Galeria Sztuki Współczesnej - Wystawa stała

w kolekcji znajdują się prace najważniejszych artystów polskich reprezentujących różne kierunki i tendencje artystyczne drugiej połowy XX w. Wśród nich znalazły się ciekawe zespoły dzieł Henryka Stażewskiego i przedstawicieli młodszego pokolenia abstrakcjonistów geometrycznych: Ryszarda Winiarskiego, Zbigniewa Gostomskiego, Jerzego Kałuckiego, malarzy zaliczanych do kręgu figuracji lat 60. - m.in. Teresy Pągowskiej, członków Grupy "Wprost", artystów poznańskich (Jerzy Piotrowicz)

Swoje miejsce w kolekcji znalazły również poszukiwania w obszarze nowych środków i sposobów wypowiedzi: konceptualizmu (Jarosław Kozłowski, Zdzisław Jurkiewicz), mediów (Józef Robakowski, Izabella Gustowska, Grzegorz Kowalski). Dwie ostatnie dekady XX w., jako cechujące się różnorodnością wypowiedzi artystycznej, reprezentują w kolekcji dzieła wykonane zarówno w technikach czystych, jak i mieszanych, począwszy od malarstwa (Edward Dwurnik, Leon Tarasewicz, Tomasz Ciecierski), przez instalację (Grzegorz Klaman, Robert Rumas, Jan Berdyszak) do rzeźby (Jerzy Bereś, Maria Pinińska-Bereś, Marek Chlanda), rysunku (Andrzej Szewczyk) i fotografii (Zofia Kulik) oraz książki artystycznej (Cezary Staniszewski).

Sztuka nowoczesna obejmuje okres od poł. lat 40. do pocz. l. 60. XX w. Mieszczą się tu zarówno dzieła największych osobowości: Marii Jaremy, Jonasza Sterna, Tadeusza Kantora, Alfreda Lenicy, Jerzego Nowosielskiego i Jerzego Tchórzewskiego, kształtujących scenę artystyczną przez wiele lat, jak i zupełnie młodych wówczas twórców ("Grupa 55") i całkowicie oryginalne zjawiska jak Andrzej Wróblewski oraz skontrastowany z nowoczesnością epizod socrealistyczny.

Otwarta formuła prezentacji polskiej sztuki współczesnej pozwala też poszerzać wybór dzieł poszczególnych artystów o prace pochodzące z kolekcji obcych. Taka prezentacja miała miejsce w wypadku rzeźb Magdaleny Abakanowicz, a obecnie oglądać można duży zespół dzieł Aliny Szapocznikow.