W sali z paradną bronią pomieszczono przede wszystkim część łupów z XVII-wiecznych kampanii wojsk polskich, w tym trofea z odsieczy wiedeńskiej r. 1683, głównie kunsztownie dekorowane rzędy na konie i siodła, pochodzące z najwybitniejszych warsztatów tureckich, perskich, a także wykonane w Polsce w w. XVII i XVIII. Można też podziwiać militaria ze zbrojowni Jana III Sobieskiego w Żółkwi. Sala w wieży Zygmunta III jest miejscem ekspozycji oznak zaszczytnych Jana III Sobieskiego.

Sala zw. Jadwigi i Jagiełły, w pawilonie gotyckim z końca w. XIV, nazwanym nieco później wieżą Duńską, mieści najcenniejsze uratowane relikty pierwotnego Skarbca: Szczerbiec - miecz koronacyjny królów Polski oraz miecz Zygmunta I Starego.

Sala zw. Kazimierza Wielkiego - pozostałość reprezentacyjnego apartamentu mieszkalnego z czasów ostatnich Piastów (1. połowa w. XIV), z reliktami malarskiej dekoracji - fresku z monogramem królowej Jadwigi (koniec w. XIV). Masywny filar, wznoszący się na środku wszystkich trzech kondygnacji tej gotyckiej wieży mieszkalnej, stał się powodem nazwania jej Kurzą Nogą.

Końcowa część ekspozycji rozmieszczona jest w trzech piwnicach: gotyckiej z w. XIV (ze sklepieniem wspartym na centralnym filarze) oraz dwóch renesansowych z 1. połowy w. XVI. Przy ścianach pomieszczono lufy armat, haubic i moździerzy - od małych wiwatówek do ogromnych polowych.

Kolejną salę zajmują zbroje. Tradycję średniowieczną reprezentują niemieckie pełne zbroje płytowe z XVI i początku XVII stulecia. Na szczególną uwagę zasługuje znakomita pod względem konstrukcyjnym i estetycznym zbroja turniejowa z Dworu Artusa w Gdańsku - dzieło norymberskiego płatnerza Konrada Polera z około 1490 roku. Większość eksponatów to polskie półzbroje husarskie z w. XVII, między nimi unikatowy egzemplarz z oryginalnymi skrzydłami.

Organizator: Zamek Królewski na Wawelu