Wystawa jest próbą odtworzenia warunków mieszkalnych środowiska robotniczego Łodzi okresu międzywojennego. Pokazywane są dwa typy mieszkań: mieszkanie biedniejsze (robotnika niewykwalifikowanego) - jednoizbowe - z podziałem funkcjonalnym na część kuchenną i pokojową oraz mieszkanie zamożniejsze (majstra, robotnika wykwalifikowanego) - dwuizbowe - składające się z kuchni i pokoju, z meblami i sprzętami o wyższej klasie. Wystawa została przygotowana w oparciu o przedmioty gromadzone przez muzeum.

Ekspozycję przygotowana została dwuczęściowym wnętrzu. Obiekty pochodzą ze zborów Muzeum - z przełomu XIX/XX w. W izbie warsztatowej tkano. Tutaj także musiały być wykonane wszystkie czynności przygotowawcze. W drewnianych domach były zwykle dwa krosna, w większych murowanych, trzy. Lokowano je przy szczytowej południowej ścianie z dwoma lub trzema oknami. Konieczny dostęp, wtedy wyłącznie jeszcze dziennego światła, zapewniały odpowiednio po dwa lub trzy okna w dłuższych ścianach, wschodniej i .