Pomieszczenie na planie prostokąta, nad przelotem bramnym, posiada oryginalne, gwiaździste sklepienie gotyckie z około połowy XIV wieku. W przęśle południowym sklepienia, po stronie zachodniej zachował się średniowieczny zwornik z wypalanej gliny pokrytej glazurą. W średniowieczu wnętrze pełniło funkcję kaplicy zamkowej, po roku 1551 podobnie jak sąsiedni Refektarz Zimowy zajmował je zarządca zamku.

W roku 1854, w ramach prac budowlanych prowadzonych przez Heinricha Kocha, powiększono okno w północnej ścianie Kaplicy, w związku z przeznaczeniem pierwszego piętra na funkcje sądowe. W roku 1874, podczas prac konserwatorskich pod kierunkiem Gustawa Reicherta uzupełniono detal architektoniczny, wprowadzając gipsowe zworniki z dekoracją roślinną oraz konsole o dekoracji maswerkowej. W przeszłości wnętrze kaplicy posiadało dekoracje malarskie na ścianach i polach sklepiennych. Ich fragmenty zostały odkryte podczas badań przeprowadzonych w roku 1994.

Organizator: Muzeum w Kwidzynie