Ekspozycja mieści się w przyziemiu budynku zamykającego od strony zachodniej dziedziniec pałacu królewskiego. Utworzony rezerwat archeologiczno-architektoniczny obejmuje czteroabsydową rotundę Najświętszej Panny Marii - ŚŚ. Feliksa i Adaukta, a także pozostałości gotyckiego zamku, relikty renesansowych kuchni królewskich; prezentowane są rezultaty dokonanych na Wzgórzu odkryć archeologicznych, fragmenty rzeźbiarskiej dekoracji architektonicznej, od średniowiecza po okres nowożytny.

Dzieje zabudowy Wzgórza pozwalają poznać umieszczone na wstępie plansze i model Wawelu (według stanu w w. XVIII) oraz program wirtualnej rekonstrukcji komputerowej wybranych budowli z okresu wczesnoromańskiego i romańskiego.

Rezerwat archeologiczno-architektoniczny obejmuje pomieszczenia dawnych kuchni królewskich z partią fundamentową oraz pozostałościami zamku gotyckiego. W północnej ścianie pomieszczenia widoczne lico południowo-wschodniej absydy rotundy Najświętszej Panny Marii. Świątynię wzniesioną na planie czworoliścia datuje się na okres od w. IX po r. 1000. Pierwotnie prawdopodobnie była to kaplica rezydencji książęcej, która po przekształceniach ostatecznie swą funkcję sakralną pełniła do około r. 1517. Obecny wygląd rotundy jest wynikiem rekonstrukcji dokonanej przez Adolfa Szyszko-Bohusza w r. 1917.

Wnętrza w dawnych wozowniach królewskich (w. XVII) i tzw. "małej kuchni" (w. XVI). Na tle oryginalnych murów i bruków są prezentowane w gablotach zabytki z wczesnego i późnego średniowiecza, znalezione na Wzgórzu: wyroby codziennego użytku, jak różnorodne naczynia, narzędzia z drewna, kości i rogu, broń i biżuteria, monety, płytki posadzkowe i kafle piecowe, oraz rzeźby romańskie i gotyckie. Uzupełnieniem wystawy są modele ważniejszych romańskich i gotyckich budowli.

Organizator: Zamek Królewski na Wawelu