38-306 Libusza, tel. 13 447 53 33, godziny otwarcia i ceny biletów, Ten adres email do muzeum jest ukrywany , www

Muzeum w Libuszy usytuowane w malowniczym zakątku Małopolskiej krainy, w odległości 4 km od miasta Biecza i 6 km od Gorlic. Muzeum założone zostało w 1977 roku przez Annę i Tadeusza Pabisów (byłych pracowników przemysłu naftowego), na bogatych tradycjach naftowych. W Muzeum zgromadzono ponad 600 eksponatów, ponad 500 biogramów zasłużonych nafciarzy, a wśród nich 50 życiorysów pierwszych kopaczy szybów z lat 1852 - 1890. Do najstarszych reliktów z przeszłości przemysłu naftowego zaliczyć należy: destylarnię nafty (poza apteczną) z 1856 r., jako najstarszą na świecie, kuźnię kopalnianą z połowy XIX w., galony ceramiczne na naftę i formy parafinowe, rekonstrukcje szybów naftowych, mapy, zdjęcia, zapiski i pamiętniki nafciarzy, narzędzia wiertnicze, eksploatacyjne, instrumentacyjne, przyrządy do pomiaru płuczki wiertniczej, oraz inne dokumenty świadczące o kolebce przemysłu naftowego.

Fot. Stanislaw Szydlo

Skansen - Muzeum Przemysłu Naftowego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce jest obiektem unikalnym w skali światowej. Na tym skrawku polskiej ziemi narodziła się gałąź przemysłu, która w II połowie XIX w. popchnęła świat w kierunku niebywałego dotąd rozwoju cywilizacyjnego. Jest rzeczą niezaprzeczalną, że podwaliny pod ten niespotykany rozwój dał Polak Ignacy Łukasiewicz, a Polska stała się kolebką przemysłu naftowego. W siedmiu salach Domu Łukasiewicza mieszczą się ekspozycje związane z rozwojem przemysłu naftowego. W domu znajduje się wystawa pamiątek i dokumentów związanych z osobą Ignacego Łukasiewicza: portrety, epitafia, meble, dokumenty patentowe, fotografie rodzinne, galeria karykatur: portrety - karykatury wielu nafciarzy, wykonane przez artystę malarza Stanisława Kochanka.Na terenie Muzeum znajdują się warsztat z okresu, gdy kopalnią w Bóbrce kierował I. Łukasiewicz oraz kuźnia kopalniana zbudowana na polecenie I. Łukasiewicza w 1854 roku. Na terenie Muzeum znajduje się stacja benzynowa, tzw. typ górski z kolekcją dystrybutorów paliwa oraz wystawą produktów rafineryjnych.

00-841 Warszawa, ul. Żelazna 51/53, tel. 22 000 00 00, godziny otwarcia i ceny biletów, e-mail, www

Muzeum Przemysłu mieszczące się w Zabytkowym Zakładzie Przemysłowym dawnej Fabryce Norblina gromadzi i zabezpiecza zabytki techniki z zakresu dwóch kolekcji: zabytków przemysłu i zabytków motoryzacji. Zabytki przemysłu stanowią hale dawnej Fabryki Norblina wraz z wyposażeniem. Kolekcja ta obrazuje rozwój warszawskiego przemysłu metalowego od połowy XIX wieku do okresu po II wojnie światowej. Najcenniejszymi zabytkami z tej kolekcji są: Budynek Administracyjny z Namiarownią, którego podstawy pochodzą z końca wieku XVIII - są pozostałościami oficyn pałacyku Franciszka Ryxa, Hala Odlewni z wyposażeniem - jedyna w Europie zachowana w oryginalnym stanie, Hala Prasy 1000-tonowej. Muzeum Przemysłu jest nieczynne z powodu likwidacji.

27-200 Starachowice, ul. Wielkopiecowa 1, tel. 41 275 40 83, godziny otwarcia i ceny biletów, Ten adres email do muzeum jest ukrywany , www

Muzeum powstało w 2001 roku. Placówka obejmuje obszar 8 hektarów, na którym zlokalizowane są obiekty dwóch chronologicznie następujących po sobie zakładów wielkopiecowych. Niezwykle cenna jest jedna z największych na świecie maszyna parowa, która trafiła do Starachowic z Powszechnej Wystawy Przemysłowej w Paryżu w 1889 roku. Muzeum Przyrody i Techniki to nie tylko metalurgia, ale i historia miasta Starachowice, z którą nierozrewalnie łaczą się samochody produkowane przez byłą Fabrykę Samochodów Ciężarowych. Są wśród nich: pierwszy z całej rodziny STAR 20 oraz terenowy STAR 266R uczestnik X Rajdu Paryż – Dakar z 1988 roku. W 2006 roku Muzeum zakupiło zachowane pozostałości oryginalnego papamobile wyprodukowanego na podwoziu STARA 660M2 na potrzeby Pierwszej Pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny w roku 1979.

Fot. flv

57-220 Ziębice, Rynek 44 (Ratusz), tel. 74 819 13 78, godziny otwarcia i ceny biletów, Ten adres email do muzeum jest ukrywany , www

Muzeum istnieje od 1931 roku, przyjęło, jako jedyne w Polsce, specjalizację w zakresie sprzętu gospodarstwa domowego. Na szczególną uwagę zasługuje największa w Europie kolekcja żelazek obejmująca swoim zakresem cztery stulecia od XVII do XX w. Zobaczyć tu można również naczynia kuchenne i stołowe, sztućce, świeczniki i lampy olejowe i naftowe, zegary oraz mechaniczny sprzęt gospodarstwa domowego taki jak: pralki, magle, chłodziarki oraz wiele innych używanych niegdyś w gospodarstwach domowych przedmiotów codziennego użytku. Muzeum posiada bogatą kolekcję mebli: śląskie szafy ludowe (XVII - XIX w.) oraz szafy, sekretarzyki, komody i kredensy (XVIII - pocz. XX w.) w tym wyposażenie mieszczańskiego saloniku w stylu biedermeier ( I poł. XIX w.). Na szczególną uwagę zasługuje kolekcja śląskiego malarza, ziębiczanina Josepha Langera żyjącego w latach 1865 - 1918. Wśród eksponatów muzeum w Ziębicach znajduje się również kolekcja śląskiego malarstwa, głównie portretowego (XVIII - pocz. XX w.) oraz bardzo ciekawa kolekcja śląskiej drewnianej rzeźby sakralnej, głównie barokowej .