych.

Na wystawie, dla zachowania maksymalnej przejrzystości wywodu, ograniczono się do pokazania elementów najbardziej charakterystycznych, co powinno umożliwić także mniej przygotowanemu odbiorcy orientację w przebiegu procesów przemian i kształtowania się szaty roślinności na ziemach polskich, jakie czynniki były w tych procesach najistotniejsze i jaki był ich wpływ na dzisiejszą szatę roślinną. Większość prezentacji jest poświęcona młodszym okresom w dziejach Ziemi, liczonych w setkach i dziesiątkach tysięcy lat (czwartorzęd).